Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1976, Blaðsíða 58

því betri tæki, afkastameiri vélar og flutningstæki sem við
eignumst, þeim mun meira getur hver einstaklingur fram-
leitt. Með meiri tæknivæðin°u aukum við sem sagt vinnu-
framleiðnina. Þetta samband er útskýrt í öllum kennslu-
bókum í hagfræði. En það er annað atriði, sem hagfræðing-
ar hafa gefið of lítinn gaum, það er samhengið milli vinnu-
framleiðni og náttúruauðlinda. Einnig þetta samband ætti
þó að vera auðskilið þegar athygli hefur verið vakin á því.
Samhengið er í stuttu máli það að ef við höfum ákveðinn
fjölda fólks, sem fullt starf hefur við framleiðslu, eykst notk-
un hráefna eða náttúruauðlinda í takt við tæknivæðinguna.
I nútímaþjóðfélagi, þar sem tvö meginboðorð ríkjandi hag-
fræðipólitíkur eru næg atvinna og aukin tækni, leiðir þetta
til þess að með auknum tækniframförum göngum við á þær
náttúruauðlindir, sem við þurfum til framleiðslunnar.
Nú á dögum sjást þess mörg dæmi, hve alvarlegar afleið-
ingar hafa hlotist af þessu sambandi milli tækniframfara
og aukinnar nýtingar náttúruauðlinda. Flestir þekkja best
afleiðingar þessa í fiskveiðunum. Tæknivæðingin hefur
fært mönnum í hendur stærri og stórvirkari tæki, og til að
nýta hina auknu möguleika tækjanna eru menn neyddir til
að auka aflann og teygja sig yfir stærra hafsvæði. Þess vegna
hefur veiði sumra fiskitegunda orðið meiri en endurnýjun-
in og hefur það leitt til minnkunar eða jafnvel eyðingar
fiskistofna eða tegunda. Þegar tæknivæðingin gengur svona
langt er einnig þjóðfélag framtíðarinnar í hættu. Þetta hefur
í för með sér að við nútímamenn, sem nýtum hina mikil-
virku tækni til að auka framleiðsfu okkar, verðum okkur út
um lífsþægindi á kostnað komandi kynslóða. Þegar hugur-
inn beinist að þessu, vaknar strax spurningin um efnahags-
jafnrétti. Nú á tímum eru menn a. m. k. í orði kveðnu sam-
mála um að reka skuli jafnréttisstefnu, sem tryggi öllum
núlifandi þegnum þjóðfélagsins það sem kallað er þokkaleg
lífskjör eða sæmileg afkoma. Þeir eru hins vegar fáir, sem
gera sér grein fyrir því, að það er einnig nauðsynlegt að
hugsa fyrir jafnrétti milli núlifandi og komandi kynslóða.
Það er augljóst að þetta jafnréttismál er í höndum þeirrar
60