Dagblaðið - 24.04.1978, Blaðsíða 36

36
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 24. APRÍL 1978.
„Unga fólkið metur gamla muni
mikils og umgengst þá með virðingu”
LJÖSMVNIDIR:
BJAhNLEIFUR
BJARNLclFSSON
hefur bjöllur á dyrunum, þannig að hún
heyrir upp á loft ef einhver viðskipta-
vinur kemur inn I búðina.
— segir fomsali í höfuðborginni
Gamlir „servantar” hafnir til vegs og
virðingar í nýtízku sumarbústöðum
„Bæði er að fólk kemur hingað með
staka hluti sem það gjarnan vill selja og
einnig kaupi ég oft hluti úr dánarbúum.
Ég flyt líka inn muni frá Danmörku, þar
sem ég rak fornverzlun um fjögurra ára
skeið,” sagði Magnea Bergmann sem
rekur fornverzlun að Laufásvegi 6.
Magnea tekur einnig gripi I
umboðssölu.
„Mér finnst gamlir munir hér á
íslandi yfirleitt ekki eins vel farnir eins
og I Danmörku. Fólk hefur ekki um-
gengizt gamla hluti hér með sömu
virðingu og þar. Þetta er nú samt óðum
að breytast og ég held að það sé unga
fólkið sem er að breyta þessu. Margt
ungt fólk metur gamla muni mikils og
umgengst þá af þeirri virðingu sem
þeim ber,” sagði Magnea.
1 fornverzluninni kenndi margra
grasa. Þar voru margir snotrir gripir, en
þar var einnig mikið af dóti sem trúlega
gengur seint út. Þarna voru nokkrir forj
stofuspeglar, kallaðir „konsulspeglar”.
„Speglarnir heita bara speglar, það
er hillan eða skápurinn sem undir
þeim er, sem kallaður er „konsull”,”
sagði Magnea. Ekki vissi hún hvernig
nafngiftin er til komin. Verðið á
speglunum var frá 30 og upp i 65 þúsund
kr.
Uppi á vegg var liúll veggskápúr mcð
koparlömpum, Ijómandi snotur og yfir
hundrað ára gamall, að sögn Magneu.
Hann kostaði 30 þúsund kr. Líklega
hefur sá sem hann smiðaði á öldinni
sem leið, ekki fengið margar krónur fyrir
hann og líklegl er að smiðurinn hefði
varla trúað að skápurinn ætti eftir að
vcrða boðinn til sölu á 30 þúsund kr.
Þarna voru nýuppgerð „renesans"-hús-
gögn með útskornum örmum og' gulu
pluss-áklæði, sófi og þrír stólar á 590
þúsund. Einnig annað gamali sófasen,
litið og nett, nýuppgert, með
rauðu plussáklæði og kostaði 390
þúsund. Þessi húsgögn voru innflutt frá
Danmörku. Mahoniborð á einum fæti
sporöskjulagað, mjög vel larið, kostaði
60 þúsund, annað maghoniborð, einnig
sporöskjulagað, en á fjórum löppum
með hillu, kostaði 59 þúsund. Þarna var
ógrynni af stökum postulinsmunum,
diskar, föt könnur, sykurkör, undir-
skálar, bollar, blómsturvasar, tarínur o.
fl. Magnea sagði að oft kæmi fyrir að
fólk fengi hjá sér staka postulinsmuni
sem vantaði inn i stell. Þarna voru lika
heilu matarstellin — eitt mjög fallegt úr
finasta Bavaría-postulíni og kostaði með
öllu tilheyrandi 45 þúsund. Gamlar
postulinskaffikönnur voru margar til og
kostuðu yfirleitt 1900 kr. stykkið.
Nokkuð var til af gömlum silfurplett
borðbúnaði og kostuðu súpuskeiðar og
matargafflar 500 kr. stykkið.
„Hérna er eldgamalt „servant”sett.
Fólk er spennt fyrir þessu i sumar-
bústaði.” sagði Magnea um leið og hún
sýndi okkur fornfálegt þvottasett —
sem eflaust hefur þjónað I „vinnukonu”-
herbergi fyrr á öldinni. Það kostaði einar
litlar 15 þúsund kr. Silfur-plett vasar og
skálar með gleri i hafa náð vinsældum á
nýjan leik og kostuðu vasarnir 9.500 og
skálarnar 15þúsund.
Magnea hefur verið með verzlun
sina á Laufásveginum I tvö ár en þá
keypti hún húsið fyrir niu milljónir
króna. Það er upp á tvær hæðir, með risi
og kjallara. Verzlunin var áður til húsa á
Týsgötu, þar sem Magnea hefur nú
lager.
„Það er ekki meira að gera en svo að
verzlunin ber ekki neina aðstoð,” sagði
Magnea, sem býr uppi á loflinu. Hún
lesið mér til I bókum. En þegar maður
fer að vinna við þetta kemur þetta
nokkuð fljótt. Maður lærir að þekkja
gamla muni sem eru verðmætir. Eg var
með fornverzlun I Kaupmannahöfn i ein
fjögur ár.
Fyrst var ég með list- og hann-
yrðaverzlun á Vesterbrogade 125.
Hún gekk ekki vel. Flutti ég mig þá yfir
götuna á númer 122 og opnaði forn-
verzlun. Þá kom I Ijós að ég hafði verið
„vitlausu megin við götuna” því verzl-
unin gekk miklu betur á nýja staðnum.
Ég fluttist til islands fyrir fjórum árum
og fór þá að verzla á Týsgötunni,” sagði
Magnea.
Nú fer aðaltimi vorhreingerninga og
flutninga I hönd. Fólk ætti að athuga I
geymslum sinum hvort þar leynist
ekki einhver „dýrgripurinn” sem koma
mætti I verð.
Víða erlendis eru haldnar „bílskúrs-
sölur”. Þá safnar fólk saman ýmsu dóti
Margir eiga gömul þvottabretti I fórum
sínum. Þetta er dálltið sérstakt, þvi það
er allt úr tré.
Sá er smíðaði þennan skemmtilega veggskáp á sínum tima hefur liklega ekki látið
sér detta í hug að smiðisgripurinn yrði einhvern timann boðinn til kaups fyrir 30
þúsund krónur!
Magnea Bergmann heldur þarna á eldgömlum vasa, bláum að lit. Það er hægt að
þekkja glermuni sem eru frá þvi fvrir aldamótin á þvi að þeir eru hrufóttir i botninn.
„Nei, ég er ekki „lærð” I að þekkja Svona „servantar” eru eftirsóttir I nitízku sumarbústaði. Upphaflega hefur þessi
fornmuni ekki annað en það sem ég hef líklega verið 1 kvistherbergi „vinnukonunnar”.