Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1962, Blaðsíða 95

tvímælis, hvort niðurstöður þeirra, sem gagnrýna stöðvarn-
ar, séu óyggjandi og þarf enga óráðvendni til. Þannig get
ég ekki melt þá staðhæfingu, að stöðvardómur sé öruggari
en dómur á húum ef kvígurnar eru 14 eða færri, en óábyggi-
legur ef þær verða 15 eða fleiri. Ég vildi helzt sjá þessa at-
hugun endurtekna áður en ég fellst á hana sem óyggjandi
staðreynd.
Stefán segir, að mér sé mjög óljúft að fallast á réttmæti
nokkurra atriða, er hann nefnir og tölusetur. Ekki veit ég
hvort hér er heldur um misskilning eða útúrsnúing að ræða
(svo ég noti orðalag S. A. sjálfs). Sum þessi atriði get ég vel
fallizt á „teoritiskt“, þótt ég líklega hafi látið í ljósi ein-
hvern efa um praktiska framkvæmd þeirra. Onnur er ég í
meiri vafa um, nema frekari skýringar komi til.
Ekki vill S. A. fallast á, að reynslan á nautunum komi
fyrr í ljós á stöð heldur en ef hana á að fá á víð og dreif um
héraðið. Að óbreyttu eftirliti og skýrsluhaldi er þetta þó
staðreynd. Fullnægjandi vitneskja um 1. kálfs kvígu fæst
ekki á mjólkurskýrslum, fyrr en minnst 12 mánuðum eftir
hurð og oft ekki fyrr en 18 mán. eru liðnir frá burði, ef
hana þarf að sækja á tvær skýrslur. Á stöð má hins vegar
fara nærri um, hvert stefnir með nautið, jrrem mánuðum
eftir að kvígurnar bera. Að meðaltali fæst því sennileg
reynsla þar 12 mán. fyrr heldur en ef kvígurnar eru dreifð-
ar víðs vegar.
Ég skal viðurkenna, að með stórauknu eftirliti og mikilli
vinnu, er hægt að fá árangurinn fyrr utan úr sveitunum, en
ég efa að það verði ódýrara en rannsókn á stöð.
Fullrannsakað naut með aðferð S. A. 5—6 ára, mun varla
kosta mikið undir 50.000 kr. Hér við bætist svo alltaf ein-
hver aukakostnaður veena rannsóknanna, skýrslugerðar,
eftirlits og vanhalda og fer þá ekki að muna miklu, miðað
við kostnaðinn á dönsku stöðvunum.
Kvartanir S. A. um íhaldssemi mína og vankunnáttu á
framförum í búfjárrækt síðustu 80 árin, finnast mér ósköp