Dagblaðið - 07.06.1979, Blaðsíða 2
2
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 7. JÚNÍ 1979.
f
Islenzkir
neytendur á
hvítasunnu
Grandvar skrifar:
Og enn árið 1979 láta neytendur
bjóða sér upp á allsleysi tvo daga í
röð, að því er tekur til almennrar
þjónustu á höfuðborgarsvæðinu. Úti
á landi gegnir allt öðru máli, þar má
selja bensín, og verzlanir opna fyrir
þjónustu áákveðnum tímum.
Á höfuðborgarsvæðinu er sem
þrúgandi drungi leggist yfir þetta
þéttbýlasta svæði landsins. Hin
dauða hönd ríkisforsjár grípur
föstum tökum um hvers konar við-
skipti og skrúfar fyrir svo að hinn al-
menni borgari á engra kosta völ. Viil
fólkið þetta? Ef til vill er það svo, og
þá er auðvitað ekkert við þessu að
segja.
En því er stungið niður penna um
þetta eilífðarmál að það virðist sem
fjölmargir íbúanna séu í örvænt-
ingarfuUri leit um allt höfuðborgar-
svæðið að verzlun, bensínsölu og
fleiri þjónustumiðstöðvum þessa
daga. Til dæmis var á hvítasunnudag
óendanlega löng biðröð allt norður á
Kalkofnsveg í Reykjavík til þess að
ná i bensin á töilkum BSR-bíla-
stöðvarinnar við Lækjargötu. Voru
þetta allt fyrirhyggjulausir borgarar
sem eiga skilið að vera bensínlausir,
úr því þeir fylltu ekki tanka bíla sinna
fyrir hátíðina? Auðvitað ekki.
Mátulegt á
„pakkið"?
Ef fólk getur ekki einhverra hluta
vegna náð í brauð, mjólk eða hvað-
eina á föstudegi fyrir slíka heigi sem
þessa er það þá mátulegt á ,,pakkið”
að lenda i því að fá ekki neins staðar
aðgang í næstu þrjá daga að neins
konar þjónustu? Það álítur ríkis-
valdið með forgöngu sinni með
reglum og iögum um að lokað skuli
vera fyrir hvers konar þjónustu á
hátíðisdögum.
En það er ekki einungis ríkisvaldið
sem er svona afturhaidssinnað og
Bréfritara þykir afieitt hve erfifllega gekk að nálgast bensín i höfuðborginni á hvítasunnudag. Á þeim fáu útsölu-
stöðum sem opnir voru þurftu menn að hanga timunum saman í biðröð eftir afgreiðslu. DB-mynd Ragnar Th.
langt frá kröfum tímans, það eru líka
kaupmenn og eigendur þjónustu-
stofnana, t.d. bakaria, verzlana,
jafnvel söluturnar loka á hvítasunnu-
dag og dagblöð koma ekki lengur út á
hvítasunnudag því laugardagurinn
fyrir þessa hræsnishelgi er líka orðinn
heilagur.
Reykjavík
sér á báti
Það má fullyrða að hvergi í hinum
víða heimi er fyrirkomulag úreltara á
sviði þjónustu við neytendur en í og
við Reykjavík. Og hin margumtalaða
helgidagaslepja, sem fræg er að
endemum, virðist vera sett sem lög til
höfuðs íbúum höfuðborgarsvæðisins
eins því látið er óátalið þótt verzlun
og viðskipti séu stunduð út um allar
trissur þegar sleppir þessu svæði, t.d.
á unglinga- og alkóhólistamótum sem
hvarvetna eru haldin um landsbyggð-
ina um hátiðar.
Hvenær ætla má að hinir ofstopa-
fullu embættis- og ráðamenn þjóðar-
innar láti undan kröfum borgaranna
um nútímalegar aðferðir í þjónustu
veit auðvitað enginn en hitt er víst að
íbúarnir á þessu fjölmenna svæði
eiga þetta meir en skilið meðan þeir
láta sér það vel líka og segja ekki orð
en glotta í mesta lagi út í annað eins
og aular er þeir koma að lokuðum
dyrum.
Brennivín ávanalyf ►
—hassiðerþaðekki J
Gamall hasssmókari og alkóhólisti
skrifar:
Enn einu sinni er fólk farið að
kasta bensíni á eldinni. Að þessu
sinni hefur maður að nafni Einar I.
Magnússon skrifað grein á lesenda-
siðuna um hvort sé skaðlegra hass
eða brennivín. Mikil börn getum við
verið að þjarka um þessi mál. Mig
langar samt aöeins að bæta við grein
fyrrnefnds manns og ganga þar með í
barnahópinn.
Versnar með
hverjum degi
Segir Einar að bæði hass og
brennivín séu eiturlyf og er ég honum
fullkomlega sammála um hið síðar-
nefnda. Sé maður alkóhólisti þá
ræður maður engu um sína drykkju.
Vínið hefur fengið yfirhöndina og
maður versnar með hverjum degi og
getur orðið sér og öðrum hættulegur.
Hass ekki
hættulegt
Ég hef hins vegar ekki vitað til þess
að hassreykingamaður sé sjálfum sér
og öðrum hættulegur, nema hann
gangi ekki heill til skógar. Það er tóm
fjarstæða að halda því fram að hass
sé eiturlyf. Það er engu verra en
venjulegt tóbak. Enginn verður
háður hassi. Aftur á móti er vaninn
sterkur hjá hassreykingamönnum
eins og tóbaksreykingamönnum. Ég
mæli samt ekki með tóbaki. Að einn
góður smókur úr pípu valdi einhverj-
um dúndurgóðum áhrifum og að
maður bara ruglist er vitleysa.
Brennivín einnig
stórhættulegt
Síðan segir hann að varast beri að
rugla hassi og brennivíni saman við
hættulegu eiturlyfin og nefnir nokkur
dæmi sem allt eru ávanaefni og því
stórhættuleg. En ekki má gleyma því
að brennivín er einnig stórhættulegt.
Maður verður háður brennivíni lík-
amlega, andlega, sálarlega og félags-
lega. En hassi verður maður ekki
þannig háður. Hassreykingar eru
ekki annað en vani sem hægt er að
venja sig af ef maður kærir sig um.
Barlómur í fréttamönnum
— ástand ekki alltaf svona svart
Laufey Lagarfljóts Fremra Vælu-
gerði Dimmadal skrifar:
Mikil lifandis ósköp langar mig að
biðja þig um að prenta þetta bréf-
korn frá gamalli konu í sveit, sem
man tímana tvenna. O, jæja. Mín
döpru augu geta ekki lengur haft
gagn af lestri bóka og þaðan af síður
dagblaða. En Morgunblaðið og
Tíminn eru alltaf lesin fyrir mig af
heimilisfólkinu. Mest gaman hef ég
af minningargreinum um gamalt
fólk. Greinar um ungt fólk vil ég ekki
heyra, þær eru svo dapurlegar. Ég
horfi á sjónvarp mér til mikillar
ánægju, en get ekki skilið, hvers
vegna músík er í sjónvarpi, ég hélt,
að allt slikt ætti að vera í útvarpi.
Duglegur að
búa til hallæri
Alveg sérstaklega finnst mér
gaman að þáttum, þar sem Ómar
Ragnarsson lýsir ástandi í dreifbýl-
inu. Ómar er snillingur i þvi að fá
fram lýsingar á erfiðleikum þeim,
sem fyrir eru, og enginn er eins dug-
legur að búa til hallæri. Stundum
finnst viðmælendum hans gengið of
langt í lýsingum og hálfskammast sín
fyrir að „maður að sunnan” skuli
mála ástandið jafndökkum litum og
gert er. Við það magnast Ómar um
allan helming og kemur bara oftar í
næstu fréttum með lýsingar á
ástandinu i sama plássi, og þá helzt
að skilja, að dauðinn blasi við.
Peningar
að sunnan
Ómar veit sem er, að það er hægt
að bæta allt tjón með „peningum að
sunnan”. Fyrir nokkrum árum kom
fram tillaga um að stofna Barlóms-
sjóð fslands með framlagi frá Stéttar-
sambandi bænda. Þessi ágæta tillaga
var felld, en er ekki tímabært að
stofna þennan sjóð nú og veita
Ómari ríflega þóknun fyrir hans frá-
bæra starf í þágu barlómsista?
Nú, svo er það hún Sigrún, fallega
konan, sem stundum er send til
Akureyrar til að ræða við ættingjana
fyrir sjónvarpið. Það mætti gjarnan
muna eftir henni, um sama leyti og
Ómar fær styrkinn. Það er verst með
hana Sigrúnu, að hún skuli hafa
þennan útlenda hreim.
Hve margir búa
við Veghúsastíg?
Heyrði ég rétt í útvarpi, að Kálf-
hamarsvík væri að fá skuttogara?
Mér skilst, að fólksfjöldinn þar sé
hinn sami og við Veghúsastíg í
Reykjavík. Vonandi eiga heimamenn
Blazer og vélsleða. Ójá, á meðan ég
man, getur sjónvarp og útvarp ekki
sent fréttamenn oftar úr landi til að
hafa tal af íslenzkum stjórnmála-
mönnum? Það er fráleitt, að við
verðum að bíða eftir háfleygri speki
þessara manna, þar til þeir koma
heim timbraðir.
Var svindlað á tónlistarunnendum?
4913—1038 skrifar:
Eftir að hafa horft á síðasta þátt
Alþýðutónlistar vöknuðu eftirfar-
andi spurningar, sem mér þætti vænt
um að fásvör við:
Hvers vegna var sagt í sjónvarps-
dagskránni að fram kæmu í þessum
þætti m.a. Manfred Mann, Procul
Harum og Stephen Stills?
Þessir aðilar komu ekki fram í
umræddum þætti. Þess í stað komu
fram í honum Donovan, Janis Joplin
rafmngnsguðinn Jimi Hendrix, John
Lennon, Yoko Ono.Paul McCartney,
meistari Frank Zappa o. fl. án þess
að þeirra væri getið i dagskránni.
Hvað veldur?
Og hvernig stendur á því að þessi
þáttur var fimm mínútum styttri en
auglýst var í dagskránni? Auk þess
endaði hann öðruvísi en aðrir þættir í
þessari sömu seríu, þ.e. hinir
þættirnir hafa hætt á því að lag er
spilað en umræddur þáttur hætti
snöggt eins og klippt hefði verið á
hann, tónlistin snöggþagnaði og nafn
þáttarins birtist á skjánum, siðan allt
búið.
Var verið að svindla á okkur
áhorfendum nokkrar mínútur?
Hartdeiltá
mjólkurfræðinga
Ingibjörg skrifar:
Ég get ekki lengur orða bundizt
yfir hroka þessara svokölluðu
mjólkurfræðinga. f 1100 ár höfum
við drukkið mjólk og orðið gott af.
En nú, þegar öll fjós eru eins og
stássstofur, fáum við ekki mjólk
nema þessir herrar samþykki það.
Mér hefir verið sagt að þeir lykti af
mjólkinni, smakki hana og prófi fitu-
innihaldið. Þetta næst ekki nema
með 4 vikna lærdómi.
Sé ég ekki ástæðu til að selja megi
mjólkina án þess. Ekki líta þessir
menn á gerla, sem einu sinni voru
hættulegir, enda munu þeir ósýnilegir
og eyðilagðir með hitun mjólkur-
innar. Því vil ég afnema þessa
mjólkurfræðinga sem verstu skað-
valda mjólkurinnar og bænda.