Dagblaðið - 04.07.1977, Síða 13

0AC.BLAÐIP \1 ANUDACUK 4. JUIA 1977.
13
>v
Kjallarinn
Michael Kostikov
hvort sem um er aö ræða
vísindi eða menningu. Sovétrík-
in hafa menningarleg sam-
skipti við 120 lönd. I fyrra ferð-
udusl fjórar mitljónir sovéskra
ferðamanna til 134 landa
heims, og 3,7 milljónir erlendra
ferðamanna heimsóttu land
okkar. Augljóst er að slík tengsl
hafa ekki orðið til á einum degi
og þau hafa ekki sprottið af
sjálfu sér.
En við erum mótfallin því að
i kvik nynduhúsum okkar verði
sýndar myndir sem lofsyngja
eiturlyfjaneyslu og kynferðis-
lega spillingu. Við erum mót-
fallin því ad i bökavorslunum
okkar verði til sölu bækur sem
reka áróður fyrir ofbeldi og
morðum. Við höfum fyrir aug-
unum nægilega ljós dæmi um
það sem af slíku leiðir. Æsku-
lýðsvandamál eru nú ofarlega á
baugi í mörgum Vesturlöndum
og meirihluti vestrænna sér-
fræðinga sér ástæðuna fyrir því
einmitt í þessari svokölluðu
„fjöldamenningu“.
Okkur er fullvel ljóst að við
höfum ekki leyst öll okkar
vandamál. Reyndar er vafasamt
hvort nokkurn tíina rennur
upp vandamálalaust tímabil
nokkurs staðar. Lífið er óþreyt-
andi við að sotja frain nýjar
spurningar. í okkar landi er
engum meinað að láta í ljósi
skoðun sína á einu eða neinu og
gagnrýna það sem miður fer.
Þessu til sönnunar má nefna
gagnrýni sem fram kemur í
greinum og lesendabréfum
sovéskra blaða og timarita,
þ.á m. Literaturnaja gazeta sem
vestrænir blaðamenn hafa svo
gaman af að vitna í. En við
höfum hingað til leyst úr öllum
okkar vandamálum sjálfir, án
utanaðkomandi íhlutunar, og
viljum halda áfram að gera það.
Þegar maður talar svona á
maður á hættu að fá svar þar
sem því er haldið fram að
sovéska þjóðin hafi aldrei vitað
og viti ekki enn hvað frelsi er,
þess vegna hafi sósíalismanum
verið troðið upp á hana. En
snúum aftur til sögunnar. I
Rússlandi enduðu þúsundir
manna líf sitt í gálgum og
þriolkunarbúðum fyrir baráttu
gogn oinveldi koisarans.
Hungraðir, tötrum klæddir og
nær óvopnaðir stóðu sovét-
menn af sér erlendar innrásir á
árunuin 1918-1920, lil þess að
vernda ríki sitt. Þeir færðu
óheyrilegar fórnir fyrir frelsi
sitt og sjálfstæði í baráttunni
gegn innrásarliði Hitlers. Þetta
hefði varla verið mögulegt,
hefðum við ekki elskað frelsið,
það hefði ekki verið mögulegt
ef svonefndir „andófsmenn"
og óánægðir hefðu verið í
meirihluta. Til er ágætur
rússneskur málsháttur:
Heilarnir eru jafnmargir og
höfuðin. Það væri brjálæði að
ætlast til þess að meðal heillar
þjóðar — yfir 250 milljóna
manna — hugsuðu allir eins.
Enda hefur enginn sett sér slíkt
takmark.
Við trúum þvi að fyrr eða
síðar muni allar þjóðir heims
búa við sósíalisma. Nú eru í
heiminum 15 sósialisk ríki. En
við erum þeirrar skoðunar að
sósíalismanum verði ekki kom-
ið á með „útflutningi á bylting-
unni“ eins og ýmsir hafa viljað
saka okkur um. Árið 1917 voru
aðeins nokkur hundruð þúsund
kommúnistar til í heiminum. í
dag eru kommúnistaflokkar
starfandi í 89 löndum. A undan-
förnum tveimur áratugum hafa
14 nýir kommúnistaflokkar ver-'
ið stofnaðir og kommúnistum!
hefur fjölgað um 20 milljónir.
Að • sjálfsögðu reynum við
ekki að troða okkar reynslu upp
á einn eða neinn. Við viðurkenn-1
um ekki sjálfir neina fyrir-
mynd. öll okkar saga ber vitni
um það. Engum ber skylda til
að endurtaka árásina á Vetrar-
höllina. Engum ber skylda til
að líkja eftir einhverjum póli-
tískum eða efnahagslegum
formum sem fyrir hendi eru
hjá okkur, eða í einhverju öðru
ríki sósíalismans. Tökum sem
dæmi stefnuskrá Kommúnista-
flokks Ráðstjórnarríkjanna.
Þar stendur skýrum stöfum:
„Kommúnistaflokkar eru sjálf-
stæðir og setja sér sjálfir
stefnu, sem miðast við raun-
verulegt ástand í viðkomandi
Iandi.“
Alkunna er, að á tímabilinu
fyrir miðjan sjötta áratuginn
áttu sér stað atvik sem gengu í
bága við meginregluna um
jafnrétti í samskiptum
flokksins við aðra kommúnista-
flokka. En annað er jafnvíst: að
flokkurinn sjálfur, að eigin
frumkvæði, ræddi þessi mál og
gerði ráðstafanir til að slíkt
endurtæki sig ekki framar. í
júlí 1955 samþykkti miðstjórn-
in ákvörðun um að fullt jafn-
rétti og virðing fyrir þjóðlegu
sjálfstæði ætti að rikja í öllum
samskiptum við alþýðuveldin
og einnig við kommúnista-
flokka annarra landa. Arið 1959
var enn tekið undir þetta á 21.
flokksþinginu: „t hinni
kommúnísku hreyfingu er
enginn flokkur hærra settur en
annar. Allir kommúnista- og
verkamannaflokkar eru jafn-
réttháir og sjálfstæðir. " Þetta
eru engin leyniskjöl. Þetta eru
skjöl sem hafa verið gefin út
bæði í Sovétríkjunum og
annars staðar, í tugum milljóna
eintaka.
t viðtali við blaðið
Messagiero sagði Enrico
Berlinguer, formaður ftalska
kommúnistaflokksins: „Italski
kommúnistaflokkurinn er al-
gjörlega sjálfstæður gagnvart
Sovétrikjunum. Það kemur
ekki til mála að flokkurinn sé
háður þeim á neinn hátt. Sovét-
menn hafa aldrei gert minnstu
tilraun til að segja okkur fyrir
verkum, hvorki varðandi starf-
semi okkar á ítaliu né þátttöku
okkar í alþjóðahreyfingu verka-
lýðsins.“
Hvað er þá verið að tala um
„forystu Moskvumanna"?
Nú á dögum fara fram miklar
umræður um framkvæmd
sósialismans í hinum ýmsu
löndum og um reynsluna af
Októberbyltingunni. Að okkar
mati er þetta mjög jákvæð
þróun. Hún sýnir okkur að
sósíalisminn er ekki lengur
neinir hugarórar og að áhuginn
á honum fer hvarvetna vax-
andi.
Michael Kostikov
fréttastjóri APN á íslandi.

%W3m8mtáríM

Jjj 111
wmmmmmmmm
unw
0 0 0 b *
liillli
Oliufelagið innleiðir
NÝIAIÆKNII
BENSlNAFGREIOSUI
# Rafeindabúnaður mælir magn og
reiknar út verð.
# Upplýsingarnar lest þú í dæluglugg-
anum úti - og þegar inn er komið birtast
þær aftur á skermi, sem er á afgreiðslu-
borðinu.
9 Þessi nýi búnaður er hraðvirkari,
nákvæmari og áreiðanlegri í rekstri en
nokkur annar sem þekkst hefur hingað
til.
# Fyrstu stöðvarnar sem þennan bún-
að hljóta hér á landi eru:
Bensínafgreiðslan Borgartúni
Bensínafgreiðslan Stóragerði 40
Veganesti á Akureyri
Fyrslir fyrir hálfri öld..,.
Vorið 1928 settu þáverandi umboðsmenn Standard Oil
(Esso) upp fyrstu dælu, sem notuð var hér á landi, til
dælingar á bensini úr jarðgeymi. Dælan var fyrst við
Amtmannsstíg, en siðar flutt á Kalkofnsveg, nokkru
norðar en sú sem hér er sýnd.
.. .og enn í fararbroddi