Dagblaðið - 12.01.1977, Blaðsíða 2
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 12. JANÚAR 1977.
i
Stórkostlegt framtak
að skrúfa
Raddir
lesenda
Starrinn einn algengasti
f uglinn í Reykjavík
Fuglaskuðari skrifar:
„Ég hef hér frekar óvenju-
lega spurningu fram að færa og
þætti mér vænt um að við henni
fengist nýtt svar. Mig langar að
vita hvar starrar verpa á
Islandi? Ég hef flett upp í
fuglábókum og þar segir að
þeir séu víða á Austurlandi og
við Höfn í Hornafirði. Þar segir
einnig að þeir séu í görðum í
Reykjavík. En hversu útbreidd-
ir eru þeir? Ég bý í Hafnarfirði
og hér er töluvert um þessa
fugla og eru þeir í bænum allt
árið um kring.
Nú veit ég að til eru tveir
stofnar og annar er lítið eitt
stórgerðari en hinn. Það væri
gaman að fá upplýsingar um
hvaða stofn væri hér í Reykja-
vík.“
Dagblaðið hafði samband við
Náttúrufræðistofnun Islands
og Erling Ólafsson tjáði okkur
að hér á landi væri talið að um
tvo stofna væri að ræða. Annar
væri svokallaður Færeyjastofn
en hinn væri brezkur. Talið er
að sá fyrrnefndi sé við Horna-
fjörð og hafi verið þar í tugi
ára. Hann verpir þar I eyjum
úti fyrir landi.
Starrinn er nokkuð útbreidd-
ur hér á höfuðborgarsvæðinu
og hann hefur sézt uppi í Borg-
arnesi. Fuglar af þessum stofni
munu hafa komið hingað um
1960 og verpa hér í görðum.
Starrinn er nú einn algengasti
fuglinn í Reykjavík.
báðum, annars finnst hinu að
það sé óréttlæti beitt og svo er
það alltaf þessi eilífi saman-
burður sem er vitnað I ef á að
banna eitthvað. Þá er eflaust
sagt að það eigi bara ekki að
hlusta á slíkt og sjónvarpið eigi
alls ekki að hafa áhrif á boð og
bönn. En við verðum að hafa í
huga að það er orðið stór þáttur
í lífi hverrar fjölskyldu. Hún
situr oft saman og horfir á kass-
ann sinn.
Pakkinn varð eftir einhvers staðar
fyrir glæpaþættina
við Laugaveginn
Guðjón Jónsson hafði samband
viðDB:
Eg varó fyrir því óláni
á Þorláksmessu á leið
frá Húsgagnaverzlun Arna
Jónssonar að tapa styttu sem
þar var keypt. Ég fór í ýmsar
verzlanir niður eftir öllum
Laugavegi og mun hún hafa
orðið eftir í einhverri þeirra.
Nú langar mig til að beina því
til verzlunarfólks á þessu svæði
að athuga pakka sem orðið hafa
eftir í búðunum. Þessi hlutur
er mér mikils virði og því vona
ég að hann finnist aftur. Éft
Sigga Jóns hafði samband við
DB:
Miklar þakkir eiga þeir
skil ið hjá sjónvarpinu fyrir að
ætla að leyfa okkur að hafa
sjónvarpið glæpaþáttalaust í
sex vikur. Það er alveg stórkost-
legt framtak að þora einfald-
lega að gera þetta. Það eru ef-
laust margir mjög fegnir þessu,
'við höfum fengið alveg nóg af
þessum þáttum á undanförnum
árum. Hvað ætli börn og ungl-
ingar séu búin að horfa á mörg
morð og alls konar glæpi í sjón-
varpinu? Morðin skipta örugg-
lega þúsundum og alls konar
slagsmál eru í hverjum þætti
sem kemur í sjónvarpið. Mér
finnst því fullkomin ástæða fyr-
ir því að losa okkur við þennan
ófögnuð í smátíma. Þeir sem
efast ekki um, að hér er strang-
heiðarlegt verzlunarfólk og bið
ég það að gæta að pakka sem er
nokkuð fyrirferðarmikill og
utan um hann er jólapappír.
Þeir sem geta gefið mér vís-
bendingu hringi í síma 35901.
Ef svo ánægjulega vildi tii að
pakkinn fyndist mundi ég að
sjálfsögðu veita viðkomandi
fundarlaun.
eru að farast úr skorti á svona
efni geta einfaldlega farið á
bíó, þar er hver einasta mynd
um einhvers konar glæpi og
hrylling.
Allt tal um að við getum þá
bara slökkt á sjónvarpinu eða
að börnin eigi að vera sofnuð á
þessum tíma er út í hött. Krakk-
arnir koma og segja að hann
Siggi eða Kalli fái að horfa á
Columbo eða McCloud og þá
verða þeir líka að fá að sjá. Svo
er það einnig með systki ni sem
eru á svipuðum aldri, það yngra
ætti eftir öllum reglum að vera
sofnað þegar þættirnir byrja en
það er bara ekki svo gott að
ráða við þetta. Þá þarf að banna
Margir eru fegnir að losna við sakamálaþættina úr sjónvarpinu um
tíma og eins og komið hefur fram í fréttum sjáum við væntanlega
ekkert af þeim félögum Columbo og MeCloud í bráð.
EKKIRÉTT AÐ SENDA BÖRNIN ÚT í
FRÍMÍNÚTUR í HVAÐA VEÐRISEM ER
Kristín hringdi:
Mig langar að vekja athygli á
einu atriði sem varðar skóla-
börn á Reykjavíkursvæðinu.
Það hefur tíðkazt frá því að ég
uar í skóla, og svo er enn, að
börnin séu skylduð til að fara
út í frímínútum. Undantekning
frá þeirri reglu er ef þau fá t.d
miða með sér i skólann þar sem
er beðið sérstaklega um að þau
fái að vera inni. Mér finnst að
þetta mál eigi að taka til athug-
unar. Ég man vel eftir því, þeg-
ar ég var í skólanum, að við
krakkarnir vorum sendir út á
skólavöllinn í hvaða veðri sem
var. Þar stóðum við undir vegg
í óveðrinu og skulfum af kulda.'
Svo voru allir sendir í raðirnar
og við komum inn blaut og
skjálfandi af kulda. Það tók
upp í hálftíma að jafna sig eftir
þessa útiveru.
Þegar mín börn fóru að fara í
skólann var þetta sama enn
uppi á teningnum. Þau eru
send út í hvaða veður sem er og
híma undir veggjum. Það er
ekki oft sem vel viðrar hér á
landi og mér finnst alveg ótækt
að láta þessi grey út í hvaða
veður sem er. Þetta hlýtur að
vera þreytandi fyrir þau yngstu
að þeytast þetta fram og aftur.
Það væri miklu nær að leyfa
þeim að vera inni þegar veður
er vont og föndra eða lesa fyrir
þau einhverja skemmtilega
sögu, sem vekur áhuga þeirra á
hinum ýmsu bókum. Þau slaka
vel á við það og gleyma verk-
efninu sem þau eru að vinna að
um stund. Svo þegar lestri er
lokið þá taka þau til við verk-
efnin sín aftur eftir skemmti-
lega tilbreytingu.
Þar með er þessari hugmynd
komið á framfæri og ég vona að
forráðamenn í skólamálum taki
hana til athugunar.
Þessir krakkar í Fellaskóla eru í fríminútum
en í ágætu veðri.