Dagblaðið - 16.09.1976, Blaðsíða 2

2 DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 16. SEPTEMBER 1976
" ...........................
Engin miskunn glœpomðnnum er
smyglo fiknilyfiuiTi til landsins
segir Helgi er hann svarar lesanda
fró 18. ágúst síðastliðnum
Margvíslcgar aðferðir hafa verið notaðar til að reyna að smygla
fiknilyfjum til landsins. Meðal annars voru þessi plötuumslög
notuð til siíks verknaðar.
Helgi skrifar:
Þann 13. ágúst birtist á
lesendasíðu Dagblaðsins stutt
grein eftir mig þar sem ég lagði
áhcrzlu á að þyngja beri dóma
yfir fíknilyfjadreifendum og
smyglurum og skrásetja ætti
hjá opinberum aðilum neyt-
endur fíknilyfja og meðhöndla
þá sem hverja aðra sjúklinga.
18. ágúst birtist síðan
grein eftir „Lesanda" sem
þóttu skrif mín mjög miður og
færði eftirfarandi rök fyrir
máli sínu:
1. Ríkið flytur inn og dreifir
fíknilyfjum, þar sem áfengið
er, og er því ekkert rangt þó
aðrir geri það sama, meira vit
væri í að gera fíknilyfjanotkun
löglega og að ríkið bætti
fíknilyfjum við núverandi
verzlun sína og græddi peninga
á henni. „Lesandi“ furðar sig
síðan á að ég skuli voga mér að
skíta út menn, sem séu að
annast fiknilyfjaverzlun, þegar
ríkið sé ekkert betra sjálft.
Þessir menn væru raunveru-
lega þarfir í þjóðfélaginu.
2. „Lesanda" þykir lítt þurfa
að hafa áhyggjur af fíknilyfja-
neyzlu, hún sé skaðlaus
neytanda og umhverfi hans.
3. Vegna vöntunar á hassi
yrtju menn að fá sér sterkari
lyf, þeir væru orðnir leiðir á
brennivíni og því væri ráð að
hafa nóg af hassi á boðstólum.
4. Með því að gera sölu og
neyzlu löglega þyrfti ekki alla
þessa löggæzlumenn og þann
kostnað sem því fylgir.
5. „Lesandi“ segir að ég eigi
ekki að skrifa um þessi mál því
það sé auðséð að ég viti ekkert
um þau.
6. Að lokum segir „lesandi" að í
nokkrum ríkjum Banda-
ríkjanna hafi banni við neyzlu
„kannabis“efna verið aflétt.
Þetta bréf „lesanda" er í
senn skoplegt og sorglegt og
gefurfólkigott dæmium brengl-
að hugaifar. Væri ekki hér uni
að ræða mál sem er eitt það
alvarlegasta sem þjóðin
stendur frammi fyrir og al-
menningur hefur einna
minnsta þekkingu á, ætti að
leiða bréf eins og „lesandi"
skrifaði hjá sér. Með eftirfar-
andi svari gefst mér tækifæri
til að láta aftur. í ljós óánægju
mína yfir því ástandi sem
fíknilyfjamál hér eru í.
1. Ég er sammála lesanda að
ekkert gott er að segja um
áfengissölu ríkisins, en hér
skilja leiðir þvf lesandi vill nota
þessa ríkissölu til að koma enn
fleiri fíknilyfjum á markaðinn
og margfalda þannig vesal-
dóminn og það vandamál sem
ávanalyfjaneyzlan er nú þegar.
Og í öðru lagi er lögleg áfengis-
sala ríkisins til fullorðinna
borgara ekki til umræðu.
2. Að halda fram að fíknilyf séu
skaðlaus neytanda og umhverfi
gerir tilraunir lesanda að verja
mál sitt tilgangslausar. Öll
ávanalyf í mismunandi ríkum
mæli ræna einstaklinginn
persónu sinni og manndómi og
gera hann hneigðan til and-
þjóðfélagslegra athafna. Því
eru fíknilyfin tengd nær öllum
glæpum nútíma þjóðfélags.
Skaðast því samfélagið
stórlega, og saklaust fólk
verður fyrir barðinu á þessu.
Sérfræðingar í þessum málum
telja nú að hegðun og hugsun
verði aldrei söm eftir jafnvel
takmarkaða „Softdrug“neyzlu,
það er m.a. „kannabis“neyzlu,
svo það getur verið að neyt-
endur átti sig ekki á annarlegu
ástandi sínu af völdum ávana-
lyfjaneyzlunnar.
3. Það er meir en lítið brenglað
að halda fram að vöntun á hassi
skapi aukna notkun sterkari
lyfja, nema að vísu hjá forfölln-
um fiknilyfjaneytendum. Hið
öfuga er margsannað af þeim,
sem mest hafa rannsakað þessi
mál, það hafa þeir staðfest sem
eitthvað vita um þetta, eða
„kannabis“neyzla er víst skref
til rieyzlu annarra og sterkari
lyfja. Með öðrum orðum: þeir
Norðurálfubúar, sem neyta
sterkra fíknilyfja, svo sem
ópíum, „narcotics" „cocane"
o.s.frv. byrjuðu nær undan-
tekningarlaust á „kannabis".
4. Það er náttúrlega rétt að með
því að gera glæp, hversu ógeðs-
legur sem hann kann að vera,
löglegan, þá er hann ekki
lengur glæpur lagalega, en
breytist nokkuð siðferðislega?
Hvað á svona rugl að ganga
langt? Eiga þeir sem vilja
ganga uppréttir og ábyrgir
fyrir sjálfum sér og sínum að
gefast upp fyrir úrkasti þjóð-
félagsins? Ég held ekki...
5. Um það, hvort ég viti um
hvað ég er að skrifa í þessu
sambandi og hvort ég hafi rétt
til þess, verða aðrir að dæma,
en þó óbrenglaðir....Ég viður-
kenni að ég er ekki óskeikull
sérfræðingur í þessum efnum
frekar en öðrum, en ég hef
unnið við þessi mál á vegum
stjórnvalda í einni alræmdustu
fíknilyfjaborg Norður-Ameríku
um nokkurt skeið og hef fylgzt
stöðugt með þróun þessara
mála síðan.
6. Nokkur ríki í Banda-
ríkjunum hafa í angist sinni
vegna getuleysis og fjárskorts
gefizt upp við að uppræta ýmsa
glæpi og þar á meðal fíknilyfja-
verzlunina og notkunina að tak-
gmörkuðu leyti. Þetta er af neyð,
ekki af frjálsum vilja, þetta má
enginn misskilja. Önnur ríki
Bandaríkjanna hafa lagt aukna
áherzlu á strangari viðurlög við
fíknilyfjaafbrotum. Til dæmis
reyndi Rockefeller, þá
ríkisstjóri New York-fylkis, að
fá fíknilyfjasala dæmda til
dauða, en varð að lata sér
nægja ævilangt fangelsi.
Nú tek ég mér mín laun fyrir
að eyða tíma í að svara hald-
litlum rökum hins brenglaða
,,lesanda“ og endurtek megin-
skoðun mína á þessum málum:
Að smygla eða dreifa
fíknilyfjum á meðal borgara
þjóðfélagsins er undan-
tekningarlaust ógeðslegasti og
lágkúrulegasti glæpur, sen-
hægt er að fremja. Ég fer fram
á það við íslenzk stjórnvöld sem
íslenzkur þegn, fæddur og
uppalinn á íslandi, með fullt
hús af börnum, að ströngustu
dómar verði kveðnir yfir mönn-
um, sem stuðla að ólöglegri
verzlun flknilyfja á fslandi og
að slíkum glæpamönnum verði
engin miskunn sýnd. Ég legg
einnig til að fylgzt verði
gaumgæfilega með öllum
þekktum fíknilyfjaneytendum
og þeir verði hafðir á skrá.
Að lokum vil ég benda á að
fróðlegt væri (reyndar
nauðsynlegt fyrir þjóðina) að
vita hvað fíknilyfin kosta hinn
almenna borgara, hvað þau
kosta þá, sem gerast þrælar
lyfjanna, og í hve miklum mælr
fíknilyfin spila inn í hina
hræðilegu glæpi sem dunið
hafa á þjóðinni nú undanfarið.
-Helgi.
Kveikt í hasspípu. Neytendur fíknilyfja eru nú margir og fer ört
fjölgandi.
NEI, ÉG HEF ÞAÐ EKKI
ÞVÍ MÉR LÍKAR ÞAÐ EKKI
— var svarið er ég spurði plötusnúðinn um lag. Til hvers að flytja inn slíka
skemmtikrafta þegar nóg framboð er af hœfum islenzkum skemmtikröftum?
Jóhannes Vaidemarsson
skrifar:
íslendingar eru frægir víða
um veröld fyrir áhrifagirni og
er það áreiðanlega ekki úr
lausu lofti gripið þegar tillit er
tekið til þeirra gífurlegu
sveiflna sem eru í íslenzku sam-
kvæmis- og skemmtanalífi.
Islendingar virðast alltaf þurfa
að flytja eitthvert skemmtiefni
inn í landið, þó svo við eigum
gnægð af slíku og það síður en
svo síðra. Gleggstu dæmin eru
um það þegar verið er að eyða
dýrmætum gjaldeyri til að fá
skít-lélegar popphljómsveitir
utan úr heinti til að troða upp
fyrir tómum eða svo til tómum
félagsheimilum á meðan
ágætar íslenzkar hljómsveitir
berjast í bökkum vegna at-
vinnuleysis.
Er fréttist af einhverri
danskri uppgjafa-sýningar-
stúlku, sem orðið hefur að fara
út í nektardans sér til fram-
færslu, þykir ekkert eins sjálf-
sagt og að fá gjaldeyrisyfir-
færslu til að viðkomandi dama
geti háttað sig á íslenzkum
gólfum, þó svo að fjöldi ís-
lenzkra kvenna væri tilkippi-
legur til slíks fyrir smá-vasa-
pening.
Og síðast en ekki sízt virðist
það gefast mjög vel, þegar ís-
lenzkir veitingahúsaeigendur
eru orðnir leiðir á aðsókninni,
að ráða bara einhvern leiðin-
legan svertingja i starf plötu-
snúðs. Og árangurinn bregzt
ekki: „TÖMT HUS“. Það er að
vísu býsna gott að geta komizt
einhvers staðar inn þegar hin
veitingahúsin eru sprungin
utan af fólkinu.
Að endingu vil ég koma
þeirri eindregnu ósk á fram-
færi við forráðamenn veitinga-
hússins SESARS að þeir reyni
að koma hugsun og lagavali
áðurnefnds vinar okkar inn á
svolítið hærra plan (eins og
skáldið segir) og einskorða sig
ekki um of við músík sem
honum og frændum hans syðra
líkar — heldur hugsa líka örlít-
ið um smekk okkar hér norður
á hjara veraldar. Ekki sakaði
heldur að minna hann ögn á að
á Islandi eru til hljómlistar-
menn sem fengið hafa „gull-
plötur" og éru þar af leiðandi
ekki alveg laglausir. En ef þessi
vinsamlegu tilmæli yðar, hátt--
virtu veitingahúseigendur, ná
ekki eyrum hans mæli ég per-
sónulega með að þér búið svo
um að viðkomandi verði fylltur
upp með gúmmíi og honum
síðan skoppað suður á bóginn.
Máli mínu til stuðnings vil ég
segja það að ég hef verið fasta-
gestur í áðurnefndu veitinga-
húsi frá stofnun þess. Eg hef
því nokkuð fylgzt með þróun
mála og aldrei hefur mér
fundizt staðurinn neikvæðari
en síðan „VINURINN" byrjaði.
Föstudaginn 3. sept. fór undir-
ritaður í Sesar og bað plötu-
snúðinn kurteislega að leika lag
sem síðastliðnar tvær vikur var
Hljómsveitin Red sky at night
Iék víða um landsbyggðina og
urðu mikil blaðaskrif um ágæti
hljómsveitarinnar.
núiner 1, bæði í Bretlandi og
Bandarikjunum. Ekki stóð á
svarinu: Nei, ég hef það ekki.
því mér líkar það ekki.