Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1907, Blaðsíða 60

Ö2
á, að eftirfarandi áburðarblöndun hefir reynst vel á mörgum
stöðum:
50 hestar kúamykja.
100 pd. Thomasfosfat.
100 — superfosfat.
75 — chilisaltpétur.
50 — brennisteinnssúrt ammoniak.
IOO — kali, 37%.
Þetta þarf á dagsláttu-stærð. Magn áburðarins má auka eða
minka eftir því, hvert jarðvegurinn er fátækur eða ríkur af
næringarefnum. Kalí er bezt að bera á að haustinu. Thomas-
fosfat að haustinu eða snemma að vorinu. Superfosfat og
brennisteinnssúrt ammoniak skömmu áður en sáð er. Chilisalt-
pétur um leið og sáð er eða nokkuð af honum eigi fyrr en
jurtirnar er grisjaðar.
Forjráburður er ágætur fyrir fóðurrófur, en fosforsýruá-
burð (superfosfat) þarf að bera á með honum. Þara má og
vel nota með fosforsýruáburði. A mýrajarðveg þarf að bera
kalí og fosforsýruáburð. Aska og skeljasandur er og góður
áburður.
Frœ af fóðurrófum er fremur smátt í einu pundi er talið
að séu um 175,000 fræ. Fræið er brúnt eða brúnleitt á lit-
inn 1,2 — 2,2 millimetrar að þvermáli. Stundum er blandað
saman við það rusli eða öðrum fræjum sem þó sjaldan nem-
ur meiru en 2—5 %. Af fræinu er vanalega meiri hlutinn frjór,
oft um 90 %. Það þolir geymslu á þurrum stað í tvö til þrjú
ár. Það fræ sem notað er til útsæðis er áríðandi að sé rækt-
að undir sem líkustum skilyrðum og það á að þróast undir.
Sárting. Undir eins og klaki er leystur úr jörðu á vorin,
og búið er að bera á og undirbúa jarðveginn, þarf að sá
fræinu. Það er áríðandi að þetta sé eigi dregið of lengi,
svo að moldin þorni eigi um of, því þá veitir fræinu erfitt
að gróa, því fyrstu skilyrði þess er nægur raki. Fræinu er
sáð í raðir með 18 — 20 þuml. millibili, en 12—14 þumlungar
eiga að vera á milli plantanna í röðunum, þegar þær fara
að vaxa. Fræinu má sá annað tveggja með hendinni eða með
vélum, sé um mikið að ræða.