Dagblaðið - 20.06.1979, Blaðsíða 2

2
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 20. JÚNÍ1979.
I
.... ........ ................^
Athugasemd vegna fréttar um ágang
hrossa ígarðlönd Reykvíkinga
^ ' '
Vegna fréttar í Dagblaðinu mánu-’
daginn 11. júní sl. um ágang hrossa
minna í „garðlönd Reykvíkinga að
Gufunesi” óska ég að koma á fram-
færi nokkrum athugasemdum. Bæði
er, að í fréttinni er ýmislegt missagt,
sem ég vil leiðrétta, og eins langar
mig að koma að nokkrum atriðum,
sem skýrt gætu mál þetta betur.
1. Fyrst vil ég geta þess, að ég hefi
alla jörðina að Gufunesi á leigu frá
Reykjavíkurborg. Samkvæmt leigu-
samningi hefi ég rétt til þess að
stunda hrossabúskap á allri jörðinni.
Fyrir u.þ.b. tuttugu árum voru reist 4
hús innan marka jarðarinnar og
standaþauvið svokallaðan Gufunes-
veg. Voru hús þessi reist fyrir menn,
er unnu að byggingu Áburðarverk-
smiðjunnar, en hafa síðan gengið
kaupum og sölum til ýmissa aðila.
Upphaflegur eigandi að húsinu nr. 4
við Gufunesveg bað mig eitt sinn að
lána sér skika af beitilandi, sem ég
hcfi og ekki er langt frá húsum
þessum, svo að hann gæti ræktað þar
kartöflur. Gerði ég það, en setti jafn-
framt það skilyrði, að hann girti
garðinn vel af, svo að hann yrði ekki
fyrir ágangi hrossa minna. Girti hann
garðinn og hélt girðingunni vel við.
Maður þessi seldi síðan húsið aðilum,
sem ég ekki þekki, og hafa þeir, og
hugsanlega aðrir húseigendur við
Gufunesveg, haldið áfram að nota
skika þennan til kartöfluræktar, án
þess þó að biðja mig leyfis. Hefi ég
látið þetta átölulaust.
Af þessu, sem ég hefi hér að
framan rakið, er ljóst, að það er
ranghermt í fréttinni, að hrossin hafi
farið inn í garðlönd Reykvíkinga og
valdið þar skemmdum. Garðlönd
Reykvíkinga eru að Korpúlfsstöðum
rg hvergi nærri margumræddum
sartöflugarði í Gufunesi.
Alröng staðhæfing
2. Þá vil ég gera athugasemd við þá
fullyrðingu í fyrrnefndri frétt, að
kartöflugarðurinn hafi allur verið út-
traðkaður eftir hrossin. Ég fór á vett-
vang og það eina, sem ég sá, voru
hófför eftir eitt hross í einu eða
tveimur kartöflubeðum. Sést þetta
ágætlega, ef myndin, sem fylgdi
fréttinni, er skoðuð. Það verður
enginn uppskerubrestur í garðinum
af þessari ástæðu.
3. í fréttinni var því haldið fram, að
ég hefði lofað þvi að þetta kæmi
aldrei fyrir aftur. Þetta er alröng
staðhæfing. Hið sanna er, að ég sam-
þykkti að greiða garðnotendum
bætur, en þó með þeim fyrirvara, að
frá þeim bótum yrði dregin fjárhæð,
sem næmi eigin sök tjónþola.
4. Það er fullyrt i fréttinni, að hross-
in hafi sloppið út úr lélegri girðingu
hjá mér og af þeim sökum komist inn
í kartöflugarðinn. Hið sanna er, að
girðingin umhverfis garðinn er ónýt
og alls ekki skepnuheld. Á henni eru
stór göt, sem a.m.k. trippi og folöld
eiga auðvelt með að fara í gegnum.
Þá eru strengir girðingarinnar mjög
slakir og auðvelt fyrir hross og
komast yfir þá. Kartöflugarður þessi
liggur meðfram skurði, sem ég lét
grafa. Á skurðbakkanum liggur
girðingin umhverfis kartöflugarðinn
svo til alveg niðri. Vegna þess hve
skurðurinn er ”-imnur, eiga hross
mjög auðvelt með að fara ofan í
hann og komast þannig inn í garðinn.
Þegar hrossin fóru inn í garðinn var
ekkert hlið í skurðinum.
Ég hefi leyfi til þess að vera með
hross min hvar sem er á jörðinni og
nýta beitiland hennar. Þetta má íbú-
um húsanna við Gufunesveg vera
fullljóst. Þeir verða því í ljósi þessa
réttar míns að girða lóðir sínar og
garða vel og tryggilega.
Vil lifa ísátt
og samlyndi við
nágranna
5. Hross mín hafa mjög farið í
taugarnar á ibúum við Gufunesveg.
Hafa þeir ritað borgaryfirvöldum
bréf og kvartað yfir ágangi frá hross-
unum og sett fram hótanir um
aðgerðir. 1 ljósi þesssa langar mig til
þess að koma fram með smáumhugs-
unarefni: Kartöflugarður þessi er eins
og aðrir kartöflugarðar ekkert annað
en moldarflag og þar varla stingandi
strá að finna. Fyrir utan garðinn er,
eins og ég áður sagði, beitiland, iðja-
grænt og vel sprottið. Allir þeir, sem
’eitthvert skynbragð bera á lifnaðar-
hætti hrossa, hljóta að velta því mjög
alvarlega fyrir sér, hvort það sé
hugsanlegt, að hross taki sig af sjálfs-
dáðum upp af grænu og vel sprottnu
beitarlandi og arki inn i kartöfiugarð,
þar sem ekkert annað en mold er að
hafa.
6. Sitthvað fieira gæti ég rakið út af
fréttinni um handtöku hrossa minna.
til dæmis hefi ég haft spurnir af
orðræðum vörslumanns borgarlands-
ins við húseigendur við Gufunesveg í
umrætt sinn og ráðleggingar hans til
húseigendanna. Ekki ætla ég að rekja
þær ráðleggingar, nema tilefni gefist
til frekari orðaskipta út af máli
þessu.
Að lokum þetta. Ég óska þess eins
að fá að lifa í sátt og samlyndi við
granna mína. Þess vegna er mér það
ljúft að leyfa húseigendum við Gufu-
nesveg að nota áfram skika úr jörð-
inni, svo að þeir geti ræktað kartöfl-
ur. Ekki ætlast ég til neinnar leigu
fyrir afnot þessi. Það eina, sem
ætlast er til af þeim, er það, að þeir
girði nú garðana sína, svo að hrossin
mín hætti að angra þá. Vona ég svo,
að fyrir liðlegheit mín í þeirra garð
hljóti ég þá einu umbun, að þeir fari
ekki að mér aftur með rangar full-
yrðingar og yfirlýsingar í fjölmiðium.
Lifið svo að endingu heilir, íbúar
við Gufunesveg, og munið hið forn-
kveðna, að garðar eru granna sættir.
Virðingarfyllst,
Þorgeir Jónsson,
Gufunesi.
Skammastu þín aö
fara svona
með kartöflumar
----Nmtt <y Méw
hesiurinn á mjndinni. enda fær hann
það óþvrgið frá Sigurði >or/lumanni
hnrgarinnar.
Hrossið fór ásaml nokkrum oðrum
hurðum hófum um kartöflugarða
Kesktíkinga i Gufuneslandi á laugar-
daeinn oe skemmdi þá illa, ál útsirðið
i Þnryeir i Gufunesi,
þeir sluppu úl úr lélegri girðingu
fór svo, að eigendur garðanna lóku
nokkra hesía ,,lil fanga" og kolluðu á
logreglu. Málalok urðu þau, að Þorgeir
hóf siðgerö á hesiagirðlngunni og
lofaði að láia þeiia aldrei koma fyrir
aflur.
-ÓV/DB-mynd: Sv. Þorm.
HÆTWMAÐ
DREPA HVAUNA
0534-6274 skrifar:
Nú er hvalvertíðin byrjuð hjá
okkur íslendingum. Éger íslendingur
og hefur lengi verið mjög illa við
þessar veiðar okkar. Árlega eru
Raddir
lesenda
drepnir um 400 hvalir, langreyðar,
búrhvalir og hrefnur. Aðrar tegundir
eru friðaðar, auk þess borga veiðar á
þeim sig ekki vegna þess hve fáir
hvalir eru eftir. Ég tel þetta furðulega
auglýsingu fyrir okkur sem oft
höfum reynt að kynna okkur vel og
viljum efiaust vera öðrum til fyrir-
riiyndar. En ekki er það nógu gott
þegar við erum farnir að ofbjóða-
öðrum svo að þeir leggja út mikið fé
til að reyna að draga úr þessum
veiðum okkar. Ég tel þetta það mikið
mannúðarmál að við ættum að geta
séð af þessu eina prósenti þjóðar-
tekna.
4
,,Að brýna hnífa og byssur
fægja . . Hvalahólkurinn gerður
klár fyrir vertiðina.
DB-mynd Hörður
Stjómarráðs-
starfsmenn:
„Til skammar
að þiggja
vínsopann”
S.Á.G. hringdi:
í sambandi við ódýr vínkaup
manna i stjórnarráðinu, sem þið á
Dagblaðinu hafið verið að skrifa um
undanfarið, langar mig að koma þvi
á framfæri að ég tel það ekki sæma
mönnum í opinberum stöðum að
taka við slíkum hlunnindum. Opin-
berir starfsmenn eiga að hafa svo góð
laun að þeir þurfi hvorki að taka við
svona hlutum eða þá hlutum eins og
fríum síma og sjónvarpi.
4
Bréfritari vill að stjórnarráðsmenn
sitji alfarið við sama borð og flestir
aðrir hvað varðar brennivínskaup.
DB-mynd Ragnar Th.
Menntastofnun
mörg út blæs
Guðmundur Guðni Guðmundsson
hringdi:
Mér datt i hug vísa eftir að hafa
lesið í DB sl. föstudag svar Andrésar
Björnssonar útvarpsstjóra við spurn-
ingu lesanda um ráðningu séra Krist-'
jáns Róbertssonar í þularstarf. „Séra
Kristján Róbertsson var ráðinn að
undangengnu prófi og reyndist hæf-
astur í starfið,” segir útvarpsstjóri.
Menntastofnun mörg út blæs
massa af gáfumönnum.
Þó finnst enginn alveg læs,
eftir’prófum sönnum.
Ég er orðinn leiður
á þessu hangsi
Baldur Sveinsson stýritnaður hringdi:
18. júní er erfiðasti dagur sem ég því hlýt ég að vona að verkfallið
hef lifað. Ég er með milli 45 og 50 standi sem lengst þar sem ég hef
smiði í vinnu. í rökréttu framhaldi af miklu meiri tekjur í landi en á sjó.