Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1961, Blaðsíða 82

tjón, að allar vörur skuli ekki vera hátollaðar, því af því
leiði, að ríkið missi spón úr aski sínum. TollaíVilnanir þær
á erlendu kjarnfóðri, sem Arnór talar um, sýna aðeins, að
þeir, er þessum málum ráða, ihafa litið öðrum og mun raun-
hæfari augum á kjarnfóðurþörfina heldur en Arnór Sigur-
jónsson.
Þá kemst Arnór að þeirri spaklegu niðurstöðu, að ekki
hefði það getað sakað bændur, þótt kjarnfóðrið hefði verið
dýrara, því þeir hefðu fengið þann kostnað bættan sam-
kvæmt verðlagsgrundvellinum með hækkandi búvöruverði.
Alyktun þessi er ákaflega hæpin, svo ekki sé meira sagt.
Kjarnfóðurliður verðlagsgrundvallarins er samningsatriði,
eins og aðrir liðir grundvallarins og því engin trygging
fyrir, að hann fengist ihækkaður þótt kjarnfóðrið hækkaði
í verði og sízt þar, sem fyrir liggur yfirlýsing manns, er lengi
hefur um þessi mál fjallað, er hnígur í þá átt, að það sé
þjóðhagfræðilegt tjón að nota erlent kjarnfóður. Þá eru
allir póstar verðlagsgrundvallarins meðaltalsliðir. Hækkun
á kjarnfóðurliðnum vegna verðhækkunar, er að sjálfsögðu
vinningur fyrir bónda, sem ekkert kjarnfóður notar, en fær
þannig háan útgjaldalið í grundvöllinn, þótt eigi fyrir-
finnist í hans búrekstri, en hvað með bóndann, er sam-
kvæmt uppgjöri Arnórs sjálfs (Arbókin 1. h. 1961, bls. 76),
kaupir kjarnfóður fyrir 30—40 þúsund krónur? Varla fær
hann verðhækkun kjarnfóðursins bætta að fullu í verðlags-
grundvellinum.
Oll sagan er iþó ekki hér með sögð. Arnór ætti að vita
manna bezt, að mikið af búvörum, t. d. mjólk og mjólkur-
vörur, eru niðurgreiddar til neytenda. Hækkað framleiðslu-
verð mundi því hafa í för með sér auknar niðurgreiðslur
eða hækkað verð til neytenda, er annað tveggja mundi leiða
til kauphækkana eða minnkandi neyzlu á þessum vörum,
og hvorugt held ég að væri þjóðhagfræðilegur vinningur.
Þegar hér er komið virðist Amóri tímabært að greiða
kjarnfóðurgjíöfinni það högg, að ekki þurfi um að binda og