Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1962, Blaðsíða 64

64
raunum og skýrslum og athugunum bændanna sjálfra. Það
getur tekið bóndann nokkur ár að gera sér fulla grein fyrir
hver áburðarþörfin er á hans landi, en hver athugull mað-
ur á að geta farið nærri um þetta á 5—6 árum. Eitt verður
að hafa hugfast í þessu sambandi, að áburðarþörfin er mjög
háð veðurfari, en um slíkt er ekki unt að gefa neinar for-
skriftir.
I þessu sambandi er vert að minna á það, að mjög óhyggi-
legt er að vanmeta búfjáráburðinn vegna þess, að búfjár-
áburðurinn er erfiðari í notkun heldur en tilbúni áburð-
urinn. Áburðargildi búfjáráburðar má að nokkru reikna
út en alls ekki að öllu leyti. Erfiðleikarnir við notkun hans
verða aldrei að öllu leyti umflúnir, en fara líka eftir því
hvernig aðstaða er, hvernig hann er notaður og hve hvggi-
lega er að unnið. Við verðum að muna það, að þótt búfjár-
áburður sé seinvirkur býr lengur að honum en tilbúnum
áburði. Vel geymt hland er þó bæði hraðvirkur köfnunar-
efnisáburður og ágætur kalíáburður. Haugurinn skilar til
jarðar miklu af kalí og fosfór en líka nokkru af köfnunar-
efni, en auk þess eru í búfjáráburði allmörg efni, sem jurt-
um eru nauðsynleg, og stundum geta skort, þótt svo sé ekki
að öllum jafnaði. Með stóraukinni og langvarandi notkun
tilbúins áburðar vex hættan á vöntun slíkra efna og þá um
leið verðmæti búfjáráburðarins.
Til þess að fá úr þessu skorið að nokkru leyti, verður að
rannsaka vandlega hve mikið kostar að nýta búfjáráburð-
inn? Hve mikið áburðarverðmæti hans er? Hve mikið má
reikna aukaáhrif hans? Hvað kostar að fjarlægja áburðinn á
annan hátt? og loks: Hvað kostar jafn mikið áburðargildi í
tilbúnum áburði áborið? Og jafnvel þótt þetta sé tekið
með í reikninginn er ekki víst, að svarið verði rétt auk þess,
sem mjög örðugt er að meta sumt af því, er hér hefur ver-
ið nefnt, svo sem áburðargildi búfjáráburðar með eftir-
verkunum o. fl. Þetta er aðeins dæmi þess, að hagfræðileg