Dagblaðið - 25.08.1976, Blaðsíða 10

10
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 25. AGÚST 1976.
MMÍBUBIB
frfálst, úháð dagblað
Uti'cfanili Da«blartid nf.
Framkvæmdastjrtri: Sveinn H. Eyjrtlfsson. Ritstjóri: Jónas Kristjánsson.
Fréttastjóri: Jón Bir«ir Pétursson. Ritstjórnarfulltrui: Haukur Helgason. Artstoðarfrétta-
stjóri: Atli Steinarsson. Iþróttir: Hallur Simonarson. Hönnun: Jóhannes Reykdal. Handrit
As«rímur Pálsson.
Hlartamenn: Anna Bjarnason. Ás«eir Tómasson. Beríilind Así»eiisdóttir. Brajii Siíiurðsson.
Erna V. In«ólfsdóttir. (íissur Si«urrtsson. Hallur Hallsson. Hel^i Pétursson. Jóhanna Biríiis-
dóttir. Katrin Pálsdóttir. Kristln Lýðsdóttir. Ólafur Jónsson. Ómar Valdimarsson. Ljósmvndir
Arni Páll Jóhannsson. Bjarnleifur Bjarnleifsson. Björíiyin Pálsson. Rajinar Th. Sisurrtsson
(’.jáldkeri: Þráinn Þorleifsson. DreifinKarstjóri: Már E.M. Halldórsson.
Askriftar«jald 1000 kr. á mánuði innanlands. 1 lausasölu 9U kr. eintakið.
Ritstjórn Sirtumúla 12. simi 83322. auKlýsinKar, áskriftiroji afgreiðsla Þverholti 2. sími 27022.
Setnint* ojí umhrot: Danblartirt hf. oti Steindórsprent hf.. Armúla 5.
Myndy- ou. plötutierrt: Hilmir hf.. Síðumúla 12. Prentun: At vakur hf.. Skeifunni 19.

( Hirosima og Nogasaki: ]
Þríðja sprengjan
Gert út ó flokka
Reynir Hugason verkfræóingur
sýndi fram á það með einföldu
reikningsdæmi í Dagblaðinu í
fyrradag, að einfaldasta leiðin til
að verða ríkur á íslandi er að ná
sér í sem mest af lánum. Við þetta
reikningsdæmi má svo bæta, að til
þess að fá lán þurfa menn að gera
út á stjórnmálaflokkana.
Dæmi Reynis fjallaði um mann, sem tekur
milljón krónur að láni með 18% vöxtum við
50% verðbólgu. Á aðeins einu ári er beinn
heildarhagnaður af lántökunni 286.000 krónur
eða tæplega 30%, auk þess sem fasteignin, er
lánið var lagt í, heldur raunverulegu verðgildi
sínu í verðbólgunni.
Augljóst má vera, að útgerð af þessu tagi er
mun arðbærari en atvinnurekstur og hálauna-
mennska. Þess vegna hljóta allir menn, sem
vilja verða ríkir, að reyna aó komast yfir sem
mest af lánum til að kaupa fyrir fasteignir.
En þá kemur það babb í bátinn, að menn hafa
ekki aðgang að sjóða- og bankakerfinu.
Venjulegir einstaklingar geta að vísu fengið
jarðarfararvíxla og venjuleg fyrirtæki geta
fengið fyrirgreiðslu, sem getur e.t.v. numið
tveggja til fjögurra vikna veltu þeirra.
Þeir, sem vilja komast yfir þessa hindrun,
snúa sér að einhverjum stjórnmálaflokknum
og fara að hjálpa honum, einkum fjárhagslega.
Stjórnmálamennirnir taka þessu fegins hendi
og benda bankastjórum sínum á, að hér sé á
ferðinni „okkar maður“, sem eigi skilið góða
fyrirgreiðslu.
Að vísu fjölgar þeim bankastjórum, sem hafa
víðari sjóndeildarhring en flokkspólitískan og
reyna að beina lánveitingum sínum inn á
heilbrigðari vettvang. Þess vegna er hægt að fá
lán án milligöngu stjórnmálaflokka, en
auðvitað aðeins til skynsamlegra verkefna.
Inn á milli smáskammtalækninga bankanna,
á venjulegum rekstri skjóta jafnan upp
kollinum furóulega háar lánveitingar til
ævintýramanna á vegum stjórnmálaflokkanna.
Þeir fá stórlán til að kaupa stórhýsi án eigin
framlags og verða síðan ríkir á verðbólgunni.
Þetta verður til þess, að ævintýramennirnir
geta stutt flokkinn enn betur, flokkurinn
verður enn kátari, kýs þessa menn í sívaxandi
trúnaðarstöður og veitir þeim auknar fyrir-
greiöslur í bönkunum. Þannig eignast menn
Hótel Norðurljós og Grjótjötun, svo að þekkt-
ustu dæmin séu nefnd.
Annars vegar sýnir þetta þjóðinni, að
nauósynlegt er að rjúfa tengslin milli stjórn-
málaflokkanna og bankavaldsins. Alþingis-
menn eiga að setja lög og velja ríkisstjórnir, en
ekki aó stjórna lánsfjármagni þjóðarinnar.
Hins vegar sýnir þetta þjóðinni, að lán þurfa.
að vera meó þeim hætti, að þau séu ekki
hálfgildings gjafir. Hugsanlega mætti gera það
með því aó koma verðbólgunni niður fyrir
vaxtaprósentuna. En því mióur eru
skjólstæóingar verðbólgunnar of valdamiklir
til þess, aó svo megi verða í náinni framtíð. Til
aó byrja með mætti því koma á algildri
verðtryggingu fjárskuldbindinga.
var tilbúin
Sprengjan sem varpað var á Nagasaki og armbandsúr sem stöðvaðist fyrir 30 árum.
.. *
ENN BÚA ÞEIR SEM EFTIR
LIFDU YIÐ
MIKLAR HÖRMUNGAR
— 1
Símskeyti, sem stimplað var
,,leyndarmál“ og geymt í skjala-
safni Bandaríkjanna, hefur
nýlega verið birt almenningi og
þar kemur í ljós að Bandaríkja-
menn höfðu uppi áform um að
varpa þriðju kjarnorkusprengj-
unni á Japan undir lok Kyrra-
hafsstyrjaldarinnar. Þótt
undarlegt megi virðast var
leyndarhulunni sleppt af skeyt-
inu og það var meðal þeirra
skjala sem send voru borgar-
stjórninni i Hirosima nú fyrir
skömmu.
Upphaflega sendi herforing-
inn Leslie Groves, sem var yfir-
maður Manhattan-
áætlunarinnar er var heitið á
kjarnorkuvopnaframleiðslu
Bandaríkjamanna, skeytið til
George Marshall sem þá var
yfirmaður alls herafla landsins.
Segir þar að þriðja sprengjan
verði tilbúin til afhendingar
innan skamms og hægt verði að
flytja hana á áfangastað frá
New Mexico til eyjarinnar
Tinian í Kyrrahafinu 12. eða
14. ágúst 1945.
Ennfremur segir í skeytinu
að sprengjunni eigi að v’arpa á
Japan dagana 17. eða 18. ágúst
ef veðurskilyrði verði hagstæð.
Ekki er minnzt á það i skeytinu
á hvaða borg eigi að varpa
sprengjunni en liðsforingjar,
sem gegndu herskyldu á eyj-
unni á þessum tíma, sögðu að
borgirnar Kokura eða Niigata,
sem er hafnarborg skammt frá
Tokyo, hefðu verið valdar til
þess að verða fórnarlömb.
Nú, 30 árum eftir að sprengj-
unum var varpað á Hirosima og
Nagasaki, búa flestir hinna
250 þúsund þeirra, er lifðu
sprengjuárásirnar af, við kröpp
kjör og stöðugan ótta.
Þeir sem unnið hafa við að
byggja upp landið eftir stríðið
hafa verið allt of önnum kafnir
við það til þess að sinna vanda-
Friðarsafnið í Hirosima.