Dagblaðið - 05.07.1978, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 5. JÚLl 1978.
3
Hljómburður á sirkussýningunum er
til háborinnar skammar!
Jónkokkur hringdi:
Ekkert skil ég í þeim, sem fengu
enska sirkusinn hingað til lands, að
útvega honum ekki almennilegt
hátalarakerfi i stað húskerfisins .í
Laugardalshöllinni.
Hljómburðurinn þar á sunnudaginn
var alveg fyrir neðan allar hellur og til
hreinnar skammar. Það var ekki nóg
með að söngurinn væri eyðilagður
með þessu ónýta kerfi, heldur líka
kynningarnar hjá íslenzku stúlkunni.
Þetta var eins og maður væri kominn
upp í fyrstu flugvélina sem fékk hátal-
arakerfi og að það væri bilað að auki.
Ég hef aldrei heyrt annað eins. Það er
hneyksli að bjóða fólki upp á þetta —
og er náttúrlega ekki gert nema vegna
þess að þeir treysta á að krakkarnir
geri engan greinarmun á góðum og
slæmum hljómburði.
Hins vegar var mjög gaman að sýn-
ingunni sjálfri og ekkert út á hana að
setja.
Sirkusinn hefur vakið geysilega hrifn-
ingu meðal barna.
DB-mynd Hörður
einn smið?
stjórnarliðsins, sem vildu glíma við
Breta til þrautar. Enn munu menn
vafalaust minnast ýmissa forystu-
greina Mbl., þar sem ákaft var hvatt til
samninga við þá. Skrif Tímans voru á
aðra leið. Þá munu áreiðanlega margir
minnast þess, að breskir fjölmiðlar
felldu þann dóm að Ólafur Jóhannes-
son væri harði maðurínn I stjórninni og
samkomulag strandaði mest á honum.
Tveir þingflokksfundir mættu
einnig verða minnisstæðir. Þegar þeir
Einar Ágústsson og Geir Hallgrímsson
komu heim af Natófundi i Osló með
uppkast að Oslóarsamkomulaginu,
voru haldnir um það fundir i þing-
flokkum stjórnarflokkanna. Fundur
var örstuttur sjá Sjálfstæðisflokknum
Það er sannfæring brcfritara, að þeir Geir Hallgrimsson og Ólafur Jóhannesson scu
ekki smiðir heldur bakarar, eins augljóslega og borgarstjórinn I Rcykjavik er saklaus
bakari! DB-mynd Hörður.
HREINSIÐ RUSLIÐ
í „HLÍÐABÆ”!
Kona í Hlíðunum hringdi:
Við Hlíðaskólann hefur vprið opn-
aður starfsvöllur fyrir krakka á aldrin-
um 6—12 ára. Við ibúar í hverfinu
fögnuðum þvi þegar þessi völlur var
opnaður þvi ekkert leiksvæði var þar
fyrir. En við höfum orðið fyrir miklum
í „Hliðabæ”. DB-mynd Bj.Bj.
'vonbrigðum með þennan starfsVöll.
Rusl er út um allt og lítil hirðusemi
sýnd. Er ekki hægt að ráða á þessu
bót? Hvernig væri að starfsfólkið sem
fylgist með krökkunum léti hendur
standa fram úr ermum og tæki sér
fyrir hendur að hreinsa staðinn og lag-
færa svo að þessu hverfi i hverfinu
verði prýði en ekki óprýði eins og nú
er.
og menn þar sammála um uppkastið.
Hjá Framsóknarflokknum var
fundurinn langur og það mjög
gagnrýnt að ekkert var að finna í
uppkastinu um það, sem ætti að taka
við eftir að samningurínn rynni út I
desember 1976. Þetta leiddi til þess, að
það ákvæði fékkst inn I samninginn, að
Bretar hétu þvl að þeir myndu ekki
eftir þann tima veiða innan íslensku
fiskveiðilögsögunnar nema með sam-
þykki íslendinga. Þetta varð mikil-
vægasta ákvæði Oslóarsamningsins.”
Þrír bakarar hengdir
fyrir einn smið
Rétt eftir borgarstjórnarkosningarn-
ar í Reykjavík lét einhver glöggur
maður í ljós i þessu blaði, að þar hefði
borgarstjórinn okkar, Birgir ísleifur
Gunnarsson, verið settur i spor
bakarans, sem var hengdur saklaus
fyrir smið, sem var víst erkifantur.
Sami höfundur lét þó að því liggja,
að smiðirnir hefðu I þessw tilfelli verið
tveir heldur en emn og vildi gefa i
skyn, að þetta hefðu verið höfundar
febrúarlaganna, Geir Hallgrimsson
og Ólafur Jóhannesson.
t upphafi þessarar ritsmiðar var sagt
frá því áliti glöggrar konu, Sigurlaugar
Bjarnadóttur, fyrrverandi alþingis-
manns, sem að vísu lýsti ekki beinlínis
vigi sínu sem þingmanns á hendur
þessum höfðingjum, en hikaði þó ekki
við að rekja ófarír stjórnarflokkanna,
og þar með fall sitt sem þingmanns
(sem margir munu harma einnig utan
Vestfjarða og handan Sjálfstæðisfl.).
til þess „að ekki var staðið rétt að
verðbótaskerðingunni i febrúarlögun-
um” Þá taldi hún, að „eðlileg gremja
fólks hefði brotist út” og taldi það sýni-
lega ekki að ófyrirsynju.
Hrikalegt er nú að líta yfir valinn að
tveimur stórorustum loknum: Borgar-
stjórinn í Reykjavik fallinn alsaklaus
og tíu þingmenn með honum, 16511
atkvæði töpuð eftir 4 ára setu i full-
komnu grandaleysi.
En það sem tekur út yfir allt:
Hershöfðingjarnir tveir — þeir sem
öllu réðu í sinum hersveitum eins og
vera ber — leiddir út til hengingar!
Búnir að segja af sér með þeim
„rökum”, að þeir séu komnir í minni-
hluta með þjóðinni, þar sem þeir hafi
aðeins fengið 48.7% atkvæða þeirra
sem komu á kjörstað. Samt hefir
stjórnarandstaðan ennþá minni hluta
sömu manna. Skýringin er sú, að 8750
köstuðu atkvæðum sínum á glæ. Þau
atkvæði hefðu nægt fyrir 4 þing-
mönnurn, ef þau hefðu komið að
notum. En þar sem stjórnarflokkarnir
hafa enn 4 — fjögurra — þingmanna
meirihluta á Alþingi — alls 32 þing-
menn af 60 — mundi margur sál-
fræðingur telja það bera vott um sjúk-
lega „sjálfseyðingarhvöt" að hlaupa
frá öllu saman og segja af sér Og biðja
minnihlutann — 28 þingmenn — að
mynda stjórn!. Þetta gera menn með
svo ágæta stefnu sem Einar Ágústs-
son lýsir, menn sem hafa enn öruggan
meirihluta á Alþingi. meira að segja
ríflegan meirihluta miðað við margar
fyrri stjórnir.
Að öllu þessu athuguðu. er það
örugg sannfæring þess, sem þetta
ritar, að þeir Geir Hallgrimsson og
Ólafur Jóhannesson séu ekki smiðir
heldur bakarar, eins augljóslega og
borgarstjórinn í Reykjavik er saklaus
bakari.
En ef ekki á að hengja þrjá bakara
fyrir einn smið, á þá ekki að gcra leit
að smiðnum og hengja hann? Er hægt
að komast á slóð hans án aðstoðar
vísindalögreglumanns frá Þýskalandi?
Það er komið i Ijós, að „smiðurinn”
heldur ekki til við Lækjartorg heldur
milli Austurstrætis og Hafnarstrætis,
a.m.k. á daginn, áður en fer að skyggja
og siðdegisblöðin fara að koma út.
Það er upplýst með fullri vissu, að
það er smiðurinn, er hefir læðzt að
foringjum okkar, þeim Ólafi og Geir,
og hvíslað að þeim, hvernig ætti að
„standa að verðbótaskerðingunni I
febrúarlögunum í vetur” og frýjaði
þeim hugar þangað til þeir fylltust
vígamóði og vildu sýna, að þeir væru
ekki hræddir, þó að stutt væri til
kosninga.
Þeir Olafur og Geir hafa nú gengið
út og beðið um að verða hengdir.
Smiðurinn aftur á móti gcngur laus
■og hlær. En hver er smiðurinn?
Spurning
dagsins
Erturík(ur)?
Ólafur Finnsson viðskiptafrsðingun
|Nei, og þó. Ég er ekki rikur af
peningum, en mörgu öðru.
Sveinbjörn Zophaniasson skipasmiðun
Já, það fer eftir því hvort þú meinar and-
lega eða veraldlega. Égtel mig frekar
efnaðan. Ég kemst vel af fyrir mig.
Þorbjörg Gunnarsdóttir sendill: Nei, ég
erskoekki rík.
Snjólaug Arnardóttir sendill: Nei, ég er
nú ekki rik. Ég er nýbúin að fá útborgað,
en það dugir ekki lengi, kannski iviku.
Ingunn Björnsdóttir húsmóðir: Nei. ég
mundi heldur ekki segja að ég væri
fátæk.
Haukur Eyþórsson hílstjóri: Ja, það fer
eftir því hvernig mat er lagt á það.
Spurningin er víðtæk. Ég tel ekki að
maður á íslandi sem á íbúð sé ríkur. Ég
tel aftur mann sem á fyrirtæki, sem
gefur af sér hundrað milljónir á ári,
rikan, því það eru til menn hér sem eru
það.