Dagblaðið - 05.06.1979, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 5. JÚNÍ 1979.
3
Ekki rætt um
framburð Gerðar
— heldur málfar blaðamanns
Eyvindur Eiriksson skrífar:
Rósa B. Blöndal (svo nefnd í blað-
inu) skrifar um framburð íslenzks
máls í Dagblaðið mánudaginn 28.
maí. Hún bendir réttilega á hættuna
sem ætla má að íslenzkum framburði
stafi af miklum áhrifum ensku.
Þarf að skamma
Rósu
Og kem ég nú að tilefni þessa bréf-
koms míns. Ég þarf að skamma Rósu
dálítið.
Hún byrjar bréf sitt á því að vitna í
útvarpsþátt um dagiegt mál sem ég sá
umáþeimdögum. Húnsegirm.a.:
„. . . Eiríkur Eyvindsson mál-
fræðingur í íslenzku las úr bréfi frá
ungum hlustanda. Orð hans féllu svo
um Gerði: „Ég þoli hana ekki. Hún
beinlinis hikstar fréttirnar . . .” Nú
bjóst ég við því að málfræðingurinn
gerðisjálfurathugasemdvið þessa lýs-
ingu á framburði Gerðar. En það
gerði Eiríkur Eyvindsson ekki. Hlust-
endur og bréfritari gætu því haldið
að málfræðingurinn væri samdóma
bréfritaranum . . .”
Hér er rætt um Gerði G. Bjarklind
útvarpsþul. Satt bezt að segja er hér
flest rangt með farið hjá Rósu og þó
ekkiallt.
Heiti ekki
Eiríkur
Ég heiti Eyvindur Eiríksson, ekki
Eiríkur Eyvindsson. Það hlýtur að
vera lágmarkskurteisi við mann að
hann sé nefndur réttu nafni. Hvernig
litist Rósu á að vera nefnd Blanda B.
Rósdal?
Rósa er hér að vitna í þátt sem
fluttur var í útvarpið mánudaginn 27.
nóvember 1978. Þar var ég reyndar
ekki að lesa úr bréfi frá ungum hlust-
anda, heidur að gagnrýna vont mál á
grein eftir ungan blaðamann í einu
dagblaðanna, en að vísu hafði hlust-
andi sent mér greinina og spurt mig
álits á henni. Ég tók skýrt fram að
mér þætti margt vont í máli blaða-
mannsins unga, sumt rangt mál, ann-
að kauðalegt og stirt. Ég neita að
hafa tekið undir gagnrýni blaða-
manns á lestri Gerðar.
Hór koma
nokkur dæmi...
Rósa setur orð hlustandans, þ.e.
blaðamannsins, i gæsalappir til aö
undirstrika að orðrétt sé vitnað.
Orðalagið var í raun allólíkt því sem
Rósa segir. Ég hóf þáttinn á því að
bjóða gott kvöld, svo sem ber, og
sagði síðan:
„Hér koma nokkur dæmi um
kauðalegt mál í . . . greininni sem
nefnd var í síðasta þætti. Sum dæmin
mættu jafnvel kallast rangt mál.”
Þá tók ég dæmin, 5. dæmið var
svo, orðrétt:
„Kona ein, eflaust góð, heitir
Gerður G. Bjarklind. Oft er sagt að
hún lesi fréttir í útvarpið. Ég vil ein-
dregið mótmæla þessu. Hún les ekki
fréttirnar, hún hikstar þær.”
Ég bætti síðan við athugasemd sem
átti vist að vera háð um undarlegt
samhengi í máli blaðamanns en eng-
inn dómur um málfar Gerðar:
„Blessuð konan er augljóslega
ekki góð í fréttalestrinum. Að hvaða
leyti skyldi hún þá vera góð?”
Nafnið kom
málinu ekki við
Rétt er að ég tók ekki sérstaklega
fram að málfar umrædds þular væri
gott, enda var ég ekki að tala um það.
Hitt er ljóst að ég gerði vitleysu með
því að nefna nafn þularins. Nafnið
kom málinu ekki við og gat því valdið
misskilningi, svo sem komið er á dag-
inn með bréfi Rósu. Nú, en hvað um
það, ég fæ þá tækifæri til að taka
undir það að Gerður G. Bjarklind sé
góður þulur sem hvorki hiksti né
hósti né heldur ræski sig í útvarpið.
Bið ég svo Gerði afsökunar ef þetta
mál veldur henni óþægindum.
/
Oft hefur verið sett út á málfar og rlt-
hátt blaðamanna og ekki að ósekju.
Sannast sagna þykir mér allir þulir
útvarpsins vel máli farnir, þótt telja
megi rök til þess að Jón Múli sé
fremstur, en hann heyrist reyndar
ekki lengur þar af einhverjum
ástæðum.
Raddir
lesenda
Það hlýtur óneitanlega að vera sárt
að finna köttinn sinn illa útleikinn
upp við einhverja girðingu.
ÓKYFIR
Kön
® KENWOOD
^ EIGN SEM VARIR
— og henti honum upp
að næstu girðingu
G. St. skrífar:
Nýlega var keyrt yfir kött sem
börnin mín áttu. Sá sem það gerði
tók köttinn og henti honum upp að
næstu girðingu og skildi hann eftir
þar. Börn úr götunni rákust á hann
þar illa útleikinn, komu heim til mín
og létu vita um köttinn. Hann var
kirfilega merktur, með hálsband, þar
sem heimilisfang hans var gefið upp.
Ökumaðurinn hefði getað séð
sóma sinn í því að koma heim til
okkar og tilkynna um slysið. Ég er
ekki að áfellast þásem verða fyrir því
að keyra yfir ketti. Slíkt getur alltaf
hent. En að láta ekki vita um verkn-
aðinn þegar kettirnir eru merktir
finnst mér ófyrirgefanlegt. Þetta er
hugsunarleysi, sem ætti ekki að
henda neinn.
Vill Rósa
hringja
aftur?
KT-5500 útvarp, stereo FM/AM,
næmleiki FM1,9p'V/AM20 tvV,
merki/suð hlutfáll 72 dB mono
68 dB stereo, aögreining-
arhæfni 60 dB, stereo
aðgreining 35 dB
frá 50-15,000 Hz.
Verö kr. 105.990.-
KA-5700 magnari,
2x40 RMS wött, 8 ohm,
20-20,000 Hz, bjögun minni
en 0,04%, merki/suð hlutfall
76 dB viö 2,5 pV.
Verð kr. 169.300.-
KX-520 kassettutæki, Dolby,
rásaflökt minna en 0,09%
(WRMS), tíðnisvörun
30-16,000 Hz (Cr02),
merki/suð hlutfall 61 dB
(Dolby/CrÖ2).
Verð kr. 183.300.-

Háþróað Hi-Fi er sérgrein hjá Kenwood. Þess vegna er Kenwood einn færasti
hljómtækjasmiður sem fagtímarit geta um.
Kenwood er fyrir fagfólk sem af eigin dómgreind veit hvað háþróað Hi-Fi er.
Tökum sem dæmi tæki þau sem sýnd eru hér að ofan.
Tæknilýsingin á þeim skýrir verðleika þeirra svo ekki verður um villst.
Ingibjörg Ingvarsdóttir hringdi:
Ég vil biðja Dagblaðiðaðgera mér
þann greiða að biðja konu, sem
nefndi sig Rósu, að hringja í mig
aftur.
Hún hringdi í mig, sagðist vera
með bók sem faðir minn hafði lánað
henni og nefndi sig Rósu. Okkur
talaðist svo til að hún kæmi til min
með bókina, en síðan hefur ekkert
gerzt og ég veit ekki hvar konuna er
að finna.
^KENWOOD EIGN SEM VARIR
FÁLKIN N
SUÐURLANDSBRAUT 8, SÍMI 84670
Hvað mundir þú
gera ef þú eignaðist
milljón í dag?
Páll Grímsson: Ég mundi hiklaust gefa
fátæku fólki peningana.
Spurning
dagsins
Andri Laxdal: Láta eitthvað af pening-
unum til vangefinna og nota afganginn
til að ferðast til Austurianda.
Gunnar Andrésson: Fara til Austur-
landa og gefa peningana til vangefinna.

Þórður Ingi Guðjónsson: Fara til út-
ianda og gefa restina einhverjum sem á
bágt. Úti mundi ég kaupa mér eitthvert
dót.
Vilhjálmur Jónsson: Ég mundi kaupa
fullt af mótorhjólum.
Ólafur Páll Gunnarsson: Gefa gömlu
fólki sem á bágt. Svo mundi ég kaupa
mér einhverja hluti sem mig langar til
að eignast.