Dagblaðið - 17.02.1981, Blaðsíða 13

Dagblaðið - 17.02.1981, Blaðsíða 13
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 17. FEBRUAR 1981. MÖRGUMVERD- UR GÆTNIN AÐ GAGNI , Mér var bent á grein i Dagblaöinu laugardaginn 24. jan. $1. Grein þessi er eftir ÓUÍ nokkurn Björnsson ör | Kcflavik suður. Uppistaöa greinarinnar er svar lil Karls G. Sigurbergssonar bæjarfull- trúa Alpvöubandalagsins um oliu- stöö i Kcfiavik. Ekki hafði ég hugsaö mér aö laka þátt í karpi þeirra félaga. En þar scm ólafur dregur nafn mitt I inn i þessa umræðu veröur ekki und- I an þvi vikist aö svara því atriöi sem 1 aö mér snýr — og þá ekki sist „vegna I þess aö Ólafur gæli af litt kunnugum | veriö tekinn alvarlega, þar sem I hann titlar sig bæjarráðsmann viö 1 undirskrift greinarinnar.” Af bæjaratjómarfundi * I grein sinri segir Ólafur orörétt: ■ „Á bæjarstjórnarfundi 29.7. var I málið rætt (HelguvikurmáUÖ, inn- skot mitt) og samþykkt samhljöða meö 9 atkv. að fela bæjarráði i sam- ráöi við bæjarráö Njarðvlkur að lýsa stuöningi við ákvörðun-utanrikisráö- 1 herra og ánægju með mikU og göö I störf „tankanefndar". A þennan I bæjarstjornarfund mætti fjrnr I Alþýöubandalagið ^ varafuUtruinn I CylH Guðmundsson.” Gytfl Guðmirdsson Þaö er að vísu rétt hjá ólafi aö undirritaöur sat þennan umrædda bæjarstjörnarfund - *n allt annaö cru hclber ósannindi. • Með þvl að samþykkja þessa tillögu var ég að stuðla að frekarl umræðu um málið...” Eg veit ekki hvað vcldur því aö I ólafur getur ekki tekiö þetta orðrétl I upp úr fundargerð bæjarráös, en það I *tti ekki að vcra svoerfitt verk. 1 Fundargerö bæjarráös KeflavBcur Orörétt segir i íundargerö bæjar- ráös frá 28.7. um oliuhöfn l Keflavik: ,,2. mál: Rætt var um fyrirhugaða oliuhöfn i'Helgtívik og þær deilur scm hún hefur valdið. Bæjarráö felur bæjarstjóra aö leita eftir þvi við bæjarráð Njarðvikur aö haldinn veröi sameiginlegur fundur bæjar- ráöanna um máliö.” Þetta var sum sé fundargerö bæjarráðs Kenavíkur - og var hún samþykkt meö 9 samhljóöa atkv. á bæjarstjórnarfundi 29 7. Ég greiddi þessari fundargerð at- kvæöi mitt enda cr þaö í samræmi viö þá skoöun mina aö þelta mál allt þurfiaö ræöamjög íiarlega. Mcö þvl aö samþykkja þessa illlögu var ég aö stuöla að frekari umræðu um máliö. En hvar er i fundargeröinni minnst á ,,að lýsa sluðningi sið ikvöröun utanrikbráðherra og énægju roeð , mikll og góð störf „lankanefnd- ar” "?? Ekkiséégþað!! Ekki trúi ég þvi að ólafur Björns- son sé viljandi aö Ijúga til um fundar- I aerð bæjarráö* tU þess eins aö gera ( mcr upp skoöanir. Þaö er ekki Hkt . ólafi Björnssyni. Hins vegar cr þaö I dæmalaus flumbruháttur og hroð- virkni að geta ekki sagt satt og rétt | * fr4 i svo viðkvæmu máli sem Helgu- vikurmáliö er. Mörgum veröur gætninaögagni. Cylfi Guðmundsson. Olíustöð skal vefða þar en ekki þar, flugskýli skulu vera úr blikki og íslendingar eiga að borga flugstöð- ina. Svo blankir virðast íslendingar vera að þeir halda að í íslenska kommaflokknum séu eintómir Dubcek-ar og Mlynar-ar. Hvemig geta menn sannfært sjálfa sig um að hér séu ekki líka Husak-ar og Kar- mal-ar, jafnvel Quislingar. Sagan hefir sannað okkur að meðal annarra þjóða eru nokkrir slikir og ekki þarf marga til þegar bakhjarlinn er nógu sterkur og ófyrirleitinn eins og dæm- in sanna og við höfum nýlega verið minnt á hér á skjánum. Hér á landi er flokkur komma, Alþýðu- bandalagið, orðinn ískyggilega fjöl- mennur, víst er að ekki er allt það Þessi óánægja stúdenta hefur m.a. birst í síminnkandi kjörsókn i stúd- entaráðskosningum. Síðast munu hafa kosið 1.461 stúdent af 3.168, sem á kjörskrá voru. Kjörsókn var þannig aðeins um 45%, meirihluti stúdenta sat heima. Óánægjan með valkostina birtist líka að nokkru i fjölda auðra seðla og ógildra í síðustu kosningum. Þeir voru 77, eða um 5% greiddra atkvæða. „Miðjumoðið" og „frjálshyggjan" Félagshyggja í víðri merkingu er að minni hyggju ákaflega rík i stúdent- um. Þeir eru, eins og frjálshyggju- postular mundu orða það, miklir „miðjumoðsmenn” í sér. Stúdentar eiga enga samleið með íhaldinu, og allra síst með hinum afturhaldssömu „frjálshyggjumönn- um”. Stúdentar eru, þegar á heildina er litið, i hópi þeirra, sem lökust hafa kjörin í þjóðfélaginu og hljóta því að berjast við forréttindastéttirnar um jafnari skiptingu lífsins gæða. Þeir eru að miklu leyti upp á ríkisvaldið komnir um framfærslueyri og því hljóta þeir einnig að berjast gegn frjálshyggjumönnum fyrir viðgangi velferðarríkisins. Enda þótt það sé að sjálfsögðu órökrétt fyrir frjálshyggjumenn að standa i baráttu fyrir sérhagsmuna- málum stúdenta virðist frjálshyggjan vera í uppgangi innan Vöku. Nú er i fyrsta skipti um nokkurra ára skeið flokksbundinn sjálfstæðismaður orð- inn formaður Vöku og gallharður frjálshyggjupostuli að auki. Gunn- laugur Sævar Gunnlaugsson, núver- andi formaður Vöku, er sem sé i fylgi kommar. Jafnvist erað kommar ráða þessúm flokki. Þar við bætist að nú virðast þeir ráða að mestu yfir Framsóknarflokknum og Gunnars- armi Sjálfstæðisflokksins sem virðist hreint ekki svo fámennur. í engu leppríkja sinna voru þeir komnir í slíka aðstöðu þegar þeir hrifsuðu öll völd. Það er ekki furða þótt varnarliðið hér sé þeim þyrnir í augum, þar sem það er nú eina hindr- unin í þeirra vegi miðað við það sem gerst hefur í öðrum löndum og er að gerast enn í dag, samanber Afganist- an. Ólafur Björnsson bæjarráðsmaður, Keflavik. stjórn Félags frjálshyggjumanna, og hefur tekið málstað frjálshyggjunnar í blaðagreinum. Vinstri róttœkni Hinn akademiski hugsunarháttur, sem stúdentar temja sér í námi sinu, er andstæður vinstri róttækni. Hugs- un þorra stúdenta er agaðri en svo, að þeir leggi trúnað á afdankaðar kreddur, sem sagan hefur afsannað. Stúdentar eru yfirleitt of skynsamir til þess að þeir neiti að viðurkenna það þjóðfélag sem þeir lifa í, eins og fyrrverandi oddviti vinstri manna í háskólanum hefur sagt hjörð sína gera. Barátta vinstri róttæklinga fyrir sérhagsmunamálum stúdenta er álíka órökrétt og frjálshyggjumannanna. Með því að stuðla að bættum kjörum stúdenta slæva þeir heift þeirra í garð „auðvaldsskipulagsins” og stuðla þar með að því að skjóta hinni sósíal- ísku byltingu á frest. Róttæklingar hafa ráðið mestu I fylkingu vinstri manna í háskólanum. Að vísu eiga í orði kveðnu bæði framsóknarmenn og kratar að rúm- ast innan þeirrar fylkingar. í raun hefur það þó verið svo i þeim herbúð- um, að þeir sem ekki vilja kyngja hrárri marxiskri skilgreiningu á þjóð- félaginu — þeir geta að mati „vinstri mannanna” ekki kallað sig vinstri menn, og er jafnvel vísað yfir til Vöku. Samkvæmt því eru þeir t.d. engir vinstri menn, sem ekki geta skrifað athugasemdalaust undir upp- hafsorð leiðara siðasta Stúdenta- blaðs: ,,Aðhald og sparnaður eru orð sem sumir nota yfir kreppu auð- magnsins.” 13 FRANSKA SAMBANDH) í tilefni af „breytingu gengisviðmiðunaF’ Eins og öllum er kunnugt er orðið gengisfelling ekki til í kokkabók Al- þýðubandalagsins. Að þess sögn er gengisfelling íhaldsúrræði sem þjóð- ernissinnaðir verkalýðshyggjuflokkar eins og Alþýðubandalagið vilja ekki vita af. Alþýðubandalagið er að eigin sögn á móti gengisfellingu. Þegar Alþýðubandalagið breytir gengi íslenska gjaldmiðilsins verður það því að heita eitthvað annað en gengisfelling. Alþýðubandalagið hefur allra flokka mesta reynslu í því að skýra samá fyrirbrigðið mörgum nöfnum. Sjálft hefur það þrisvar sinnum fram- kvæmt slíka nafngiftarathöfn á sjálfu sér með niðurdýfingu og öllu tilheyrandi: 1. Árið 1930 hét þessi stjórnmála- flokkur Kommúnistaflokkur ís- lands. 2. Árið 1938 var sama fyrirbærið skírt upp og gefið heitið Samein- ingarflokkur íslenskrar alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. N 3. Árið 1956 var fyrirbærinu gefið nafnið Alþýðubandalagið. Það er þvi ekki skrýtið, þótt þessi „Jóhannes skírari” í íslenskri pólitík hafi orðið sér úti um mörg nöfn á gengisfellingu. Ekki gengisfelling heldur gengisfelling Þessi nafngiftasaga má segja að hefjist frá og með árinu 1971 þegar Lúðvík Jósefsson gerðist bankamála- ráðherra í ríkisstjórn Ólafs Jóhannes- sonar. Þá upphóf Lúðvík Jósefsson hinn furðulega nafnaleik þar sem gengisbreytingar hafa með reglulegu millibili verið umskirðar og kallaðar hinum og þessum nöfnum. Kjallarinn Sighvatur Björgvinsson Þannig var það að Lúðvík Jósefs- son sem fyrstur tók upp á því úrræði að kalla gengisfall gengissig — og svo skrifaði Svavar Gestsson leiðara á leiðara ofan í Þjóðviljanum þar sem hann fullvissaði kjósendur Alþýðu- bandalagsins um að gengissig væri að sjálfsögðu allt annað en gengisfell- ing. Eftir að Svavar Gestsson er sjálf- ur orðinn ráðherra fara nafnskiptin fram með ennþá meiri hraða en nokkru sinni fyrr, og líða ekki nema svo sem eins og fjórir mánuðir milli þess sem nýtt og frumlegra nafn er upp tekið. Af nafngiftum Alþýðu- bandalagsins á fyrirbærinu gengis- felling eru þessar einna helstar: ^ „Meö sama hætti er löngu orðið tíma- bært að taka Alþýðubandalagið til nýrrar niðurdýfingarskírnar...” 1. Gengissig. 2. Gengissig í einu stökki. 3. Gengisaðlögun. __ 4. Breyting á gengisviðmiðun. Síðasta nýyrðið er aðeins fárra daga gamalt. Sig gengisviðmiðunar Þótt undirritaður hafi hvergi verið nærstaddur þar sem Alþýðubanda- lagið ástundar niðurdýfingarskírn sína á gengisfellingu getur hann gert sér í hugarlund hvaða nýmæli kunni að vera næst í nafngiftaröðinni. Vel gæti Alþýðubandalagið átt til að nota eitthvaðaf þessu: 1. Sig gengisaðlögunar. 2. Aðlögungengisviðmiðunar. 3. Breyting á viðmiðun gengisaðlög- unar. 4. Aðlögun gengisviðmiðunar í einu stökki. 5. Sig viðmiðunar gengisaðlögunar. Þetta ætti að geta nægt ráðherrum Alþýðubandalagsins fram á næsta haust. Franska sambandið Með sama hætti er löngu orðið tímabært að taka Alþýðubandalagið til nýrrar niðurdýfingarskírnar og ætti vel við að slíkt yrði framkvæmt nú i ár, þegar 25 ár eru liðin frá því að síðast var skipt um nafn á því fyrirbæri. Sjálfsagt koma mörg nöfn til greina í þessu sambandi. Miðað við nýliðna atburði þætti mér hlýða að nota t.d. einhver af eftirgreindum heitum: 1. Franska sambandið (á ensku The French Connectiori — sbr. Guði unu og Gervasoni). 2. Farandpólitíski flokkurinn (sbr. (,laf Rui’iiarGrimsson)^ 3. Átvarnavaglið (sbr. ummæli Ól- afs Jóhannessonar á fundi utan- ríkisnefndar þann 11. þ.m.). 4. Alþýðubrandaralagið (sbr. stefnuogstörf). Frekari ábendingar eru sjálfsagt vel þegnaraf hlutaðeigendum. Sighvatur Björgvinsson alþm. Ráðsmennska vinstri manna Það er kannski ekki von að rót- tæklingar hafi haft mikið þrek afiögu til praktiskra afreka í málum stúd- enta þegar þeir hafa tekið sér hvíld Kjallarinn Kjartan Ottósson frá andlegum stórvirkjum á sviði „fagrýni” og annarrar pólitiskrar naflaskoðunar. Annar núverandi fulltrúi vinstri manna í háskólaráði vann t.d. það afrek ekki alls fyrir löngu að sýna fram á það í grein sem hann ritaði í Stúdentablaðið, að stunduð sé innræting á borgaralegri hugmyndafræði í sérhverju nám- skeiði innan guðfræðideildar — nema einna helst í tónfræði! Slík skrif eru langt frá því einsdæmi í Stúdentablaðinu undanfarin ár. Stúdentar eru svo langþreyttir á slíku að þeir eru líklega flestir hættir að líta f það blað, sem þeim er þó gert að greiða til við árlega innritun. Stúdentar eru líka óánægðir með ýmislegt I stjórn vinstri manna á Félagsstofnun stúdenta. Vinstri menn hafa t.d. ekki getað losað Matsölu stúdenta úr þeirri sjálfheldu, sem hún er í. Þar er matarverðið nú svo hátt til að fá upp í fastan kostnað, að fáir stúdentar láta sig hafa það að borða þar. Þá er þess skemmst að minnast, er stjórn Stúdentaráðs, skipuð full- trúum vinstri meirihlutans, sam- þykkti nú í haust hækkun á leigu á Görðunum langt umfram það sem eðlilegt gat talist. Aðeins með skel- eggri andstöðu Garðsbúa varð leigu- okrinu afstýrt, a.m.k. í bili. Bókhald Félagsstofnunar hefur reyndar um nokkurra ára skeið verið verulega á eftir tímanum, t.d. voru síðustu árs- reikningar stofnunarinnar, nefnilega reikningar ársins 1979, ekki lagðir fram fyrr en nú í þessum mánuði. Sjá allir í hendi sér, hve erfitt er að taka raunhæfar rekstrarákvarðanir við slíkar aðstæður. Vaka enginn valkostur Málflutningur Vöku í hagsmuna- málum stúdenta hefur ekki verið traustvekjandi. Afstaða Vöku ti! lánamálanna hefur t.d. verið allmjög á reiki siðustu árin, en fyrir síðustu stúdentaráðskosningar kynntu þeir nýjar lánamálatillögur, sem áttu að slá allt annað út: „Stórbætt lán til stúdenta” kölluðu þeir kosninga- bombuna. Þessar tillögur fólu m.a. í sér að tekjur yrðu ekki að neinu leyti dregnar frá námsláni. Þannig átti t.d. læknanemi á síðustu námsárunum, sem í krafti náms síns gat rakað inn milljónum yfir sumarið, að fá jafn- hátt lán og nýneminn, sern aðeins komst í almenna verkamannavinnu. Vökumenn hafa réttilega bent á það, hve mjög það veikti stöðu stúd- enta í lánamálabaráttunni, ef þess væri krafist að ekki skyldu nema sumir borga námslánin til baka. Hin nýja krafa Vöku væri ekki síður skaðleg. Krafa námsmanna um að endurgreiðsluhraðinn miðaðist við tekjur að námi loknu, sem Vaka hefur tekið undir, hefur alllaf stuðst við þau rök, að námslán séu fram- færslulán en ekki fjárfestingarlán. Fengi krafa Vöku hljómgrunn væri kippt stoðunum undan þeirri rök- semdafærslu. Hins vegar mun nú að því stefnt að hvetja stúdenta til sem mestrar tekjuöflunar með því að hluti tekna þeirra dragist ekki frá námsláni, enda var slikt kerfi við lýði fyrir fáum árum. Félagshyggja eða „frjálshyggja" Alda vinstri róttækni er nú að hníga meðal stúdenta. Hins vegar hefur draugur óhefts kapítalisma verið vakinn upp í liki frjálshyggj- unnar svonefndu. Nú skiptir sköp- um, hvort stúdentar vilja heldur leiða uppvakninginn til öndvegis eða víð- sýna, umbótasinnaða félagshyggju. Kjartan Ottósson íslenskunemi.

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.