Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1980, Blaðsíða 33
veitt og af góðum hug i sólskininu, en ég sem fyrr kunni illa
við það að vita ei gjörla hver æti hvað ég brauðið, ég flugurnar
eða flugurnar mig, svo ekki naut ég garðvistar sem vert hefði
verið.
Frá geitabúgarði var ekið að mjólkurstöð þeirra í Balsfirði,
sem bar hið skemmtilega nafn Balsfjord Ysteri. Mjólkurbúinu
stýrði frábærlega hress náungi, sem leiddi okkur í allan sann-
leika um bú sitt. Þessi sannleiki fór þó fyrir ofan garð og neðan
hjá mér því til fundar við okkur, þarna hjá samlaginu, hafði
verið boðuð íslensk kona, sem búandi er þar í sveit og tókum
við Magnús á Hvanneyri að okkur að ræða við hana ungann
af þeim tíma er varið var í að sýna búið. Kona þessi, sem ég þó
ekki hef nafn á, kvaðst ættuð af Akranesi en vera búin að búa
þarna í áratugi. Væri maður hennar í seinni tíð mjög bundinn
við ýmis félagsstörf og börn hennar tekin að nokkru við
búskap. Kvaðst hún hafa ætlað að bjóða okkur heim til sín en
til þess var eins og áætlun okkar var háttað enginn tími og
kvöddum við því þessa indælu konu aftur þarna á hlaðinu og
náðum rétt að koma þar að í skoðun búsins, sem þegið var
stykki af geitaosti úr hendi bústjóra og honum þökkuð leið-
sögn um búið.
Enn var ekið og' lá vegur nú um stund yfir lága heiði, þar
sem skiptust á klapparholt og mýrarsund að mestu þó vaxið
birkikjarri. Aðspurður sagði Jan okkur að hér í kjarrinu yxu
víða multeber, en þeir Björn og Bjarni höfðu mikinn áhuga á
að ná í nokkrar plöntur af þessari jurt og flytja til Islands. Var
því stoppað þarna í heiðinni og leitað berja. Multeber eru af
rósaætt í plöntukerfinu. Stöngull þessarar jurtar er að því
leyti frábrugðinn flestum þeim berjaplöntum sem við þekkj-
um á íslandi, að hann er ekki trjákenndur. Þá eru blóm
hennar einkynja og við flutning þarf að gæta þess að hafa með
sér bæði kyn, því að öðrum kosti verður víst lítið af berjum. Þá
er jurt þessi viðkvæm í ræktun og þess vegna m.a. ekki enn
flutst til íslands. En þarna á heiðinni uxu multeber um allar
trissur og voru nokkrar plöntur upp rifnar með rót og settar í
poka og fylgdu þær okkur síðan yfir höf og lönd alla leið til
íslands, en því miður hef ég grun um að langlífi hafi ekki átt
35