Dagblaðið - 22.06.1977, Blaðsíða 2

2 DACBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 22. JUNl 1977-
f————————----------------------------------- "
Heimilistrygging — blekking
Hral'nliildur (iuóiiuiiKlsdúllir,
Vlarkarl'liil 27 Uarúabæ,
skrifar:
Vt'fína fi‘nf>innar reynslu af
svonefndri lieiinilistrygí>inKU
lannar niis að slinna niður
penna. Er hefi i lanpan tima
keypt oft ftreitt iðftjald af slíkri
tryftftinftu hjá Sjóvá og talið
mig tryggja ýmis óhöpp í sam-
handi við börn min við ýmsar
aðslæður ef eitthvað kæmi upp
á.
Þessari tryggingu hef ég nú
snarlega sagt upp vegna þess að
mér sýnist hún ekki vera annað
en blekking sem tr.vggingarsala
hefur tekizt að selja mér.
Dóttir min, sautján ára, varð
fyrir óhappi, gleraugu hennar
brotnuðu í skólatösku og ég
spurði umboðsmann heimilis-
tryggingarinnar hvort tjónið
yrði bætt. Nei, var svarið,
vegna þess að stúlkan taldist
brjóta gleraugun sjálf bætir
heimilistryggingin þetta ekki.
En lakið nú vel eftir: Eg fékk
miklar og góðar útskýringar til
viðbótar. Sá góði maður sagði
mér að ef vinkona stúlkunnar
eða skólafélagi hefði brotið
gleraugun og foreldrar skóla-
félagans haft heimilistryggingu
hefði sú trygging að sjálfsögðu
bætt tjónið.
Gott og vel, ég þóttist vita
betur eftir en áður.
En nú nýlega varð ég fyrir
því að 9 ára dóttir mín kom
heim úr skólanum með brotin
gleraugu. Bekkjarsystkini
hennar hafði óviljandi hlaupið
á hana á skólaleikvellinum, þar
sem hún stóð kyrr, og gleraug-
un brotnuðu. Eg spurði for-
eldra barnsins hvort þeir hefðu
heimilistryggingu. Jú, faðir
barnsins greindi umboðsmanni
tryggingafélagsins frá mála-
vöxtum. Umboðsmaðurinn
hafði síðan samband við kenn-
ara barnanna sem staðfesti að
óhappið hefði gerzt.
Eftir þetta hafði ég samband
við umboðsmann þessarar
tryggingar og spurði hann hve-
nær gleraugun yrðu bætt.
Svarið sem ég fékk var það að
Heimilistrygging bætti ekki
þetta tjón. Ég varð að vonum
hlessa en áttaði mig þó og
spurði hvernig það mætti vera.
Jú, sérfræðingar Samvinnu-
trygginga flokka þetta undir
lög sem bera heitið ,,Hver ber
eigin sök“. Þar sem börnin
töldust hafa verið að leik bar
heimilistryggingu ekki að bæta
tjónið. Svo mörg voru þau orð.
Eyrir hugskotssjónum min-
um svífur sjónvarpsauglýsing
frá tryggingafélagi þar sem
heimilisfaðirinn situr á stiga-
palli og leggur frá sér gleraug-
un. Barn kemur gangandi og
stígur á gleraugun svo þau
brotna. Texti auglýsingarinnar
var eitthvað á þá leið: „Og þetta
tjón bætum við líka."
Er þetta hægt? Eg skrifa
þetta vegna annarra foreldra,
sem kaupa þessar tryggingar í
góðri trú, svo þeir athugi sinn
gang.
í leik barnanna geta gleraugun
brotnað og þá er golt að geta
tr.vggl sig gegn óhöppum en
það virðist erfiðleikum bundið
ef dæma má skrif bréfrilara.

* O

*. •*

jt. h
j, >
i

\'
O1
V

t
t *
> , ^ V «*
:..v •*..

*••>
Sorphaugarnir i Gufunesi.
Slæm umgengni
og sóðaskapur
G.A.G. skrifar:
Um þessar mundir er mikið
rætt um náttúruvernd og um-
gengni manna og hreinlætis-
venjur. Það er sannarlega ekki
vanþörf á en stundum kemur
það fyrir að menn fara yfir
lækinn til þess að sækja vatn.
Menn tala um slæma umgengni
í óbyggðum en sjá i'kki það sem
daglega blasír við augum. Allir
Til
iesenda
Enn einu sinni þurfum
við að minna þá á. sem senda
okkur línu, að hafa fullt
nafn og heimilisfang eða
slmanúmer með bréfumsin
um. Nú er svo komið að við
höfum hér á ritstjórni.nni
alls konar bréf frá Jónum og
Guðmundum, en það er bara
ekki nóg. Ef þið viljið að
greinar ykkar birtist þá
verður fullt nafn og
heimilisfang að fylgja. Hægt
er að-skrifa undir dulnefni,
ef þess er óskað sérstaklega.
Þeir, sem hafa ekki séð
greinar sínar hér á slðunum,
vRa hér með ástæð^lna.
borgarbúar vita að sorpinu úr
borginni er ekið upp í Gufunes,
þar sem aðalsorphaugarnir eru,
en sorgleg sjón er það að sjá
slóðina af bréfarusli, pappa-
kössum og plasti ásamt alls
konar öðru rusli sem fokið
hefur af opnum bilum á leið á
haugana alla leið upp í Gufu-
nes. Leiðin inn í borgina frá
Elliðaánum er fallega frá geng-
in frá hendi borgaryfirvalda en
nýtur sin ekki sökum þessarar
óþrifalegu umgengni. Það þarf
að setja reglur um þessa flutn-
inga á haugana. Bannað verði
að nola nema lokuþ farartæki
til þeirra eða skylda menn til
þess að breiða yfir þau vörpu
eða annað sem kemur í veg
fyrir að ruslið fjúki eða fallli af
bilunum. Eftirlit með þessum
málum ber þeim að hafa sem
taka á móti ruslinu á haugun-
um og ber þeim að neita að taka
á móti úrganginum nema um-
búnaður sé í samræmi við sett-
ar reglur.
Annað er það, sem nærri
okkur er, en það er viðskiln-
aður þeirra sem stundað hafa
malartekju meðfram Þingvalla-
veginum við vegamót Vestur-
landsvegar. Á stríðsárunum
voru miklar braggabyggingar
þarna í landi Helgafells, en þar
voru aðalsjúkrahús hersins.
Síðar var þetta allt rifið niður
og úrgangurinn orpinn sandi.
Nú hefir þessu öllu verið um-
rótað og viðskilnaður þeirra
sem það gerðu er þeim til
skammar en sársauka og leið-
inda þeim seiri fara þar um. Þó
eru til lög og reglugerðir sem
mæla fyrir um hvernig svona
umgengni skuli vera.
Svavar Gesls.
AFRAM MEÐ SM JÖRIÐ/ FJÖRIÐ, SVAVAR
G og IVI skrifa:
Þættir Svavars Gests i úl-
vurpinu eru með afbrigðum
skemmtilegir og ástæðulaust
fyrir Svavar að „hætta við
þeltu".
Oþarfi er að vera að meta
brundara hans ú löngu ógjald-
genga 5-eyringa og staða hans í
pólitik á ekki að skipta máli,
þótt bendlaður sé stjórnmála-
flokki nokkrum vafasömúm,
hvergi gætir áhrifa þess i hans
frábæru þáttum.
Gróft þykir okkur til orða
tekið í bréfi nokkru i Dbl. 16.6.
sl„ hvar hann er nefndur
ýmsum dónalegum nöfnum.
sem við viljum ekki endurlaka
hér, og sjáum við ekki að
Svavar eigi þvílíkt skilið.
Hafa ekki þættir hans æ náð
gi f ur 1 egu m vi nsældu m ?
fri ekki þakkarvert að fá
þurnu el'ni, laust við ihuganir
um ýmis vandamál, sem flest
okkur hafa hvort eð er nóg af?
Okkur þvkir útvarpsrað hér
frekar eiga hrós en last skilið
og útkoman vera frekar r eitt
„asnastrik" heldur en hitt.
Þætfirnir „Ut og suður" voru
góðir. „Luugurdagur til lukku"
er það líka!
Við skorum á þig. Svavar:
hallu áfram!