Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1907, Blaðsíða 68

70
Á haustin eru valdar úr þær rófur, sem ætlaðar eru til fræ-
ræktar. Rófurnar eiga að vera stórar og vel lagaðar. Þó er
eigi ráðlegt að velja úr stærstu rófurnar, því þær geymast ver.
Rófurnar þarf að taka upp með varasemi, svo að þær skemm-
ist eigi eða að aðalrótargreinin brotni af, því þá er hætt við
að rotnun komi í sárið, sem síðan getur eyðilagt rófuna. Blöð-
in eru skorin af skamt fyrir ofan blaðfótinn. Síðan er rófun-
um komið á geymslustaðinn sem bezt er að sé þur, og hæfi-
lega svalur (o—2°—C) stundum eru rófurnar geymdar í svarð-
armold eða ösku og má það vel fara.
Undireins og jarðvegurinn er orðinn þýður á vorin, þarf
að undirbúa svæði það, sem ætlað er til fræræktunar. Mylja
moldina og losa vel um hana, að minsta kosti eitt fet á dýpt.
Þá þarf að sjá fyrir nægum áburði, einkum fosforsýru og kalki.
Nýan áburð má eigi nota. Rófurnar eru settar niður með 18
þuml. millibili í sixak. Þær eru settar jafndjúpt og þær hafa
staðið áður í jarðveginum.
Þegar grasið fer að vaxa, þarf að styðja við það, svo að
það eigi brotni eða leggist flatt í stormum.
Fleiri rófnaafbrigði má eigi rækta saman því þá getur víxl-
frjógun átt sér stað, og nýir kynblendingar myndast, sem eigi
er víst að hafi sem heppilegasta eiginlegleika. Á milli afbrigð-
anna þarf að vera minst 60 álnir. Fræið er fullþroska þá
skálparnir fara að gulna og fræið að dökkna. Fræið þroskast
mjög misjafnt, fyrst í neðstu skálpunum. Þá fræið er full-
þroskað í þeim, þarf að skera fræklasana af, binda þá í knippi
og geyma þá þar, sem súgur getur leikið um þá og fræið
þornað. Það fræ, sem eigi var fullþroska, heldur áfram að
þroskast eftir að það var tekið inn. Fræið er hreinsað með
þar til gerðum vélum, eða sé um að eins lítið að ræða, er
hægt að gera það með höndunum. Af einni dagsláttu sem
vaxin er með frærófum er uppskeran 600—1000 pd. af fræi
ef vel heppnas. Fræið kostar 2—3 krónur pundið.
Kostnaður og ágóði við fóðurrófnarœkt. Þar er fóðurrófur
hafa eigi, enn sem komið er, verið ræktaðar að nokkurum
mun hér á landi, brestur oss alla reynslu um það, hve kostn-
aðurinn yrði mikill, enda fer það mikið eftir því, hve æfðir