Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1976, Blaðsíða 11
sem þeim hefur fallið í skaut af samansafnaðri þekkingu
gegnum aldirnar og sem raunar oft er öllum vísindum æðri
ef vel er að gáð, en oftar vanmetin á síðustu árum þegar
það þykir fínt að gera lítið úr íslenskri bændamenningu.
Og hver er svo rauði þráðurinn í þeim ábendingum um
sláttutíma, sem að framan er rakinn? Ohætt er að fullyrða að
höfuðáhersla hefur verið á það lögð að slá snemma, slá
þegar öx eru að skríða út úr blaðslíðrum, en þá fæst best
og oftast mest fóður. Þá er og best að heyja og mestar líkur
að ná óhröktum heyforða í hlöður.
Enn má spyrja. Hafa komið fram ný sannindi? Hví er enn
ritað um þetta efni? Hér er til að svara: I fyrsta lagi þá er
góð vísa sjaldan of oft kveðin. I öðru lagi bætast nýjir bænd-
ur í skörð þeirra er hverfa og kannski eru ekki allir svo lán-
samir að hljóta þekkinguna í arf og lestur gamalla rita er
ekki höfuðkostur nútímaíslendings. Því þykir rétt að endur-
taka vísdóminn. I þriðja lagi voru gerðar tilraunir á Akur-
eyri og Möðruvöllum sumarið 1975, með mismunandi
sláttutíma á vallarfoxgrasi og snarrót, þeim tveim grasteg-
undum sem helst vaxa einráðar að marki í íslenskum túnum.
Þar sem niðurstöður þessara tilrauna gefa tilefni til að ráð-
leggja ögn nákvæmar um sláttutíma þessara tveggja gras-
tegunda en áður, fannst mér ómaksins vert að þær kæmu
fyrir sjónir sem flestra bænda. Koma hér ályktunarorð úr
grein um þessa tilraun og niðurstöður hennar:
Um vallarfoxgras.
1. Til þess að fá gott fóður handa hámjólka kúm, hey sem
ekki þarf nema 1,7 kg/f.e. eða minna, verður að slá vall-
arfoxgras áður en pað blómgast. Eftir að vallarfoxgras er
skriðið getur það staðið nokkurn tíma án þess að blómga
og þá án þess að tapa sem heitið geti í meltanleika. Fylgj-
ast þarf vel með því eftir skrið og slá örugglega áður en
blómgun hefst. Með því að slá á þessum tíma fæst um
90—95% þeirra fóðureininga, sem vallarfoxgras getur
13