Dagblaðið - 29.06.1977, Blaðsíða 15

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 29. JUNl 1977.
15
K'ON/FfKf

MAÍŒN6SK-
táNlAKS&lAS
SANDKAKft
£PlAl<AKA
RDÖMA

Góðgæti sem
betra er að
láta í friði
1 sneið terta án rjómaþeytu.............250—300 hitaein.
1 stk. vínarbrauð..............................200 —
1 stk. sandkaka ..............................200 —
3 sykurmolar................................. 40 —
Lítill skammtur rjómais (100 g) ............ 300 —
1 marengskaka...................................30 —
1 matsk. þeyttur rjómi........................ 45 —
1 matsk. kaffirjómi.......................... 30 —
Smjör(15g) ...................................120 —
Konfektmoli (15 g)..............................75 —
Rjómasúkkulaði (100 g) .......................550 —
1 matsk. hunang .............................. 50 —
Rjómakaramella..................................40 —
Venjul. brjóstsykur ...........................45 —
Koníaksglas (50 ccm) ....................... 150 —
Þurrt vermouth (75 ccm) ......................130 —
Whisky (50 ccm) ..............................160 —
Gin (50ccm) ............................... 1'4Ö —
Rauðvín (2 dl).......................... 125—160 —
Sherry (75 ccm) .........................120—130 —
Likjörsglas...............................80—100 —
Kampavinsglas ..............................ca 160 —
Egils pilsner ................................105 —
1 glas appelsin..............................70—90 —
1 litri af vatni eykur iíkamsþungann um eitt kg og skilst ekki
alltaf burt úr líkamanum samdægurs.
Leiðindaupptalning.
Þetta var nú meiri leiðindaupptalningin. Engu að síður getur
verið nauðsynlegt að lesa þennan lista og jafnvel hafa hann hjá
sér I eldhúsinu til þess að falla ekki í freistni.
A.Bj.
HkjnMG
4 KA?F)fOÓtV
w-s
f\XM

ZSc^

Báðir foreldrarnir í hjólastól
— en barnið þeirra alheilbrigt
Þegar eins árs gömul dóttir
hjónanna Susan og John
Seager, sem búsett eru í bæn-
um Easingwood á Englandi,
gekk sin fyrstu skref, var það
foreldrunum til óblandinnar
hamingju og gleði. John og
Susan hafa verið meirihluta
ævi sinnar bundin við hjóia-
stóla.
„Nú getur Anne Marie
gengið á milli okkar þar sem
við erum í hjólastólunum. Það
er mér ósegjanieg hamingja að
fylgjast með dóttur minni,“
segir Susan sem er þrjátíu og
fjögurra ára.
Þött fyrstu skref Onnu Mariu
hafi verið kraflaverk i augutn
foreldra hennar, er það eigin-
lega enn meira kraftaverk að
barnið skuli yfirleitt hafa
fæðzt. Mjög litlar líkur voru
taldar á því að Susan gæti orðið
barnshafandi.
Susan hefur verið fötluð frá
fæðingu, en hún fæddist með
klofinn hrygg.
John fékk lömunar-veiki
þegar hann var fimm ára og
hefur verið ináttlaus frá mitti
síðan.
Læknir Susan segir aðþað sé
mjög óvenjulegt að konur sem
fæddar eru með kiofinn hrygg
geti alið barn. Er tilfelli Susan
raunar það eina sem hann
hefur heyrt getið um.
Þegar Susan átti von á,
barninu bjó hún sig ekki undir
barnsfæðinguna eins og venja
er. Hún keypti hvorki barnaföt,
vöggu né barnavagn.
Hún vildi'vera undir það
búin að eitthvað færi úrskeiðis
við fæðinguna.
Barnið var tekið með keisara-
skurði 15. febrúar 1976 og var
fæðingarþyngdin tæplega
þrettán merkur. Anne Marie
var hreystin uppmáluð þegar
hún fæddist.
Heilsa Susan var tnjög góð
um meðgöngutimann og þrátt
fyrir fötlun sína reyna þau
hjónin að ala barnið upp á eins
eðlilegan hátt og þau vteru
heilbrigð.
Ilún fer út að „ganga" með
barnið i vagninum eins og aðrar
inæður. Ilún ýtir vagninutn á
undan sér svolítinn spöl, siðan
vtir luin sjálfri sér í hjólastóln-
um og siðan koll af kolli.
-Þýtt A. Bj.
John og Susan eru hainingjusamir foreldrar. Nú er arsgömul dóttir
þeirra farin að ganga þeim til óblandinnar gleði.