Dagblaðið - 30.06.1977, Blaðsíða 28

Fáránleg útflutningsverzlun íslendinga:
Fer allt verðmæti Suður-
landssildar í útflutnings-
uppbætur á kjöt og osta?
Fagnað er fyrirf ramsölu síldar ffyrir 1400 milljónir en horft f ram á 2400
milljón króna útf lutningsuppbætur á kjöt og osta
Því er fagnað þessa dagana
að hinn 3. júní sl. var undir-
ritaður í Moskvu fyrirfram-
samningur um sölu á 45000
tunnum af saltaðri Suðurlands-
síld til Sovétríkjanna. Af magn-
inu eiga 35000 tunnur að vera
hausskornar og slógdregnar
eða svokölluð „specialsild" og
10.000 tunnur heilsöltuð síld.
Hækkun varð á söluverðinu frá
í fyrra. Heildarsöluverðmæti
síldarinnar nemur um 900
milljónum ísl. króna.
Þá hafa verið undirritaðir
samningar um sölu á um 20.000
tunnum af sykur- og krydd-
saltaðri sild til Finnlands og
hækkaði verð slikrar sildar
einnig frá því í fyrra. Heildar-
verðmætið nemur 500 milljón-
um ísl. króna.
Samtals hefur verið samið
um sölu á Suðurlandssíld fyrir
um 1400 milljónir króna.
Að sjálfsögðu er ástæða til að
fagna slíkum sölusamningum.
En séú þeir skoðaðir í
samhengi við útflutning okkar
á kjöti verður dæmið ljótt álit-
um.
Sveinn Tryggvason, fram-
kvæmdastjóri Framleiðsluráðs
landbúnaðarins, gaf DB þær
upplýsingar í gær að á því land
búnaðarári sem nú er vel
hálfnað væri ráðgert að flytja
út 4750 tonn af lambakjöti.
Fara 3000 tonn til Noregs, 650
tonn til Svíþjóðar, 600 tonn til
Færeyja og 500 tonn til Dan-
merkur.
í upphafi „landbúnaðar-
árins", þ.e. í fyrrahaust, voru
flutt út 150 tonn af nautakjöti.
Nú mun eftir því séð því nauta-
kjötsskortur er sýnilegur á
islandi í sumar.
Þá verður að venju nokkuð
um útflutning á ostum en þurr-
mjólkurduft er hætt að fram-
leiða, svo ekki kemur það til
útflutnings í ár.
„Gangi allt dæmi upp, allar
vörunar fari utan og ríkissjóður
greið'i 10% af heildarverðmæti
landbúnaðarvara í útflutnings-
bætur, nema uppbæturnar á út-
flutning landbúnaðarvara um
2400 milljónum króna á þessu
„landbúnaðarári", sagði
Sveinn Tryggvason. Taldi hann
það ekki háa upphæð og út-
flutningsuppbætur næmu lægri
prósentutölu af fúarlögum nú
en þá er þær fyrst komust á.
Það þarf því ótrúlegt puð,
víða um landið, til þess að afla
ríkissjóði tekna til greiðslu út-
flutningsuppbóta á land-
búnaðarvörur. Síldar-
sölusamningarnir til Rússlands
og Finnlands, eru, að heildar-
verðmæti til, aðeins rúmlega
helmingur af útflutnings-
uppbótunum á kjótið og aðrar
landbúnaðarvörur.
■ -
ÍÞessir krakkar standa i því að leggja hitaveituna tii Suðurevrar frá dælustöðinni inni í Súgandafirði. Þau eru Anna Bjarnadóttir, Óskar
Baldursson, Örn Hóim og Bjarni Jóhannsson. Þau sjást þarna á myndinni að grafa fyrir hitaveitulögninni meofram þjóðveginum inn
Súgandaf jörðinn.
(DB-mynd BH).
Árnastofnun og Landsbóka-
safnið hafa engar fjár-
veitingar til handritakaupa
Forstöðumaður
Árnastofnunartelur
feng að þrem
handritum sem
einkaaðili keypti á
uppboði íLondon:
„Eftir mati okkar voru þær
upphæðir sem við buðum há-
mark, auk þess sem fjármögn-
um boða okkar var alls ekki
örugg þar sem hvorki Stofnun
Árna Magnússonar né Lands-
bókasafnið hafa neina varafjár-
veitingu til handritakaupa,
liggi þau á lausu. Auk þess viss-
um við ekki mjög nákvæmlega
um ástand handritanna áður en
þau voru boðin upp og töldum
áhættu að bjóða hærra,“ sagði
Jónas Kristjánsson, forstöðu-
maður, i viðtali við DB í gær
vegna uppboðs fjögurra is-
ienzkra handrita i London í
fyrradag.
Guðmundur Axelsson upp-
itoðshaldari í Klausturhólum
keypti hins vegar þrjú handrit-
anna á tæpar 2,1 milljón ísl.
króna. Fjórða ritið keypti Vest-
ur-íslendingur, handrit eflir
Jón Grunnvíking. Hæsta boð ís-
lenzku stofnananna var um 500
þúsund í eitt handrit.
Ritin sem Guðmundur keypti
eru: Latneskt rit eftir Eggert
Olafsson. handrit eftir Jón Er-
lendsson og loks rit eftir Björn
Jönsson frá Skarðsá.
Jónas kvaðst fagna því að
þessi rit kæmu nú til.íslands
þótt fyrrnefndar stofnanir hafi
ekki eignazt þau og sagði einna
minnsta eftirsjána í handritinu
sem Vestur-Islendingurinn
ke.vpti.
Er Jónas var spurður hvort
stofnanirnar mundu ef til vill
reyna að kaupa handritin i
gegnum Klausturhóla, sagðist
hann ekkert geta sagt um það
að svo stöddu þar sem hann
vissi ekki hvað Guðmundur
h.vgðist gera við þau.
-G.S.
FIMMTUDAGUR 30. JUNÍ 1977.
Rótað í
skjölum og
hilíum rann-
sóknarlög-
reglumanna
Njörður Snjphólm handleik-
ur skjalabunka. I dag er
hann aðstoðaryfirlögreglu-
þjónn. Á morgun er hann
fyrsti yfirlögregiuþjónn við
nýtt embætti — DB-mynd
Sveinn.
Allmikið rót mun verða í
skrifstofiyn rannsóknarlög-
reglumanna Sakadóms
Reykjavíkur í dag.
Þaulvanir „spæjarar“ fara
þar í gegnum skjalabunka
og taka til í skúffum og
hillum. Þetta er síðasti
dagur þeirra í þessum
störfum sínum. A morgun
mætnr þeir sem starfsmenn r
nýstofnaðrar rannsóknarlög-
reglu ríkisins. Setjast þeir
til bráðabirgða í sömu stóla
og við sömu borð og þeir
hafa setið — sumir ára-
tugum saman — en þá hefst
nýr starfsþáttur og þá
verður að vera vel til tekið.
Yfirmaður rannsóknarlög-
reglumanna tii þessa,
Magnús Eggertsson, lætur af
störfum sínum eftir daginn í
dag. Hann hefur þjónað
Sakadómi vel og dyggilega
og verið farsæll maður í
starfi.
-ASt.
Lögreglu-
heimsókn
til nætur-
varðarins
Skerandi klukknahring-
ing rauf morgunkyrrðina á-
miðborgarstöð lögreglunnar
kl. 5.15 i morgun. Virtist
hringingin óvenjulega há í
kyrrð hins fagra morguns. I
ljós kom að þarna var neyð-
ar- eða þjófabjalla Utvegs-
bankans að verki. Farið var
á staðinn í skyndi. Neyðar-
bjöllurnar eru þannig að
næturvörður verður að hafa
á þeim hendur með vissu
millibili og snúa lykli. Sé
það ekki gert hringir bjallan
á lögreglustöðinni. Þetta
hafði láðst að gera og nætur-
vörðurinn fékk því óvænta
lögregluheimsókn.
-ASt.