Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1980, Blaðsíða 6

tók við allfastmótuðu skipulagi eftir áratuga stjórn forvera
síns. Það þarf ekki að leiða neinum getum að því að verulegt
átak hefur þurft til að setja persónulegan blæ á starfsemi og
skólalíf.
Ný lög um búnaðarfræðslu voru sett 1937 þar sem kveðið
var á um lengingu verknáms frá því sem áður hafði verið. Þar
með var verknámið aftur orðinn mjög verulegur hluti náms-
ins. Svo stór hluti að ávallt reyndist þungt í vöfum að fram-
fylgja því til hlítar. Þessu var aftur breytt árið 1947 með nýrri
reglugerð við fyrri lög.
I skólastjóratíð Runólfs hófst tæknibylting landbúnaðarins
fyrir alvöru. Þar fylgdi hann fast eftir með uppbyggingu véla-
og verkfærafræðikennslu og lagði kapp á, að skólinn gæti þar
kennt nemendum allt hið nýjasta og besta.
Til þess tíma hafði skólinn nær undantekningarlaust verið
tveggja vetra skóli. En með vaxandi möguleikum til þess að
afla sér náms í hinum almennu greinum kom það oftar fyrir
að nemendur höfðu lokið sambærilegu námi og boðið var upp
á í skólanum í almennum greinum. Þar með opnaðist sá
möguleiki að stytta nám sitt við skólann.
Upphaf þess að almennt framhaldsskólanám leggst niður
við bændaskólana verður einmitt á árunum 1937-39, þegar
farið er að viðurkenna fyrra nám til styttingar námstíma á
búnaðarskólunum.
Ahrifa skólastjórnar Runólfs Sveinssonar gætir ekki mikið í
hýsingu staóarins, en hann skapaði skólanum orðstýr og virð-
ingu. Hann var mjög ástsæll sínum nemendum og skólinn
eignaðist stóran hóp Hvanneyringa sem studdu skóla sinn
með ráðum og dáð.
Runólfur hætti skólastjórn árið 1947 og gerðist sand-
græðslustjóri með aðsetur í Gunnarsholti á Rangárvöllum,
þar lést hann af slysförum við vinnu árið 1954.
Við skólastjórn á Hvanneyri tók Guðmundur Jónsson, sem
hafði verið kennari við skólann frá árinu 1928. Guðmundur
hafði auk kennarastarfa unnið að tilraunum og við ritstjórn
Búfræðingsins. Hann hafði brennandi áhuga á því að koma á
framhaldsnámi í búfræði í því skyni að auka möguleika á
8