Dagblaðið - 15.10.1979, Blaðsíða 25

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 15. OKTÓBER 1979.
Hér eru það Indverjar i silkifrökkum og með vefjarhetti sem taka við trúnaðar-
bréfi Péturs, 1976. Forsetinn, Fakhruddin Ali Ahmed, stendur lengst til vinstrí.
... og 1956 afhenti hann trúnaðarbréf öðru sinni i Ráðstjórnarrfkjunum, til
Voroshilovs forseta.
PICCADILLY
HÖFUM
OPNAÐ
stórglæsilega tízkuverzlun að
Laugavegi 26,1. hæð.
Mikið og fjölbreytt
árval
affatnaði.
Thailendingar eru frægir fyrir skraut og litadýrð og þeir hafa sannarlega faríð f sparífötin til að fagna Pétrí er hann afhendir
trúnaðarbréf sfn Bhumibol Adulyadej konungi f höll hans f Bankok árið 1977.
Og á léttari strengi getur Pétur líka
slegið. Ég læt hér flakka sögu, sem
eftir honum er höfð:
„Eitt sinn lenti ég tvö kvöld í röð í
veislum í Bombay, höfuðborg
Maharastrafylkis í Indlandi. Desai,
sem lengi var þar við stjórnvölinn,
barðist gegn áfengisneyslu í landinu
og hafði skipað sérstakan ráðherra til
aðkomaábanni.
Þessi áfengisbannsráðherra er í
báðum veislunum og ég tek eftir því,
að hann drekkur alls ekki lítið fyrra
kvöldið, og seinna kvöldið drekkur
hann einnig drjúgan.
Þá get ég ekki stillt mig lengur og
spyr einn Indverjann meðal gestanna:
„Hvernig er það eiginlega með
þennan áfengisbannsráðherra ykkar
— á hann ekki að berjast fyrir því að
þjóðin drekki minna áfengi?”
„Jú,” sagði Indverjinn. „Hann
heldur að besta ráðið til þess sé að
drekka það allt saman sjálfur.”
-IHH.
stígur kannske upp í flugvél í Bankok
í Thailandi í steikjandi hita og lendir
nokkrum tímum síðar í snjó og frosti
í Peking,” segir sendiherrann. Enn-
fremur, að Bankok og Bombay séu
með erfiðustu borgum að dvelja í því
rakinn geti orðið svo ofboðslegur. Þó
nálgist hann að verða eins slæmur í
Washington!
Mestan hita hefur hann fengið á
flugvellinum í Bagdad — fimmtíu
gráður á Celsíus!
„En ég hef líka lent í fimmtíu
gráða frosti,” segir hann. „Það var í
Winnipeg í blæjalogni og maður fann
ekki mjög mikið fyrir því. En næsta
dag var gola og þá fannst okkur
miklu kaldara, þótt frostið væri
,,ekki nema” tuttuguog þrjár.”
Hann bjó nærri tíu ár í Moskvu.
„Þar varð kaldast fjörutíu gráða
frost að degi til, fjörutíu og fjögra að
nóttu.”
'Talið berst frá veðurfræði að
kunnáttu Péturs í rússnesku, sem er
ágæt.
„Geturðu notað hana i Asíu-
ferðunum?”
„Ekki mikið. Hún kom sér
ágætlega þegar ég heimsótti Kínverja
fyrst, árið 1960, en skömmu seinna
sinnaðist þeim við Rússana og síðan
hafa þeir heldur viljað heyra ensku.”
Hann segist þó tala rússnesku öðru
hvoru, stundum undir ólíklegustu
kringumstæðum eins og í garðveislu
einni, sem haldin var í Bagdad í til-
efni af opinberri heimsókn finnska
utanrikisráðherrans til írak. Pétur
þekkti hann og sömuleiðis sovéska
sendiherrann í Bagdad, sem þarna
var staddur. En þeir þekktu ekki
hvor annan. Okkar maður í Bagdad
tók náttúrlega að sér að kynna þá, en
það var til lítils, því Finninn kunni
ekkert erlent mál nema ensku, en
Rússinn ekki nema frönsku. Pétur
beitti þá rússneskunni og túlkaði
milli þeirra. Þannig sköpuðust þær'
óvenjulegu kringumstæður, að
íslendingur yki skilning milli Finna
og Rússa, og það í gömlu þúsund- og
-einnar-nætur-borginni Bagdad.
Aðferð til að draga
úr þjóðarneyslu
áfengis
Embættismönnum hættir til að
verða nokkuð sligaðir af kerfinu.
Stundum finnst manni að jakkafötin
þeirra séu fyllt af steinsteypu eða
opinberum tilkynningum á löggiltum
skjalapappír. Pétur sendiherra ber
þess vissulega nokkur merki að hafa
gegnt miklum ábyrgðarstörfum fyrir
íslenska ríkið í hálfan fjórða áratug.
En þeir sem til þekkja segja, að
bak við embættismannsfasið búi
ljóðrænir strengir. í vinahópi syngur
hann, af miklum innileik, rússnesk
þjóðlög, þrungin angurværð. Jú,
hann játar að kunna nokkur. Um
ekilinn, sem frýs í hel á frostauðnum
steppunnar. Um fangann, sem flýr úr
prísund og leitar griðastaðar á|
bændabýlunum. Og hann kann
magnþrunginn hetjusöng rússneskra
sjóliða úr stríðinu við Japani 1904.
Skip þeirra verður fyrir skoti. Þeir
standa syngjandi á þilfarinu, meðan
það sekkur i hafið.. ..
Kona Péturs, Oddný, er oft í för
með honum og segir hann, að þau
þurfi í engu að breyta háttum sínum í
Arabalöndunum, en innlend hjón,
sem þar sjáist á götum, hagi ,þvi
venjulega svo að konan gengur
nokkrum skrefum á eftir manninum,
hulin kufli frá hvirfii til ilja, svo rétt
rifar í augun.
Pétur Thorsteinsson sendiherra á skrífstofu sinni. Hann bendir á Suðaustur-Asíu
,en þar eru nú nokkur átök og erfitt að sjá fyrir, hvernig þeim muni lykta.
DB-mynd: Hörður.