Dagblaðið - 21.01.1976, Blaðsíða 2

r
Um skemmti- og leiðinlegheit Péturs og ións Múla:
Stormsveit menningar-
stefnu ríkisútvarps-
ins staðin að verki
Vegna umræðna sem nýlega
hafa orðið i lesendadálkum DB
um skemmti- og leiðinlegheit
útvarpsþulanna Péturs Péturs-
sonar og Jóns Múla Árnasonar
langar mig að vekja athygli á
einum þætti starfs þeirra sem
hreint er ekki skemmtilegur.
Þulir i morgunútvarpi velja
sjálfir þá tónlist sem þeir leika
(það er ástæðan fyrir öllum
þessum andlegu kynningum).
Égstarfaði um tima með rokk-
hljómsveit (Pelican) sem hélt
sig mjög ákveðið við að nota
en&a texta á plötum sinum.
Þegar við gáfum út plötu á liðnu
sumrí héldum við niður i tónlist-
ardeild hljóðvarpsins á Skúla-
götunni, vitandi um mikilvægi
morgunútvarpsins — svo og
annarra dagskrárliða — við vel
heppnaða kynningu plötunnar
og þeirrar tónlistar sem hún
hafði að geyma. Þetta var
tveggja laga plata, annað lagið
islenzkt, með enskum texta, hitt
enskt, einnig með enskum texta.
Prúðmennið Jón Múli Árnason
tók á móti okl.ur, mjög hlýlega.
Jú, honum fannst gaman þegar
strákarnir voru að gera plötu,
hann hafði meira að segja haft
mjög gaman af „Sprengisandi”
i útsetningu Pelican. Hann gat
þess i leiðinni að honum þætti
undarlegt, að islenzk hljómsveit
væri með útlenzkt nafn, — sjálf-
ur kynnti hann alltaf lagið með
orðum sem voru eitthvað á
þessa leið: ,,Og nú förum við
með Pelikönum yfir Sprengi-
sand...”
Okkur fannst það gott og vel
hjá Jóni Múla. En þegar hann
sagði okkur að það væri sjálf-
sagt að leika enska lagið i morg-
unútvarpinu, hið islenzka ekki,
litum við hverá annan. Jón Múli
útskýrði frekar að það væri
meginregla sin að leika ekki is-
lenzkar plötur þar sem sungið
væri á ensku, þ.e.a.s. ef lagið
væriislenzkt. ,,Ég vil ekki flytja
lag eftir Á. Guðmundsson og B.
Gislason á ensku,” sagði Jón
Múli, „þvi þeir tala islenzku.
Ray Dorset, aftur á móti, hann
talar ensku og þess vegna er það
allt i lagi.”
Við ræddum þetta lengi við
Jón Múla sem sagði okkur m.a.
að eftir þvi sem hann vissi bezt,
og hann vissi mjög vel, þá gilti
sama meginregla hjá Pétri Pét-
urssyni (sem er að verða einn
þekktasti áhugamaður um
veðurfræði hérlendis). Hér væri
i rauninni um að ræða grund-
vallarstefnu Rikisútvarpsins,
þá að stuðla að framgangi og
viðhaldi fslenzkrar tungu.
Siðar gáfum við út breiðplötu
þar sem allir textar voru á
ensku og þá ræddum við aftur
við Jón Múla. Hann var enn
sömu skoðunar þá, og eftir öllu
að dæma er hann það ennþá.
Það mátti sem sagt ekki is-
lenzkur söngvari syngja
„Piccadilly challenge all,
or drive us all away.
I’d say your way could
selltheday
when Satan makes his call.”
Skipstjóri: HVERSU VIÐTÆKT ER MISFERLIÐ?
en aftur á móti máttu Stuðmenn
syngja
Skipstjóri skrifar dálkinum eftir
farandi:
,,I blaði yðar sl. laugardag er
þess getið að Hampiðjan h.f. i
Reykjavik hafi gefið út yfirlýs-
ingu viðvikjandi ólöglega trollinu
sem fannst i togaranum Ingólfi
Amarsyni.
Gott og vel. En er allt á hreinu?
Sjálfsagt reynir þetta fyrirtæki,
eins og allir sem sekir eru taldir,
að þvo sig. Segja má að misferli
þetta hafi uppgötvazt fyrir ein-
skæra tilviljun og enginn veit hve
viðtækt það er. Hvað um öll hin
skipin?
Eftirlit með veiðarfærum virð-
istvera i lágmarki. En veiðarfæri
eiga að vera þannig úr garði gerð
frá framleiðanda og seljanda að
þau séu lögleg. Við kaupendurnir
verðum að geta treyst þvi að svo
sé.
A þessum timum og við þær aö-
stæður sem nú eru fyrir hendi
verður að telja mjög ámælisvert
að slík handvömm sem sú sem
upplýstist þegar trollið fannst i
Ingólfi skuli eiga sér stað. Ekki
sizt er þetta alvarlegt þegar is-
lenzk framleiðsla á i hlut. Þetta
er alvörumál. Það verður að
ganga hreint til verks og draga
þann seka til ábyrgðar.”
Skipstjóri.
„...nú þrumu skuð
ég narra vil i limbó.”
Og úr þvi ég minnist á Stuð-
menn þá langar mig að geta
þess að það er bannað að segja
„i stuði” I útvarpsauglýsingum.
En það er önnur saga, ekki
siðurhlægileg. —ÓV.
STEFNA HEILBRIGÐISYFIRVÖLD
AÐ SKOTTULÆKNINGUM?
Guðlaug Sveinbjarnardóttir
sjúkraþjálfari skrifar:
„Fyrirheit um fallegt útlit og
góða heilsu ná auðveldlega eyr-
um manna. Þessi sannindi eru
ekki ný hér á landi. Hins vegar
er þaö nýnæmi þessa áratugs,
að hér á landi er sprottinn upp
hópur stofnana og einstaklinga,
sem meö oröskrúðugum auglýs-
ingum bjóðast til að rækta
mönnum góða heilsu, færa fjör-
dofa nýja æsku og þó einkum að
nudda likama til nýrra lina og
stæltra vööva.
Heilbrigðisyfirvöld hafa látið
starfsemi þessa óáreitta og
e.t.v. með réttu talið fólki heim-
ilt að kaupa sér þægindastrok-
ur. Svo viröist reyndar að hlut-
verk heilbrigðiseftirlitsins sé
fremur fólgið i að tryggja næga
lofthæð á nuddstöðunum en að
leggja mat á þjónustu þá, sem
þar er látin i té.
Nú hafa yfirvöld ákveðiö að
gera stórátak i nuddmálum með
þvi að hefja kennslu „megr-
unarnudds” við fjölbrautaskól-
ana. Verði þar um tveggja ára
nám að ræða og teljist áfangi til
stúdentsprófs. Hugmynd þessi
mun i heiminn borin af fjölda
mætra skólamanna með nafn-
bætur kennari, skólastjóri, próf-
essor o.s.frv. Hér er þvi um að
ræða viðurkenningu yfirvalda
menntamála á tilvist „megr-
unarnudds”. útilokað er, að
heilbriðisyfirvöld viti ekki af
þessari nýju námsgrein, þar
sem námsskrá fjölbrautaskól-
anna hlýtur að hafa verið athug-
uð rækilega af þeirra hálfu,
m.a. vegna náms sjúkraliða og
hjúkrunarkvenna.
Nýmæli eru oft lofsverð, en
ekki alltaf. „Megrunarnudd” er
þvi miður ekki til i öðrum skiln-
ingi en þeim, að þeir, sem
nudda, geta sjálfir af iðju sinni.
orðið magrir og vöðvastætlir.
Ekki er til þess vitað, að nokkur,
læknir, sjúkraþjálfi eða sjúkra-
nuddari hafi viðurkennt tilveru
neins þess nudds, er stuðlað
gæti að megrun. Aðeins hófsemi
i mataræði og lfkamleg á-
reynsla þess, er vill megra sig,
getur komið þar að notum.
En hverfum nú frá þessum
nýja áfanga til stúdentsprófs og
til liklegra nýmæla í starfsemi
Tryggingastofnunar rikisins.
Stofnun ein hér i borg hefur i
nokkur ár auglýst visst sam-
bland austrænna trúarbragða
og leikíimisæfinga sem næstum
algilt meðal við truflun á
likamsstarfsemi af öllu tagi.
Þegar á skortir, að kennarar
þeir, sem stofnunin hefur sjálf
útskrifað sem slika, geti gert
grein fyrir tengslum æfinga og
likamans, er gripið til háspeki,
sem enginn getur sannað eða af-
sannað.
1 þann mund, sem boðaður er
stórfelldur niðurskurður fjár til
almennra trygginga, hafa heil-
brigðisyfirvöld falið Trygginga-
stofnun rfkisins að athuga með
hvaða hætti sé unnt að gefa
sjúklingum kost á trúarleikfimi
slikri, sem hér að framan hefur
verið greint frá. Eigi skal leita
samninga við iþróttakennara
eða guðfræöinga til að sinna
þessu nýja áhugaefni heil-
brigðisyfirvalda. Trygginga-
stofnun rikisins hefur fyrirmæli
um að leita til aðila, sem vitað
er að ekki hefur neinn þann i
þjónustu sinni, er til þessa hefur
þótt hæfur hér á landi til að hafa
styrkhæfa meðferð sjúkra með
höndum.
Hér er ekkert gamanmál á
ferðinni. Sá lofsveröi ásetningur
að lækka rikisútgjöldin virðist
ekki rista djúpt eigi persónuleg
sambönd að ráða þvi hvaða
stofnanir komist á rikisfram-
færi. Ráði eigi málefnaleg af-
staða stjórn heilbrigðismála nú
er sú spá nærtæk að innan tfðar
verði öll starfsemi nuddstofa og
„Þeir sem nudda geta sjálfir al
iöju sinni orðið magrir og
vöðvastæltir.”
snyrtistofa komin á rfkisfram-
færi, þ.e. takist forráðamönnum
þeirra að tileinka sér nauðsyn-
legar háspekilegar kennisetn-
ingar, — auk kunningsskapar
við ráöamenn.”
HELGA — eftir Halldór Dungal
- Hér stendur aö siðasti hnerrinn þinn hafi mælzt 4.7 stig á Rikkter!