Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1962, Qupperneq 74

74
leg störf, og flestir taka nauðugir að sér trúnaðarstörf í fé-
lagasamtökum fyrir eindregnar áskoranir félaga sinna.
Bóndi, sem tekur að sér opinber störf eða trúnaðarstöri
í félagsmálum, verður að gera sér glögga grein fyrir því,
hvaða áhrif það hefur á búrekstur hans. Þegar um launuð
störf er að ræða, má vera að búið bíði ekki tjón þótt bónd-
inn taki að sér starfið, en sjaldnast munu þessi störf launuð
svo nokkru nemi og oft ólaunuð með öllu og er þá fyrir
engu að gangast nema þeirri reisn, er þau gefa og stundum
líka aðstöðu, er orðið getur óbeinn hagnaður. Það fer líka
mjög eftir skapgerð manna hvernig þeir bregðast við slík-
um störfum. Framgjarn bóndi sem vill komast til mannvirð-
inga sneiðir ekki hjá þeim, því öll eru þau spor í átt til
meiri frama. Oft getur líka áhugi fyrir því viðfangsefni,
sem um er fjallað, ráðið afstöðu manna til frammástarfa og
er það sízt að lasta.
Eiginlega er það mikið tjón, hve ungir og álitlegir bænd-
ur eru oft tregir til að taka að sér trúnaðarstörf fyrir sína-
sveit eða sína stéttarbræður, þessi ótímabæra hlédrægni er
þeim stundum enginn ávinningur, en getur leitt til þess,
að lakari menn hljóti starfann, eða að þessi störf hlaðist öll
á örfáa menn svo þeir verði yfirhlaðnir. Réttast er hér sem
annars staðar, að þau störf, sem vinna þarf, dreifist, svo
þau verði engum ofraun og sem flestir fái æfingu í að sinna
slíkum viðfangsefnum.
Niðurlag.
Eg læt nú hér lokið þessum samtíningi um landbúnaðar-
hagfræði. Enginn má taka hann sem tæmandi greinargerð,
heldur aðeins sem lauslegar ábendingar um nokkur megin-
atriði, er til þeirrar fræðigreinar teljast. Margt fleira getur
komið til greina og svo vantar hér alla tölulega útfærslu á
efninu og útlistun einstakra atriði. Þetta hrafl mætti þó
nægja til að vekja athygli á málinu og vekja athygli á því, að