Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1962, Blaðsíða 31
31
að toga í hylkin. Það er merki þess, að vélin hefur mjólkað
kúna of lengi og eftirlitslaust. Vélin hefur sogið sig of langt
upp á spenann og skemmdirnar í spenaþrengslunum verða
með fullum hraða. Þetta sama getur gerzt, ef spenahylkin
eru vot þegar þau eru sett á kúna eða ef spenarnir eru vot-
ir og einnig ef hylkin eru sett á áður en kýrin er við því
búin að selja.
Það dylst varla, að ef spenahylkin sogast of hátt upp á
spenana þegar í upphafi mjalta, er allt í voða. Spenaþrengsl-
in geta þá lokazt strax, svo mjaltirnar geta ekki hafizt og
fara allar í handaskolum. Það bezta, sem orðið getur í því
tilfelli, er ef kýrin sparkar vélinni af sér.
3. Þá geta tómmjaltirnar líka átt sinn þátt í að veikja og
úthverfa spenaganginn og auka þannig smitunarhættuna.
Það leynir sér ekki, að með mjaltavélinni höfum við
fengið tæki, sem nota má til þess að auka og útbreiða júgur-
bólguna hjá kúnum svo um munar. Til allrar hamingju er
það líka augljóst, að góður mjaltari, sem þykir vænt um
kýrnar sínar og sem leggur sig þess vegna fram við að
mjólka vel og notar vélarnar á réttan hátt, getur fullkom-
lega hindrað það, að júgurbólgan valdi tjóni á þeim kúm,
sem hann hirðir og mjólkar.
Hreinleg meðferð mjólkur.
Það ætti að vera óþarft að benda á eins augljós atriði,
eins og áhuga mjólkursamlaganna fyrir því, að framleiða
sem hreinasta og heilnæmasta mjólk. Þessi áhugi lýsir sér
meðal annars í gæðaflokkun mjólkurinnar og verðfellingu
á gallaðri mjólk.
Hins vegar er ef til vill ástæða til að benda á, að ýtrasta
hreinlæti í meðferð mjólkurinnar á kúabúunum hefur
áhrif á heilbrigði kúnna og afköst. Það hefur sem sé þrá-