Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1907, Blaðsíða 87

8g
Ymiskonar
beðlaganir.
um eigi sér víða stað orðið um 1885. Plægingarnar hafa
hingað og þangað verið notaðar frá því fyrir 1850, þær fara
vaxandi eftir 1880, en nú eftir 1900 eru þær ekki með öllu
búnar að byggja út pælingu með skóflu.
Lögun flagsins undir þakningu hefir verið höfð
Lögun flags- meg ýmsu móti. í fyrstu höfðu menn flögin
ins ír höfð en , ^ i,'gur ekk, langt um þar til farið
með ymsu J
er að nota beðsléttu á stöku stöðum. Um eða
rétt eftir 1870 eru beðslétturnar farnar að
gera vart við sig. Guðmundur Olafsson leggur til í áður-
nefndri ritgerð í Andvara að hafa fimm faðma breið beð
með 1'/2—2 feta halla, eða miðju beðsins þeim mun hærri
en rásina. Eftir 1880 verður beðaslétta þó fyrst viðhöfð að
mun. Þeir, sem lært höfðu jarðyrkju f Noregi
munu allir eða flestir hafa við haft beðasléttun,
en Torfi Bjarnason sléttaði fyrst um sinn beða-
Iaust, að því sem mér er kunnugt, en tók beðasléttuna upp
síðar. Sjálfur hefi eg frá fyrstu, að eg fór að hafa með
þúfnasléttu að gera, sléttaði í beð vanalega 4 faðma breið,
en allflöt og ekki nema með 2h—1 fets hæð yfir rásina. A
harðlendum túnum og í halla hefi eg sléttað beðalaust. Svip-
að þessu munu flestir þeir, er í Noregi lærðu jarðyrkju hafa
haft beðlögunina. Einstöku menn hafa aftur á móti sléttað í
mjög há beð eða í öldur. Var það um tíma gert við Hóla-
skóla undir stjórn Hermanns Jónassonar og dreifðist lítið
eitt út meðal bænda, en lagðist fljótt niður aftur, af því það
þótti óhentugt. Hér skal enginn dómur lagður á, hverjar af
þeim beðlögunum, sem néfndar hafa verið eru beztar, eða
hvort réttara er að slétta í beði eða ekki. Að eins skal bent
á það, að beðalausa sléttu eða flöt beð er hægra að slá
með sláttuvél, en há og ávöl beð. Beðaslétta með lágum
beðum og flötum mun nú víðast notuð.
Flestir munu nú á síðari árum fylgja þeirri reglu, að hafa
flagið vel fast undir þakningu, en fram yfir 1870 var talið
gott að moldin væri laus undir þakninguna og flagið lítið
troðið. Nú telst og ekkert flag vel búið undir þakningu, sem
ekki er vel borið á.