Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1980, Blaðsíða 30

heimum) en í Noregi er algengt að eftirnafn manna sé hið
sama og á bæ þeim sem búið er eða maður ættaður frá. Og í
blessuðu sólskininu og logninu ókum við útaf eynni Tromsö
um brú þá miklu, sem tengir hana við land austanmegin, og
sem leið liggur með sjónum suður á bóginn. Lengi er þó ekki
ekið, aðeins því sem næst fimmtán kílómetra, en þá sveigt af
aðalvegi á heimreið að reisulegum bóndabæ. Hér býr for-
maður búnaðarsamtakanna í Troms og heitir Guttorm Hol-
and. Hann ætlum við að hitta. Guttormur er hinn mildileg-
asti í fasi, með stóra þykka hendi og það vekur traust að heilsa
honum á hlaðinu í Holandsgarði. Eðli málsins samkvæmt
erum við leiddir til útihúsa og umræður hafnar um aðskilj-
anlega þætti búskapar. Guttormur býr við nokkrar kýr og
hefur auk þess ögn af kartöflum. Nánast allt vetrarfóður
kúnna er vothey og svo er að sögn bónda um gjörvallan Noreg
að svo miklu leyti sem hey er notað sem gróffóður og í Norð-
urNoregi er svo að segja allt gróffóður hey. Þessi bylting í
norskum búskap, að verka í vothey, gerðist að mestu leyti á
sjöunda áratugnum og hefur haft geysilega þýðingu fyrir af-
komu norskra bænda. Nú hafa þeir góð hey og því möguleika
á því að láta kýrnar mjólka. Og árangurinn hefur ekki látið á
sér standa. Gífurleg afurðaaukning hefur orðið hjá norskum
kúm síðustu tvo áratugi. Að minni hyggju gekk þessi um-
bylting svo auðveldlega fyrir sig í Noregi vegna þess að: í
fyrsta lagi var og er þurrheysgerð Norðmanna erfið, þeir
hengja heyið á hesjur, aðferð sem notuð hefur verið frá eld-
gamalli tíð, er mikil og erfið handavinna og sem þar að auki
nánast krefst þess að heyið sé úr sér sprottið til þess að tolla á
vírunum. Þeir höfðu því ekki frá góðu að hverfa. 1 öðru lagi
var vélvæðing tiltölulega lítil áður en að votheysgerðinni var
snúið en síðan hefur verið markvisst vélvætt í þágu þeirrar
heyverkunar. Ekki þurfti því að leggja eða fleygja nýjum
vélum þó breytt væri um búskaparhætti. f þriðja lagi komu til
sögunnar um þetta bil flatgryfjur til þess að verka í vothey og
létti það fyrir mörgum bæði hvað snerti hirðingu á heyi að
sumri og einnig við gjöf að vetri. Hér á landi ber þessa hluti að
á allt annan hátt, en fjárfesting í vélum og húsum verður
32