Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1907, Blaðsíða 59

6i
sendnum leirjarðvegi. En áríðandi er að jarðvegurinn sé
laus, og hæfilega rakur; þá eiga rætur jurtanna hægra
með að greinast um hann, og sjúga næringu til sín. Sagt
er, að eigi sé gott að rækta fóðurrófur lengur en fjögur ár
á sama blettinum, uppskeran fer þá að minka. Og ef róf-
urnar hafa sýkst, ætti aldrei að rækta rófur á hinum sama
bletti næsta ár, því sveppir þeir eða bakteríur, sem valda
flestum rófnasjúkdómum geta geymst í jörðunni einn vetur,
og taka því til starfa næsta vor, þegar tækifæri býðst og
nýar rófur tara að vaxa þar.
Vinnsla jarðvegsins. Þar sem á að rækta fóðurrófur er
áríðandi að jarðvegurinn sé vel mulinn. Þetta má gera annað
tveggja með handverkfærum, eða plóg og herfi. Síðarnefnda
aðferðin verður ódýrari og fyrirhafnarminni, séu fóðurrófur
ræktaðar að nokkurum mun. Það svæði, sem ætlað er til
fóðurrófnaræktunar, ætti ætíð að plægja að haustinu, svo
að hitabreytingar og áhrif loftsins geti haft sem mestar
verkanir, til að losa jarðveginn, og breyta efnasamböndum
hans á ýmsan hátt. Við haustplægingu sparast einnig vor-
vinna. Undir eins og jörð þiðnar á vorin, ætti svo að herfa,
þá að plægja og herfa á ný rétt áður en fræinu er sáð.
Aburður. Fóðurrófur þarfnast mikillar næringar, og því er
nauðsynlegt að vel sé borið á, þar sem þeim er ætlað að
vaxa. Rófurnar þola bæði búfjáráburð og tilbúinn áburðar-
efni. Safnhaugaáburð, foraráburð og þara er og gott að nota
til áburðar. Sé búfjáráburður notaður, er bezt að hann sé
eigi nýr heldur nokkuð rotinn og helzt borinn á að haustinu.
Mest uppskera fæst þegar bæði búfjáráburður og tilbúinn á-
burðarefni er notað saman. Hve mikið borið er á, fer eftir
því hvernig jarðvegurinn er. Sé um nýyrkt land að ræða,
sem eigi hefir verið borið á áður, þarf að bera alt að helm-
ingi meira á, en ef um ræktað land er að ræða, sem hefir
notið allmikils áburðar að undanförnu. Sendinn jarðvegur
þarf og meiri áburð (einkum búfjáráburð) en moldar og mýra-
jarðvegur. Akveðnar reglur er eigi hægt að gefa fyrir því,
hve mikið þurfi að bera á eða hvern áburð nota skuli. Það
fer eftir jarðvegi og fleiru. Sem dæmi leyfi eg mér að benda