Dagblaðið - 08.09.1976, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 8. SEPTEMBER 1976.
Skiplír þig IrHu —
en getur þýtt líf eða
dauða hjá öðrum
Stefán Jónsson frá Stokkseyri hefur gefið blóð 70 sinnum.
\
Jónína hringdi:
Mér finnst allt of mikið um
það að fólk kvarti í þessum
lesendadálkum blaðanna. Það
er eins og fólk einblíni á það
sem miður fer í þjóðfélaginu og
sjái aldrei ljósa punkta í lifinu.
Það er ekki lengi að grípa
stmann til að kvarta, en það
gleymist of oft að geta þess sem
vel er gert.
Lengi hef ég ætlað að hafa
samband við lesendadálkinn og
láta í ljósi aðdáun mína á
manninum frá Stokkseyri sem
70 sinnum hefur komið í
Blóðbankann og gefið blóð.
Kannski er ekki þörf á að
benda fólki á, hve gott þetta
framtak mannsins er, en betur
væri ef fleiri tækju hann sér til
fyrirmyndar. Eg þekki örlítið
til manns sem þarf alltaf öðru
hverju að láta skipta um blóð í
sér, ef það væri ekki gert þá
væri lífi hans hætta búin.
Hvar væri hann staddur ef ekki
væru til svona menn eins og
Stefán Jónsson?
Því finnst mér vert að vekja
athygli á honum, hvað ætli
hann sé búinn að bjarga
mörgum mannslífum með
þessu framlagi sínu?
Mig langar í lokin til að leyfa
mér að skora á alla, sem af-
lögufærir eru um blóð, að
bregða sér í Blóðbankann og
gefa blóð. Það fer ekki langur
tími í það, en gétur skipt
sköpum í lífi einhvers annars.
Kennarar — komið ykkur nú
saman um kennslubœkurnar
Barnakelling skrifar:
Nú eru skólarnir að byrja og
þá þarf að kaupa alls konar
skólavörur. Það er nú sök sér á
meðan börnin eru í barnaskól-
anum, þótt margt smátt geri
eitt stórt, en guð hjálpi mér
þegar börnin komast á hið svo-
kallaða æðra menntunarstig.
Þá byrjar ballið. Það dugar
ekkert þótt margir hafi, eins og
ég, fjölgað mannkyninu um
einn á ári nokkur ár í röð.
Maður ætlar þá að krakkarnir
geti notað kennslubækurnar
hver eftir annan. Ö, nei. Einn
kennari vill kenna þessa bók og
telur að hún sé miklu betri en
sú sem hinn kennir. Þannig eru
bækur brenndar á hverju ári
eða upp hleðst eins og hjá mér
heljarmikið safn gamalla bóka
sem ég held endilega að komi
að gagni.
Mig langar til þess að varpa
fram spurningu til allra
þessara fróðu manna, sem eru
að kenna. Er útilokað að hafa
pínulítið samstarf um bæk-
urnar? Kannski eru þær ekki
eins ólíkar og þið haldið?
Hugsið ykkur sparnaðinn hjá
mér og mínum likum.
ÞEGAR AÐRIR ÞENJA KJAFT
ÞÁ VIL ÉG TALA LÍKA
M.A.F.ur skrifar:
Sú var tíðin að þeir, sem
hugðust komast til valda og
metorða, fjár og frama, athafna
og embætta, þurftu að geta
þanið kjaftinn í sífellu um allt
og ekkert milli himins og
jarðar, enda var þá ekki af
miklu að taka til að bauna á
keppinautana í þeim málum.
Glæpa- og hneykslismál voru
ekki arðbær, mútur ekki
komnar í tízku, fjármálabrask
hreinn hégómi og ávisanafals
ekki uppgötvað.
En nú er öldin önnur.
Þeir sem hugsa sér að ná hátt
í lífinu verða nú að kunna þá
list að geta haldið kjafti.
Ráðherrastöður, banka-
stjórastöður, dómarastöður,
trúnaðarstöður (fyrir flokk-
inn) og margt, margt fleira
stendur þér til boða, bara ef þú
kannt að halda kjaftf.
En það vill nú verða með
þetta eins og annað, að
mönnunum gengur misjafnlega
í lífsbaráttunni. Sumum fer
þetta ágætlega, þeir ættu aldrei
að opna sinn túla, nema þá til
að geispa (golunni). Öðrum
reyndist þetta erfiðara, og þeir
verða munnskakkir af á-
reynslunni.
Ein er samt sú stétt manna
sem hefur Iöglega pappíra upp
á það að halda kjafti það eru
læknarnir okkar og ekki nema
gott eitt um það aðsegjaað þeir
haldi sjúkdómi skjólstæðinga
sinna leyndum fyrir almenn-
ingi.
Hins vegar eru ýmsir aðrir
embættismenn farnir að til-
einka sér þennan rétt, án þess
að hafa nokkra löglega pappíra
upp á það, og það eru hinir
svonefndu bankastjórar. Þeim
finnst víst einhver ástæða til að
hylma yfir sjúkdóma
skjólstæðinga sinna, enda ku
margir þeirra vera ýmsum
kaunum og kvillum hlaðnir sem
ekki þola dagsíns ljós. En þeir
gera þetta víst bara af mannúð-
arástæðum, blessaðir
stjórarnir.
Vei bara þeim bankastjórum,
sem ekki kunna að leyna
sjúkdómi skjólstæðings síns.
Þeir ættu að hrökklast frá em-
bætti sínu með skömm og
mannorðsmissi (Alþýðu-
bankinn).
Okkur íslendingum er margt
vel gefið og flest til lista lagt.
Við eigum afreksmenn á
ýmsum sviðum, bæði í and-
legum og líkamlegum íþróttum.
Við eigum aflakónga og refa-
skyttur á heimsmælikvarða,
bankastjóra og lögfræðinga í
tonnatali, bridge-spilara og
frjálsíþróttamenn, sem eru
þekktir um allan heim og þó
víðar væri leitað.
Nöfn þessara afreksmanna
okkar eru skráð með feitu letri
á forsíður dagblaðanna og
myndir af þeim birtar í blöðum
og sjónvarpi og árangur þeirra
reiknaður út í gráðum og
stigum.Og við erum enn að eign
ast nýjar íþróttagreinar, sem
við erum þegar búnir að ná
ágætum árangri í. Má þar
tilnefna meðal annars júdó
torfæruakstur, karate og
ávísanakapphlaup. Nöfn kapp-
anna í ávísanakapphlaupinu
hafa enn ekki verið birt, af
einhverjum ástæðum, þrátt
fyrir að allir viti hverjir
keppendurnir eru. Dómsmála-
ráðherrann segir að birta eigi
nöfn , en einhver dómaranefna
segist þurfa að athuga málið
betur. Aðrir segja að þetta sé
ólöglegur félagskapur og enn
aðrir að verið sé að ganga frá
löglegri stofnun félagsins.
En á meðan beðið er eftir
þessu vafstri, þá værigamanað
vita hvernig stigin standa. Hafa
þeir náð tiu milljón stigum, eða
kannski hundrað milljón
stigum?
Spurning
í tilefni af eins órs afmœli
DB:
Hvernig finnst þér DB?
Haraldur Sigþórsson nemi. Eg les
blaðið oft. Mér finnst að það
mætti vera meira um íþróttir, þær
eru langbeztar í DB. Mér finnst
líka gaman að lesa um kvik-
myndir.
GísliSveinssonnemi.Mér finnst að
blaðið ætti að hafa meira fyrir
unglinga t.d. um kvikmyndirog
popp.Það væri gaman að fá meira
af persónulegum upplýsingum
um popparana.
Björn Stefánsson erindreki. Eg
hef fylgzt með frá byrjun, en þið
megið hafa meira af fréttum frá
landsbyggðinni. Það er alveg
nauðsynlegt að frétta frá hinum
ýmsu fjórðungum landsins.
Jón Jóhannsson iðnskólanemi.
Mér finnst þetta nokkuð gott. Eg
hef fylgzt með blaðinu frá því það
kom út. Ég á enga sérstaka ósk
um breytingu nema þá að það er
kannski of mikið af íþróttum fyr^
minn smekk.
María Pétursdóttir húsmóðir. Eg
kaupi blaðið og ég er ánægð með
greinarnar, t.d. marga kjallarana.
Þetta er skemmtilegt blað og
alvarlegt í leiðinni.
AðalheiOur Steingrimsdóttir
húsmóðir. Mér finnst þetta
ágætisblað, enda kaupi ég það.