Dagblaðið - 12.10.1979, Blaðsíða 2

2
r
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 12. OKTÓBER 1979.
Um forsetakosningar:
Vill Lúðvík á Bessastaði
—en reiknar með f ramboði Gylfa og Ólafs auk Alberts
Alliballi skrifar:
Þótt alþingiskosningar séu
e.t.v.flestum efst i huga nú, þá hafa
væntanlegar forsetakosningar einnig
verið ofarlega á baugi fyrst og fremst
vegna skrifa Dagblaðsins og yfirlýs-
inga Alberts Guðmundssonar um að
hann muni gefa kost á sér jafnvel
þótt dr. Kristján Eldjárn gæfi kost á
séráfram.
Víst er að þótt dr. Kristján dragi
sig í hlé þá verður Albert ekki einn i
framboði. Þá fyrst má búast við, að
fjör færist i leikinn. Ýmsir hafa
verið nefndir sem líklegir kandídatar,
þeirra á meðal Gylfi Þ. Gislason og
Ólafur Jóhannesson. Ýmislegt bendir
til þess að þeir hugleiði að gefa kost á
sér. A.m.k. hafa þeir ekki gefið
afdrátarlaus svör á hinn veginn.
Ætluðu þeir sér alls ekki í framboð
væri ekkert auðveldara fyrir þá en að
svara spurningum blaðamanna á þá
leið að afdráttarlaus neitun mundi
teljast. Það hafa þeir ekki gert og
greinilegt er að þeir vilja a.m.k. halda
möguleikanum opnum. Sá sem þetta
ritar er þeirrar skoðunar að báðir
þessir menn og raunar Albert líka
mundu sóma sé ákaflega vel sem for-
setar íslenzka lýðveldisins.
Lúðvik Jósepsson.
innar út á við. Honum bar embætti
forsætisráðherra í þeirri stjórn sem
setið hefur að undanförnu. Um það
embætti var hann snuðaður. Við
Olafur Jóhannesson.
skulum ekki snuða Lúðvik aftur
heldur skora á hann að gefa kost ásér
í embætti forseta íslands ef núver-
andi forseti lætur af embætii.
Albert Guðmundsson.
Undirritaður er þó þeirrar skoð-
unar, að enn hafi ekki verið orðaður
við þetta embætti sá maður sem væri
heppilegastur í það. Hér er átt við
Gylfi Þ. Gislason.
Lúðvík Jósepsson þrautreyndan
stjórnmálamann sem nýtur trausts
hjá þjóðinni. Lúðvik yrði að mínu
mati mjög verðugur fulltrúi þjóðar-
Próf kjör strax
eftir hverju bíður Sjálf stæðisf lokkurinn?
Þrír flokksmenn skrifa:
Eftir nýafstaðna atbnrði i stjórn-
máhim hcfur orðið uppi fótur og fit i
öllum íslcn/ku m tórnm.ilaflokkunum
oj, ':ð 'nim ‘slíkir atburðir sem
þessig 'us' ekki oft á mannsaldri.
og nu |iai i aó hafa snör handtök.
Sumstaðar verður það lika gert en
annars staðar ekki. Við fórunt félag-
arnir á fund hjá landsmálafélaginu
Vcrði nú fyrir stutlu til þess að hlusta
á umræðuefnið „Fellur sljórnin?”.
Þetta var nú að vísu orðið úrelt
umræðuefni þá þvi þá höfðu kratar
þcgar hlaupið á vergang. En að lok-
inni umræðu frummælanda, dr.
Gunnars Thoroddsen, brá svo við að
mælendaskrá fylltist nær samstundis
af mönnum sem augsýnilcga ætluðu
ekki að láta tækifærið fram hjá sér
fara til þess að halda eins konar
framboðsræðu, þ.á m. núverandi
þingmenn flokksins.
Santmerkt var þó málflutningi
þcirra er töluðu að barnaleg bjartsýni
hafði náð tökum á þeim flestum
vegna skoðanakannana Visis sania
dag. Einn var þó sá ræðumaður sem
...............................
Hirsthmann
'Utvarps-og
sjónvarpsloftnet fyri
litsjönvarpstaeki,
magnarakerfi og
tilheyrandi
loftnetsefni.
Ódýr loftnet
oú áctd.
Aratuga
reynsla.
Heildsala
Smásala.
Sendum i
póstkröfu.
Radíóvirkinn
Týsgötu 1 - Simi 10450
V
þarna flutti mál sitt skörulegar en
llestir aðrir, og með þeim krafti sem
áður einkcnndi svo mjög marga þing-
menn flokksins í eina tíð. Þetta var
Ólafur B. Thors, fyrrv. forscti
borgarstjórnar.
Ólafur deildi hart á deyfð og fram-
taksleysi flokksins i síðustu ríkis-
stjórn en hvatti til dáða og stefr.u-
festu, ásamt þvi að flokkurinn yrði
nú að þora i stað þess að hika. —
Hann minntist líka á prófkjör og
taldi enga annmarka á að fram-
kvæma þau þótt stuttur væri fyrir-
varinn. Þessu eru flestir tlokksmenn
lika sammála þótt þingmenn séu það
ekki.
Og úr því Alþýðuflokkur og jafn-
vel Alþýðubandalag ætla að cfna til
prófkjörs getur Sjálfstæðisflokkur-
inn hreinlega ekki með neinu móti
skorazt undan p’-ófkjöri, svo mikil-
vægt cr það nú að menn fái að velja
Irambjóðendur. Það er áreiðanlegt
að miklar breytingar yrðu á fram-
boðslista flokksins hér í Reykjavik
a.m.k. ef prófkjör tæru fram.
Það er þvi ekki seinna vænna að
Sjálfstæðisflokkurinn gangi til verks
um undirbúning prófkjörs. Og
jafnvcl þótt kosningar drægjust eitt-
hvað, jafnvel fram á vor sem engum
kæmi á óvart, gæti prófkjör sem nú
fer fram allt eins gilt fyrir framboðs-
lista að vori. Allir sjálfstæðismenn
vita fullvel hvað það er sem flokkur-
inn verður að hcyja baráttu fyrir og
þau mál verða enn í fullu gildi
hvenær sem kosningar fara frani.
Núverandi þinglið hefur ekki fylgt
fram þessum baráttumálum og fyrir
því cr engin afsökun, ekki heldur i
stjórnarandstöðu. Og hér er á engan
hátt verð að veitast að formanni
flokks'ins,' hann ér aðeins einn af öllu
þingliði flokksins. Enginn af þinglið-
inu hefur sýnt nein tilþrif. — Sjálf-
stæðisflokknum ber þvi að efna tii
prófkjörs strax.
Naf nlaus málf lutningur:
Sýnir vonda
samvizku
Magnea Gunnarsdóttir' Egilsstaða-
búinu skrifar:
Tilefni þess að ég læt verða af að
setjast niður og festa þessar línur á
blað er það að ég var að lesa smá-
greinarkorn í Dagblaðinu, nánar til-
tekið þriðjudagsblaðinu 2. október.
Greinarkorn þetta ber yfirskriftina
„Einokun á Egilsstöðum”.
Ég er ekki að segja að þessi grein sé
rætnari eða ómerkilegri en svo margt
annað sem þetta btað gleypir hrátt og
lætur frá sér fara sem söluvöru handa
kaupendum sínum.
En fólk sem gagnrýnir opinberlega
fyrirtæki eða hvað annað ætti að sjá
sóma sinn í að kannast við afkvæmið
og setja bæði fullt nafn og heimilis-
fang með málflutningi sínum. Nafn-
laus málflutningur sýnir vonda
samvizku.
Undir yfirskrift greinarinnar sem
ég gat um stendur „Egilsstaðahús-
móðir hringdi”. Þar sem ég tel mig
eina af þeim fáu konum hér á staðn-
um sem geta notað orðið Egilsstaða-
húsmóðir án þess að falsa nokkuð vil
ég alls ekki láta eigna mér eða öðrum
húsmæðrum hér á Egilsstöðum
þennan rógburð. Ég skora þvi á
eigandann að láta Dagblaðið birta
nafn sitt og heimilisfang ef hann
skyldi eiga heima í Kgilsstaðakaup-
túni.
Eitt ráðlegg ég þér í lokin síma-
glaða kona. Flyttu þig búferlum til
Reykjavíkur sem snarlegast svo þú
þurfir ekki „að láta senda þér flestar
vörur að sunnan”. Það er nefriilega
útilokað þó hér séu staðsett þau
annars ágætu fyrirtæki, Kaupfélag
og Verzlunarfélag, ásamt fleiri verzl-
ununi og þjónustufyrirtækjum, að
þau geti veitt þér sömu þjónustu og
allt verzlunarbáknið í i Reykjavík.
Ætti hver heilvita manneskja að geta
séð að slíkt eru hreint fjarstæðu-
kenndar kröfur.
Verzlunar- og þjónustufyrirtækin
hér á staðnum verða að láta sér
nægja viðskiptin við okkur, þetta
venjulega fólk.
tdi skrifar:
,a, ihotlandi aí
,aandsixð,n?a I SunJiahofrv
scpimiK't far «•
V'.L,. Manníjd'dinn radd.M
gUihionana of >11' bnpl
li'il affir.a hanno.vð' a
„nni i au aö brygR|uV.anl.non.
nim,.lvv,ngnagblaöv,nsato,^
p 31. w'pi- ,ar harról' f
«r ba oö lavogn blaða
us op a«-F P
island i borvVavtoö^ ikvrf.
hclt að bað hcfði Dg ts-
ÍSa 'íS
lendinga að lcggia v.mnmgunnn
Oipjöðadörmtðhnn „„„ings-
vacri úlronn.nn.t^ hvað
u,,p,ok“
mcö ofbckl r pgacc-samiökun-

Hvaðherinnvarðar:
„LÝÐRÆÐIEKKI
MEIRA HÉR EN í
SOVÉTRIKJUNUM”
Herstöðvaandstæðingur hringdi:
í Dagblaðinu á föstudaginn er
lesendabréf frá manni sem kallar sig
áhorfanda og spyr hann okkur her-
stöðvaandstæðinga margra spurn-
inga um fundinn í Sundahöfn. Þar
sem það stendur eins nærri mér og
hverjum herstöðvaandstæðingi
öðrum að svara þessu ætla ég að gera
það í nokkrum orðum.
Hann spyr hvort ætlun fundar-
manna hafi verið að ryðja lögreglu-
þjónunum í sjóinn. Svo mun ekki
hafa verið eftir því sem ég bezt sá.
Fundarmenn inntu lögregluþjóna i
byrjun eftir þvi hvers þeir væru eigin-
lega aðgæta. Þeir svöruðu með skæt-
ingi einum. Fauk þá i suma fundar-
menn og jókst orðaskakið orð af orði
þar til einhverjir ungir menn urðu
full æstir og hugðust láta reyna á það
hvort bryndrekarnir þyrftu gæzlu
við. Svona atvik geta alltaf komið
fyrir og er ekki við neinn að sakast.
Áhorfandi fjallar þvi næst aðeins
um aðgerðir okkar gegn Greenpeace
samtökunum. Það er rétt hjá honum,
gegn þeim var framið hið svívirðileg-
asta ofbeldi. En ég vil benda á það að
þeir sem það ofbeldi frömdu eru þeir
sömu og þeir sem stöðva vilja fundar-
frelsi herstöðvaandstæðinga hér á
landi. Það er embættismannaklikan
sem öllu ræður að því er virðist hér á
landi.
Þá kemur áhorfandi inn á
„lýðræðið” í Sovétrikjunum, án þess
að ég skilji samhengið. En ég vil samt
spyrja hann: ,,Hefur bandarískur her
komið hingað fyrir lýðræðislegan
meirihluta þjóðarinnar?” Nei,
íldeilis ekki. 1 sambandi við herinn er
ekki meira lýðræði hér á landi en i
Sovétrikjunum. Við herstöðvaand-
stæðingar erum engir rússaaðdáend-
ur eins og bréfritari reynir að klína á
okkur. Ég vil benda á að i Samtökum
herstöðvaandstæðinga eru menn úr
ölluiri flokkum. Við höfum mótmælt
jafnt rússneskri hersetu í Tékkó-
slóvakíu sem annarri hersetu yfirléift.
Málið er að við viljum alls engan her.
Meðan hér er her er/þjóðin svo
klofin að ég tel að aldrei grói um heilt
fyrr en búið er að.fjalla um málið og
afgreiða það. Og'ég tel að það verði
ekki gert á nema einn hátt, með þvi
að láta herinn fara. Þvi afstaða
manna til hersins mótast af dálítið
misjöfnum atriðum. Þeir sem vilja
herinn vilja hann af stjórnmálalegum
og efnahagslegum ástæðum. Þeir sem
aftur vilja hann burt vilja það líka af
stjórnmálalegum ástæðum en samt í
miklu meira máli af tilfinningalegum
ástæðum. Og meðan hægt er að
breyta hugarfari manna til stjórn-
mála og efnahagsmála er ekki hægt
að breyta tilfinningum fólks. Þvi
verður herinn að fara.
Raddir
lesenda
✓