Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1976, Blaðsíða 61
búnaðurinn hefur um langa hríð þróast í átt til iðnaðar, og
hefur þróunin verið örust nú eftir síðari heimsstyrjöldina.
Nú er rekstur margra bújarða í rauninni hreinn iðnrekstur.
Nægir að nefna svokallaðar eggjaverksmiðjur, kjúklinga-
verksmiðjur og fleskverksmiðjur. Dýrin í þessum verksnriðj-
um eru aðkeypt frá framleiðendum, sem hafa sérhæft sig í
framleiðslu á ungum og smágrísum í stórum stíl. Dýrin eru
fóðruð á kjarnfóðri, sem er aðkeypt frá fjarlægum löndum
og hefur farið um hendur margra verslunar- og flutnings-
milliliða áður en það kemst í búfjárverksmiðjurnar. Bygg-
ingarnar, sem framleiðslan fer fram í ásamt tilheyrandi tækni,
er hvorutveggja framleitt og sett upp af aðilum óviðkom-
andi sveitinni og landbúnaðinum. Þessi tæki ásamt kjarn-
fóðrinu minnka vinnuþörfina við hirðingu, þannig að fá-
einir verkamenn geta framleitt nægar vörur fyrir hundruðir
þúsunda neytenda. Þessar búfjárverksmiðjur eru næstum
óháðar vinnuafli og fóðri úr nágrenninu. Þetta leiðir til
þess að þær geta verið næstum hvar sem er. En vegna þess
að meginið af framleiðsluföngunum er aðkeypt og vegna
þess að hin mikla framleiðsla á að seljast sem ódýrast, þá er
hagkvæmast að velja þeim stað sem næst stórum borgum,
því að þar eru bæði seljendur framleiðslufanganna og kaup-
endur afurðanna. Enn á það langt í land að öll landbúnaðar-
framleiðslan fari þannig fram, en ljóst er að þróunin er í
þessa átt. Sívaxandi hluti framleiðslunnar fer fram með að-
keyptu hráefni og tækni, svo sem kjarnfóðri, áburði, vélum,
byggingavörum, lyfjum og fleiru. Jafnframt minnkar auð-
vitað hlutdeild auðlinda heimahéraðsins, bæði náttúruauð-
linda og mannauðs. Þetta leiðir til þess að sífellt minni hluti
söluverðsins fer í að greiða fyrir þessar auðlindir en mikill
hluti fer í að borga fyrir hráefni, tækni og þjónustu, sem er
aðkomið frá öðrum framleiðslugreinum, öðrum héruðum
og öðrum löndum.
í umræðum um landbúnaðarmál heyrum við æ ofan í æ
þá staðhæfingu að landbúnaðurinn sé styrktur um of og
vörur hans niðurgreiddar meira en í nokkurri annarri
framleiðslugrein. Því álykta margir sem svo að landbúnað-
63