Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1961, Blaðsíða 106

106
um á afkvæma-rannsóknastöðvum. Keppa bæri að því að
djúpfrysta sæði, — mundi það auðvelda stórum sæðingar,
þegar samgöngur væru erfiðar. Um samstarfið væri margt
að segja, og þyrftu allir að taka þátt í þeim umræðum á þess-
um fundi, því margt þyrfti að athuga í svo stóru máli.
Sigfús Þorsteinsson sagðist vera þeim Skafta og Ólafi sam-
mála í mörgu, en þó ekki því, að afkvæmarannsóknir væru
nauðsynlegar í sambandi við sæðingarstöðvar, því það væri
rangt, og skírskotaði í því efni til kynbótastarfs Norðmanna
og Svía, sem ekki hefðu afkvæmarannsóknir sökum þess t. d.
að þær væru svo dýrar. Á afkvæmarannsóknarstöð fengist
bara samanburður á tveim nautum í senn, en ekki væri hægt
að bera þau saman við aðra hópa, því aðstaða væri ólík milli
ára. Sigfús taldi samstarf áríðandi og vildi vinna að því að
það gæti komist á.
Egill Bjarnason talaði um samstarfið, sem æskilegt væri að
kæmist á, og að fundurinn gerði ályktun, sem send yrði heim
í héruðin, og jafnvel að kjósa nefnd til þess að leiða málið.
Grímur Jónsson sagði, að í sínu umdæmi væri nautgripa-
rækt lítil, en þetta gæti breytzt. Hann taldi að sæðingastöðv-
ar þyrftu að vera fleiri.
Kl. 3 kom á fundinn Steindór Steindórsson, og tók hann
þá við fundarstjórn.
Ólafur Jónsson tók þá til máls og ræddi þau atriði, sem
fram höfðu komið í umræðum.
Aðalbjörn Benediktsson taldi að umræður hefðu sveigzt
nokkuð inn á aðra braut en fyrirhugað hefði verið. Aðgengi-
legast að auka sæðingar héðan frá S.N.E. til að byrja með, og
síðan mætti auka starfsemina með smærri stöðvar, eftir því
sem reynslan sýndi. iÞað sem liggur fyrir nú, er að undir-
byggja þessa samvinnu.
Þessi tillaga kom fram:
„Fundurinn samþykkir að kjósa þriggja manna nefnd til
viðræðna við stjórn S.N.E. um samstarf í nautgriparækt milli
Búnaðarsambanda í Norðlendingafjórðungi. Nefndin sendi