Dagblaðið - 16.12.1975, Blaðsíða 8

8
Dagblaðið. Þriðjudagur 16. desember 1975.
BÚSLÓÐIN VARÐ
AÐ BRUNARÚST
— skipafélagið á að borga
farmflytjandanum skaðann,
segir Hœstiréttur og
hnekkir þar með dómi
undirréttar
Þannig var umhorfs á brunastaðnum daginn eftir brunann mikla i Borgarskála 31. ágúst 1967.
Bótaskylda Eimskipafélags
íslands hf. vegna tjóns i brunan-
um i Borgarskála i ágúst 1967
var viðurkennd með Hæsta-
réttardómi, sem kveðinn var
upp hinn 11. desember siðastlið-
inn.
Málavextir eru i aðalatriðum
þeir, að Gylfi Guðmundsson
fluttist búferlum hingað til
lands frá Sviþjóð, þar sem hann
hafði unnið nokkur ár, ásamt
fjölskyldu sinni. Fékk hann
alla búslóð sina flutta frá
Gautaborg með m/s Dettifossi,
sem kom hingað til Reykjavikur
30. ágúst 1967. Var Gylfi kominn
til landsins með fjölskyldu sina
nokkru áður og beið i auðri ibúð
eftir þvi að fá hingað búslóð
sina.
Sama dag og m/s Dettifoss
kom til Reykjavikur leitaði
Gylfi eftir þvi i skrifstofu Eim-
skipa félagsins og i skrifstofu
Tollstjórans i Reykjavik að fá
að taka búslóð sina beint frá
skipi og bauð jafnframt
tryggingu fyrir væntanlegum
gjöldum. Þessu var synjað.
GYLFl GUÐMUNDSSON, veit-
ingamaður i Skrinunni, — hann
fékk búslóð sina og fjölskyldu
sinnar i næsta duftkenndu formi
(DB-mynd Björgvin)
Næsta dag fékk hann reikning
fyrir flutningskostnaði og sam-
rit af farmskirteini sent i pósti
frá farmflytjanda. Þegar Gylfi
leitaði eftir þvi, að fá vörurnar
afhentar, var honum tjáð, að
vörusendingin, sem var öll bú-
slóð hans, húsgögn, heimilistæki
og allt annað, sem heimilishaldi
tilheyrir, auk fatnaðar og
persónulegra muna hefði heði-
lagzt þá um nóttina i eldsvoða,
sem varð i Borgarskála aðfara-
nótt 31. ágúst. Þetta var svo
staðfest með ódagsettu bréfi frá
farmflytjanda i september 1967,
þar sem Gylfa varboðiðbruna-
vottorð frá Eimskipafélaginu i
stað varningsins, þó aðeins gegn
greiðslu á áföllnum kostnaði.
Bar Gylfi fyrir dómi, að hann
þegar hann gekk um geymslu-
staðinn i Borgarskála morgun-
inn eftir brunann, hafi ékki séð
neitt af búslóð sinni, en i rústun-
um hafi hann fundið gullfesti,
sem var eign dóttur hans, tvo
koparkertastjaka, eina silfur-
skeið og eitthvert smádót.
Eimskipafélag Islands taldi
sig ekki bera neina skaðabóta-
skyldu vegna þessa tjóns gagn-
vart Gylfa. Höfðaði hann þvi
skaðabótamál gegn skipa-
félaginu. Var skipafélagið al-
gerlega sýknað i héraðsdómi.
Var nú þeim dómi áfrýjað til
Hæstaréttar og dæmdi hann
skipafélagið bótaskylt á tjóni
Gylfa, sem og til greiðslu máls-
kostnaðar fyrir báðum dóms-
stigum, samkvæmt kröfu lög-
manns stefnanda
Hæstiréttur telur að til grund-
vallar i málinu beri að leggja þá
staðreynd, að ákvæði farm-
skirteinis leysi ekki farmflytj-
anda undan ábyrgð, þar sem
áfrýjandi hafi ekki fengið það i
hendur fyrr en eftir brunann.
Beri þvi skipafélagið ábyrgð
samkvæmt meginreglum is-
lenzkra laga.
I dómi Hæstaréttar segir
m.a.: Samkv, 99. gr. siglinga-
laga nr. 66/1963 ber farmflytj-
anda að bæta tjón á farmi sem
er i umsjá hans á skipi eða á
landi, nema ætla megi, að
hvorki hann né neinn maður
sem hann ber ábyrgð á, eigi sök
á tjóninu. Opinber rannsókn fór
fram vegna brunans i vöru-
geymsluhúsi stefnda. Liggja
þau gögn fyrir i málinu. Þau
leiða i ljós að ekki sé loku fyrir
það skotið að starfsmenn
stefndu eigi sök á brunanum.
t málflutningi var bent á, að
upptök eldsins kynni að mega
rekja til skorts á nauðsynlegri
aðgát starfsmanna, meðal
annars i sambandi við notkun
oliuknúins lyftara.
Skipafélagið kveðst á hverju
hausti hafa birt i dagblöðum til-
kynningu þess efnis, að félagið
brunatryggi ekki vörur við-
skiptamanna i vörugeymslum,
og liggi vörurnar þvi þar á
ábyrgð vörueigenda. „Þessar
almennu auglýsingar stefnda
geta ekki leyst hann undan
ábyrgð á tjóni áfrýjanda”, segir
i dómi Hæstaréttar.
Dómsmálaráðuneytið veitti
heimild til gjafsóknar bæði i
undirrétti og Hæstarétti.
Dómsorð Hæstaréttar segir
svo: Viðurkenndur er réttur
áfrýjanda, Gylfa Guðmunds-
sonar, til bóta úr hendi stefnda.
hf. Eimskipafélags tslands,
vegna tjóns, er áfrýjandi varð
fyrir i bruna i vörugeymsluhúsi
stefnda 30.-31. ágúst 1967.
Stefndi greiði málskostnað i
héraði og fyrir Hæstarétti, sam-
tals kr. 200.000,00, er renni i
rikissjóð.
Allur gjafsóknarkostnaður i
héraði og fyrir Hæstarétti
greiðist úr rikissjóði, þar með
talin laun skipaðs talsmanns
áfrýjanda, Ólafs Þorgrimsson-
ar, hæstaréttalögmanns,
samtals kr. 125.000.00 Dóminum
ber að fullnægja að viðlagðri að-
för að lögum.
Samkomulag var milli lög-
manna aðilja málsins að flytja
mál þetta aðeins um bótaskyldu
skipafélagsins, meðal annars
vegna breytts mats á tjóninu
meðan á málflutningi stæði, en
ráð fyrir þvi gert að reyna
samninga um bætur, ef bóta-
skyldan yrði viðurkennd, ella
taka það fyrir sérstaklega
Þess má að lokum geta, að
annað mál um bótaskyldu i
sama bruna hefur verið dæmt i
bæði undirrétti og Hæstarétti,
vegna tjóns Efnagerðar
Reykjavikur. t þvi máli var
bótaskylda ekki viðurkennd.
Kristján Karlsson, Steinunn Marteinsdóttir og skáldiðTómas Guðmundsson (DB-mynd Ragnar).
Stjörnur vorsins í viðhafnarútgáfu:
TÓMAS KUNNI ALDREI
VIÐ AÐ PRAKTÍSERA!
„Þetta var mest rukkanir,
leiðinlegt starf. Það er aldrei
gaman að ganga að fólki, sem
hefur litið fé handa á milli,”
sagði Tómas Guðmundsson, al-
mennt viðurkenndur sem
borgarskáld Reykvikinga.
Blaðamaður var að spyrja hann
um þau ár, þegar Tómas setti á
stofn 'skrifstofu og „fór að
praktisera”. Þetta var á
kreppuárunum, og fljótlega
lagði hann lögfræðiskrifstofuna
niður eins og frægt er af kvæði
hans.
Liklega saknar þess enginn i
dag að Tómas skyldi hætta lög-
fræðistörfum sinum og helga sig
i staðinn ljóðlistinni af meira
kappi en hann hefði ella getað.
A þrettánda dag jóla verður
Tómas Guðmundsson 75 ára, og
i tilefni afmælisins hefur Al-
NJÁLSSAGA Á
Brennu-Njálssaga er komin út i
franskri þýðingu. Þýðinguna hafa
gert Elinborg Stefánsdóttir og
Gérard Chinotti.
Þau rita einnig formála. Sagan
er i vasabrotsútgáfu, 445 blað-
Nafnaruglingur
Nokkur nafnaruglingur varð i
greininni um brúðkaup i Bessa-
staðakirkju á siðasta laugardag.
Brúðurin var sögð heita
Guðmunda Heiðdal, en á að vera
menna bókafélagið gefið út við-
hafnarútgáfu af Stjörnum vors-
ins, en i þeirri bók er að finna
margar ljóðperlur skáldsins.
Þegar Stjörnur vorsins kom
út i fyrsta sinn 1940 var hún gef-
in út i geysistóru upplagi, 4000
eintökum, en var ekki nógu vel
gefin út, sagði Tómas okkur
kom á markað rétt fyrir jól og
seldist ekki upp fyrr en árið
eftir. Upplagið sýnir þó hversu
vinsæll Tómas Guðmundsson
var þá þegar orðinn sem
ljóðskáld.
Viðhafnarútgáfan frá AB er
glæsileg útgáfa, myndskreytt af
Steinunni Marteinsdóttur, en út-
gáfuna annaðist Kristján Karls-
son og ritar hann formála fyrir
ljóðunum. Bókin er gefin út i
1495 tölusettum og árituðum
eintökum. —jbp
FRÖNSKU
siður með formála og skrá yfir
atriðisorð. 1 stað stafsins ð er not-
að d og th i stað þ. Staðanöfn eru
þýdd itarlega, en mannanöfn eru i
islenzkri mynd.
—HH
Heydal. Þá heitir móðir brúðar-
innar Kristjana Guðmundsdóttir,
en ekki Kristbjörg. Einnig eru
Kristjana og séra Guðmundur
Óskar Ólason systrabörn.
Dagblaðið biðst afsökunar á þess-
um nafnaruglingi.