Dagblaðið - 26.10.1979, Blaðsíða 17

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 26. OKTÓBER 1979.
n r—
Hann hefir tilkynnt þjóðinni, að
Alþýðuflokksstjórnin megi ekkert
gera nema rjúfa þing, stofna til kosn-
inga og kalla þing saman aftur.
Hvers vegna setti Sjálfstæðis-
flokkurinn ekki það skilyrði, að
stjórnin mætti ekki hækka skattana?
Nú hafa bráðabirgðalögin verið
gefin út af Alþýðuflokksstjórninni.
Þetta hlýtur Sjálfstæðisflokkurinn að
hafa leyft. Ekki gefur ríkisstjórn
með 14 þingmenn að baki sér, sem
sjálfstæðismenn segja að verði bara 5
eftir kosningar, út bráðabirgðalög
um hækkun skatta um 13,5 milljarða
króna, án þess að þingmeirihluti sé
a.m.k. nú fyrir slíku.
Hver tekur mark á lof-
orðum um skattalækk-
anir eftir kosningar
Orð flokka og athafnir verða að
vera í samræmi, ef taka á trúanlegt
það sem frá þeim heyrist. Athafnir
Alþýðuflokks og Sjálfstæðisflokks
nú i skattamálum stinga óneitanlega í
stúf við orð þeirra og loforð um
skattalækkun eftir kosningar.
Hver trúir loforðum þeirra um
lækkun skatta?
Tómas Árnason
fyrrv. fjármálaráðherra.
Til að lesendur Dagblaðsins fái að
vita hvað hér var á ferðinni, langar
mig að blaðið birti niðurlag áður-
nefndrar Tímagreinar, en það
hljóðar þannig:
Á forsíðu Dagblaðsins frá þ. 13.
okt. er fyrirsögnin: Skólatannlæknar
gulltryggðir fyrir eftirliti, trúnaðar-
tannlæknir boðar komu sína með
góðum fyrirvara og tannlæknirinn er
á fullu kaupi meðan eftirlitið fer
fram.
Hér hefir eitthvað farið úrskeiðis í
fréttaflutningnum.
Skólatannlæknar heyra ekki undir
trúnaðartannlækni heldur yfirskóla-
tannlækni og hann boðar ekki komu
sína með góðum fyrirvaa og tann-
læknirinn er ekki á fullu kaupi
meðan eftirlitið fer fram, nema hann
sé að vinna við tannlækningar.
í skólatannlækningum Reykja-
víkur fer eftirlitið þannig fram, að
yfirskólatannlæknir boðar til sín
böm á tannlæknadeild Heilsu-
verndarstöðvarinnar og skoðar þau
og ber árangurinn saman við vinnu-
skýrslur viðkomandi skólatann-
læknis.
Þannig fer fram bæði magn- og
gæðaeftirlit í skólatannlækningum
Reykjavíkur án vitundar tannlækn-
anna.
Stefán Finnbogason
yfirskólatannlæknir
frábrugðið fyrri tíma þjóðfélögum að
því leyti, að konan er ekki lengur
óvirkur þjóðfélagsþegn og verður að
berjast á sama grundvelli og karl-
maður; verður reyndar að berjast
miklu hatrammari baráttu, þvi að
hún berst við fordómana úr öllum
áttum. Það er því höfuðmál okkar
kvenna að brýna fyrir dætrum okkar
nauðsyn starfsmenntunar og sjálf-
stæðis og knýja fram jafna þátttöku
kvenna og karla í öll störf. Þá fyrst er
hægt að tala um jafnrétti í reynd.
Karlar hafa frá öndverðu verið for-
réttindastétt, — en það hriktir nú
óneitanlega i þeim forréttindastoðum
og er vel.
Konur verða að sýna hver annarri
traust og styrkja hver aðra á já-
kvæðan hátt, en hrista af sér.^og
dæma óme’rkar þær ásakanir sem
jafnan heyrast frá karlmönnum um
konur: „Þið konur þolið ekki, að
neinni ykkar gangi vel. — Það er
engin hætta að þið styðjið hver aðra,
til þess er öfundin hver i annarrar
garð of mikil.” Svona áróðri til að
ala á sundurþykkni meðal kvenna á
að mæta með hörku og sýna fram á,
að hér er ekki sannleikskorn á ferð.
Ég leyfi mér að fullyrða, að konur
eru ekki síður hæfar til starfa á öllum
sviðum þjóðlífsins en karlar og mál
komið að krefjast jafnvægi í þessum
efnum.
Hvetjum því allar konur til þátt-
töku í almennum þjóðmálum í sama
mæli og karlar og veitum þessum
konum brautargengi til þess að koma
ýmsum þörfum þjóðmálum í fram-
kvæmd.
Arndís Björnsdóttir, kennari.
17
N
TOMAS ARNASON
OG TILLÖGUR AL-
ÞÝÐUFLOKKSINS
Formælendur Alþýðubandalags og
Framsóknarflokks hafa að undan-
förnu komið fram með þá undarlegu
fullyrðingu að Alþýðuflokkurinn
hafi ekki flutt tillögur um aðgerðir í
efnahagsmálum í stjórnarsamstarf-
inu við þá. Allir landsmenn muna þó
væntanlega betur. Menn minnast
þess væntanlega enn að á sl. vetri
flutti Alþýðuflokkurinn, ekki einu
sinni heldur þrívegis, tillögur úm
samræmda stefnumótun í efnahags-
málum og er skemmst að minnast
þeirra átaka sem urðu milli stjórnar-
flokkanna þegar Alþýðuflokkurinn
gerði ítrekaðar tilraunir til þess aðf fá
þessar tillögur sínar afgreiddar áður
en nýr verðbólgusnúningur hæfist.
Þegar þingmenn Alþýðuflokksins
vildu fá tillögur sínar afgreiddar áður
en verðbólgan tæki nýja dýfu var af
Alþýðubandalaginu og Framsóknar-
flokknum rætt um svokallaða
„almanaksveiki” Alþýðuflokksins.
Nú þykjast ráðamenn Alþýðubanda-
lags og Framsóknarflokks ekkert
muna eftir öllu þessu og fullyrða að
Alþýðuflokkurinn hafi aldrei lagt
fram neinar tillögur.
Dæmalaus
fullyrðing
Einhver dæmalausasta fullyrðingin
er þösúsem fyrrverandi fjármálaráð-
herra, Tómas Árnason, hefur marg-
ítrekað viðhaft bæði í blöðum og út-
varpi. Hann hefur haldið því fram að
Alþýðuflokkurinn hafi engar tillögur
gert í skattamálum og ekki tekið
afstöðu gegn skattastefnu fjárlaga-
frumvarps þess er Tómas lagði fyrir
Alþingi, fyrr en fáum dögum áður en
frumvarpið var lagt fram og eftir að
þingflokkur Alþýðuflokksins hafði
tekið ákvörðun um að láta stjórnar-
samstarfinu lokið. Þannig fullyrðir
Tómas Árnason í fyrsta lagi að
Alþýðuflokkurinn hafi engar tillögur
gert um stefnumótun í skattamálum
hins opinbera og i öðru lagi að and-
staða Alþýðuflokksins við skatta-
stefnu fjárlagafrumvarpsins hafi
verið hrein yfirborðsmennska og ekki
komið fram fyrr en löngu eftir að sú
skattastefna hafði verið mótuð og
sýnd i ríkisstjórninni og eftir að þing-
flokkur Alþýðuflokksins hafði tekið
ákvörðun um að rjúfa stjórnina.
Fyrstu tillögur
Alþýðuflokksins
Þessi fullyrðing fyrrverandi fjár-
málaráðherra er gjörsamlega út i
hött. Hún er ekki aðeins villandi
heldur er hún beinlínis röng, eins og
sýnt verður fram á hér á e ftir.
Þann 17. júlí sl. var haldinn fund-
ur í þingflokki Alþýðuflokksins.
Fyrir þann fund voru lagðar tillögur
fjármálaráðherra um lausn á tekju-
vanda rikissjóðs sem skapast hafði
vegna þess að ríkisstjórnin hafði eng-
um tökum náð á dýrtíðinni. Sam-
kvæmt upplýsingum ráðherrans
skorti 5—7 milljarða króna í rtkis-
sjóð. Ráðherrann fór fram á heimild
til þess að fá að setja bráðabirgðalög
um 2% hækkuri á söluskatti og
hækkun á vörugjaldi.
Eftir nokkrar umræður um málið
'var ákveðið á fundi þingflokksins, og
þaö bókað, að þingflokkur Alþýðu-
flokksins væri reiðubúinn til þess að
skoða nýjar tekjuöflunarleiðir fyrir
rikissjóð til að jafna hallann, þ.á.m.
tillögur fjármálaráðherra. Hins vegar
bentu þingmenn á að vegna þess að
rikisstjórninni hefði algjörlega mis-
tekist að ná tökum á dýrtíðarvand-
anum, hefði ríkissjóður orðið að
botnlausri verðbólguhit með þeim
afleiðingum að á fárra mánaða fresti
hefði þurft að leggja á nýja og nýja
skatta. Slík stefna bæri dauðann i sér
og því óskaði þingflokkur Alþýðu-
flokksins eftir því að samstarfsflokk-
arnir féllust á að jafnhliða setningu
bráðabirgðalaga um nýja tekjuöflun
fyrir ríkissjóð yrði mótuð stefna um
ríkisfjármálin fyrir árið '1980 sem
grundvallaðist á því að ekki yrði
aukið við skattheimtuna á þvi ári og
útgjöld ríkissjóðs við það miðuð að
til nýrrar skattheimlu myndi þá ekki
koma.
Þessari afst >ðuog tillögu þing-
flokks Alþýðuflokksins lýstu ráð-
herrar Alþýðuflokksins á fyrsta ríkis-
stjórnarfundi eftir þennan þing-
flokksfund en þessi tillaga fékkst
aldrei afgreidd.
Reynt aftur
ogaftur
Umrædda afstöðu sína — að rikis-
stjórnarflokkarnir mótuðu þá stefnu
í fjármálum ríkisins á árinu 1980 að
þá yrði ekki farið út i frekari skatt-
lagningar heldur útgjöld ríkisins
enda hafði rikisstjórnin, vegna þess
að hún náði engum tökum á dýrtíð-
inni, neyðst til þess að leggja á 19
nýja skatta og skattbreytingar á einu
ári og þótti þingmönnum Alþýðu-
flokksins meira en nóg að gert.
Engar
afgreiðslur
En það fór enn á sömu lund. Engar
af tillögum Alþýðuflokksins hlutu af-
greiðslu. Um þær var rætt; sumum
.tekið vel, öðrum illa og látið svo þar
við sitja: engin afstaða mörkuð —
engin stefna mótuð.
Þann 12. september s.l. lagði fjár-
málaráðherrann þáverandi, Tómas
Árnason, svo í fyrsta skipti fram til-
lögur sínar um fjárlagagerðina í
endanlegri mynd. Þá fyrst kynnti
ráðherrann í ríkisstjórninni þær
niðurstöður fjárlagafrumvarpsins að
tekjur ríkissjóðs væru áætlaðar 331
milljarður króna. Fyrr höfðu hvorki
Alþýðubandalagsmenn né Alþýðu-
flokksmenn séð endanlegar tillögur
ráðherrans um útgjöld og tekjur
ríkisins.
Strax þennan sama dag voru þessar
tillögur ráðherrans um tekjuöflun
ríkissjóðs teknar til nánari skoðunar i
Alþýðuflokknum. Þá þegar kom i
Ijós að umræddar tillögur Tómasar
Q „Haröorð bókun um aö Alþýöuflokkur-
inn mundi aldrei standa með slíkum hætti
að því að rýra að óþörfu kaupmátt tekna
launafólks... á sama tíma og mikil hækkun á
olíuverði mundi óhjákvæmilega rýra afkomu
heimilanna...
miðuð við óbreytta skattalöggjöf —
ítrekuðu þingmenn og ráðherrar
Alþýðuflokksins fyrst þann 22. ágúst
sl. svo þann 27. ágúst sl. og loks
þann 29. ágúst sl. Eins og svo oft
áður, þegar Alþýðuflokkurinn flutti
tillögur í ríkisstjórninni, fékkst málið
hins vegar aldrei afgreitt og að
afgreiða ekki slík tilmæli er bara
önnur aðferð við að segja nei
Um mánaðamótin ágúst-september
sáu þingmenn og ráðherrar Alþýðu-
flokksins að við svo búið mátti ekki
standa. Gera yrði enn eina örþrifatil-
raunina til þess að fá samstarfsflokk-
ana til þess að fallast á að gera það
sem ríkisstjórninni bar skylda sam-
kvæmt lögum til þess að gera,
þ.e.a.s. að ná saman um myndun
efnahagsstefnu til ársins 1980 svo
unnt væri fyrir rikisstjórnina að
leggja hana fyrir Alþingi á samkomu-
degi þess þann 10. október. I
samræmi við þessa niðurstöðu
mótaði þingflokkur Alþýðuflokksins
á fundi sínum þann 3. september sl.
tillögur um stefnumótun í efnahags-
málum og voru tillögurnar alls í 7
liðum. Fyrstu tvö atriði tillagnanna
fjölluðu um skattamál og útgjöld
ríkisins. Þar var lögð höfuðáhersla á
að útgjöld ríkissjóðs á árinu 1980 .
færu alls ekki fram úr þvi sem
óbreytt lög um tekjustofna ríkissjóðs
myndu duga til að tryggja tekjur
fyrir. M.ö.o. að útgjöld rikissjóðs
yrðu við það miðuð að ekki yrðu
lagðir á frekari skattar á árinu 1980
Kjallarinn
Sighvatur
Björgvinsson
Árnasonar gerðu ráð fyrir því að
skattheimta yrði enn á ný aukin og að
þessu sinni um nokkra milljarða
króna. Þegar betur var gáð kom i
Ijós að öll sú aukna skattheimta átti
að koma fram i einni tegund skatts,
þ.e.a.s. i tekjusköttum. 20. skatta-
breyting fjármálaráðherrans á rúmu
einu ári átti sem sé að vera í því fólgin
að auka enn á byrði tekjuskattsins
sem að áliti okkar Alþýðuflokks-
manna er óréttlátur skattur sem mis-
munar þegnunum og er fjötur á
vinnuvilja fólks. Og ekki var betur
séð en tilgangurinn væri sá að hækka
tekjuskattinn þannig að þeir sem á
sl. ári voru tekjuskattslausir vegna
lágra tekna, hefðu á næsta ári þurft
að borga skalt til ríkisins af sambæri-
legum tekjum.
Þessi niðurstaða lá Ijós fyrir okkur
Alþýðuflokksmönnum strax á fyrsta
degi sem við fengum tillögur fjár-
málaráðherra um tekjustefnu ríkis-
sjóðs á árinu 1980. Og umsvifalaust
daginn eftir, þann 13. september,
lagði sjávarútvegsráðherra fram í
ríkisstjórninni, i nafni ráðherra
Alþýðuflokksins, mjög harðorða
bókun þar sem hann lýsti því yfir að
Alþýðuflokkurinn myndi aldrei sam-
þykkja fjármálafrumvarp Tómasar
Árnasonar með slíkri hækkun á
tekjusköttum almennings i landinu.
Alþýðuflokkurinn myndi ekki standa
með slíkum hætti að því að rýra að
óþörfu kaupmátt tekna launafólks á
sama tima og óviðráðanlegar ytri
aðstæður, eins og t.d. mikil hækkun
á olíuverði, myndi óhjákvæmilega
rýra afkomu heimilanna. Þessi
afstaða Alþýðuflokksins lá m.ö.o.
Ijós fyrir í ríkisstjórninni aðeins
einum degi eftir að þáverandi fjár-
málaráðherra kynnti Alþýðuflokkn-
um og Alþýðubandalaginu i fyrsta
sinn tillögur sínar um skattheimtu á
árinu 1980.
Staðreyndirnar
tala
Ég hef hér að framan rakið hvernig
Alþýðuflokkurinn stóð í sumar og
haust að flutningi tillagna um af-
stöðu i skattamálum sem fjármála-
ráðherrann fyrrverandi og aðrir úr
flokki hans og úr Alþýðubandalaginu
fullyrða að Alþýðuflokkurinn hafi
aldrei flutt. Ég hef rakið hvernig,
strax þann 17. júlí í sumar, Alþýðu-
flokkurinn hóf tilraunir sínar til þess
að fá ríkisstjórnina til að marka sér
stefnu i skattamálum og ríkisfjár-
málum. Ég hef rakið hvernig Alþýðu-
flokkurinn ítrekaði tillögur sínar frá
17. júlí þann 22. ágúst, 27. ágúst og
29. ágúst og ég hef skýrt frá skriflegri
tillögugerð Alþýðuflokksins til rikis-
stjórnarinnar þann 3. september. Ég
hef einnig skýrt frá þvi hver viðbrögð
þingmanna og ráðherra Alþýðu-
flokksins urðu þann 12. september
sl. þegar fjármálaráðherra i fyrsta
skipti sýndi á ríkisstjórnarfundi hug-
myndir sínar um skattlagningu og út-
gjöld rikissjóðs á næsta ári og ég hef
rakið á hverju þau mótmæli ráðherra
Alþýðuflokksins byggðust sem
bókuð voru strax á fyrsta rikis-
stjórnarfundi deginum eftir þann 13.
september.
öll þessi afstaða og allar þessar af-
greiðslur eru bókaðar. Sumar í
fundargerðarbók þingflokks Alþýðu-
flokksins, aðrar í fundargerðum
ríkisstjórnarinnar. Ég læt' svo les-
endum eftir að dæma málflutning
Tómasar Árnasonar og samherja
hans í Framsóknarflokki og Alþýöu-
bandalagi i Ijósi þessara einföldu
staðreynda.
Sighvatur Björgvinsson
fjármálaráðherra