Alþýðublaðið - 11.12.1921, Blaðsíða 1

Alþýðublaðið
1921
Mánudaginn 11. desember.
286 tölnbl.
jliður með mannðrápaleikinn!
Alþýðan vill engan vopnaðan
•Jiokk eiga yfir höfði sér.
Hún hefir á afaríjölraennum
fundi, samþykt, að hún vilji að
511 skotfélög verði bönnuð.
Og hvar sem fregnin fer um
landið um þessa eindregnu kröfu
alþýðunnar í Reykjavík, munu sjó-
menn, verkamenn og bændursegja
að hún sé réttmæt, að hún sé
sjálfsögð. Já, og meira að segja:
fjöldinn af kaúpmannalýðnum úti
um land mun liklegast segja hið
sama,
En hvað segir auðvaldið í
JReykjavík; hverju svarar það?
Vill það samþykkja að hætt sé
að kenna mönnum manndráp?
ViII það láta það vera í síðasta
skiftið, eins og það var í hið
íyrsta, það sem skeði hér 23,
nóvember sfðastl., sem var það,
að fjölda manns voru fengnar
•byssur og skotfæri til þess að
•drepa menn með, jafnframt því
sena vini var úthlutað, liklegast til
'þess, að gera menn ófyrúieitnari
við manndrápin?
Vill auðvaldið ekki svara?
Jú, það hefir þegar gefið upp
:svarið
Máltól þess, Morgunblaðið, hefir
ðhitt það í greinum, sem sagðar
¦eru eítir einn af hinum nýju her-
tkóngum auðvaldsins, Ólaf Tryggva-
son Thors, og svarið er: Það á
ekki að leggja niður vopnin; þvert
tái móti, hin vopnaða sveit á að
Jiomast á landssjóðslaun.
Auðvitað á landssjjóður að borga
-iítgjöid hvíta herliðsins fram að
þessu, úr því að hann á að kosta
það áfram, eða það hlýtur að vera
tilætlun ólafs Tryggvasonar Thors
og félaga hans í morðtólásveitinni.
Landssjóður á að borga brús-
•.ann. Landssjóður á að borga hern-
aðarleik þeirra, sem almenningur
mundi skoða sem skrípaleik einn,
ef ekki lægi á bak við takmarka-
Jaust ábyrgðarleysi: að úthluta
I' skotvopnum og víni, sumpart til
svo fstöðulítilla manna, að þeir
voru orðnir mikið druknir, áður
en dagur var úti.
Landssjóður á að' borga fyrir
húsin, sem hernumin voru af hvíta
liðinu þennan dag, t d. G. T.-
húsið. Landssjóður á að borga
kostnaðinn við að útbúa „spítal
ann", sem þeir ætluðu að Iáta þá
é til bráðabirgða, sem þeir bara
hálfdræpu (til bráðabirgða?).
Landssjóður á að borga byss-
urnar og skotfærin, sem tekin voru
þennan öag hjá heildsala, er með
þetta verzlar.
Landssjóður á að borgá leigu
fyrir bifreiðarnar — að sögn fimm-
tán — er notiðar voru, fyrst til
þess að fiytja í „fangana", en
sfðan af foringjum hvftliðsins til
þess að ösla í um bæinn, enginn
veit til hvers.
Landssjóður á að bo?ga kaðal-
inn sem bútaður var niður í bar-
efli í veiðarfæraverzluninni Geysir,
(eða var það hjá Sigurjóni?) eða
kanske þessar verzlanir, önnur eða
báðar, hafi gefið kaðalspottana í
þeirri von, að einhver sjómaður-
inn yrði barinn í framan með þeim,
og ætlað á þennan hátt að véita
þeim uppbót á viðskiftunum ?
Og bareflin, axarsköftin ógleym-
anlegu, sem einkenna hvíta her-
Iiðið undir stjórn Olafs Tryggva-
sonar hins nýja, eins og eyrun
asnann, væri ekki vel til fallið,
að Ólafur Tryggvason borgaði
þau sjálfur? Jú vissulega, en auð-
vitað koma þau á landssjóðinn,
eins og annar herkostnaður þessa
herkonungs.
En það er ekkert aðalatriði í
þessu máli, hvað landssjóði er
látið blæða. Aðalatriðið.'jer^að hér
er í borginni ; vopnaður fiokkur,
sem auðvaldið heldur.
En til hvers?
Vitanlega ekki til nokkurs ann-
ars, en til þess, að drepa niður
með verkalýðinn, ef með þarf,
„til þess að halda lögum og reglu
í Iandinu". Það þarf svo sem ekkl
að spyrja að því, að þeir sem
drepnir verða, verða drepnir "f
laganna nafni".
Það þarf ekki að spyrjá að því,
að ef hér verður haldið uppi á-
fram vopnaðri sveit, þá verður
hún notuð til þess, að vernda
með fáráðlinga, sem gerast til þess,
að vinna undir kauptaxta verka-
lýðsins, næst þegar kaupdeila
verður.
Og eftir þvf sem nú er fram
komið, þarf enginn að efast um,
að þeir notuðu byssurnar, ef að
nokkur átylla gæfist til þess, —
Herliðinu mundi „í laganna nafni"
vera veitt vfn i bannlandinu, á
undan atlögunni, tll þess að deyfa
með samvizknna. Og fyrir það
mundi settur einhver heimsknr, '
hálfbrjálaður flausturs flanari, helzt
með sigurvænlégu nafni, segjum til
dæmis einhver er héti Sigurjónl
Nei, það er of seint að taka
af þeim byssurnar, þegar þeir væru
af óvitaskap sfnum búnir að drepa,
hver veit hvað marga.
Þess vegna: Niður með vopnin,
sem nota á á verkalýðinn við
fyrsta tækifæri, kanske þegar við
næstu bæjarstjórnarkosningar.
Niður með vopnin, sem drepa
á með alþýðumenn, en hæglega
geta snúist að þeim, semnú halda
á þeim.
Niður með óvitaskap auðvaids-
ins, aðstofna hér til manndrápa.
Afram með kröfu Aíþýðu-
fiokksins.
Niður með morðtólasveitinal
Við ritstjórn Alþýðublaðsins
tekur aftur í dag Ólafur Friðriks..
son.
Pegar Jón Sigurðsson var
kosina þingmaður ísfirðinga 16.
apríl 1875, hlaut hann 57 atkv.,
en 61 kjósandi mætti á kjörfundi.