Alþýðublaðið - 21.12.1921, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
haft erlendis, verður ekki notað
nema ad litlu leyti. — Furðulegt
væd að tala um fiekari föst ríkis
lán erlendis meðan þetta lánstraust
* er ónotað
Fyrsta verkefnið er því, að hag
nýta sér þetta lánstraust erlendis
Það er eingonga hægt með því,
að tryggja bonkunum og invjiytj
endum nauðsynjavara, sem láns
traust haja erleudis, ákveðið gengi
á erlendum gjaldeyri nœsta haust,
svo að þeir geti verðlagt innjlutt
ar vörur þangað til, án þess að
þurfa að bttast gengishalla. —
Bjnkarnir reyndu siðastliðið sumar,
að skylda útflytjendur til þess að
selji sér allan eriendaa gjaldeyri,
en að mestu Srangurslausf. Þá
tók íyiir söKma. Ut lendustórkaup
mennirnir vildu ekki missa þann
spón iír askinum sínutn, sem voru
yfirráðln yfir gjaldeyrinum. —
Annað ráð vaeri hugsanlegt, að
iandsstjórnin skipaðt sérstaka gjald•
eyrisnejnd, sem ætti að fá alian
eriendan gjaldeyri fyrir næsta árs
framielðslu tli úthlutunar Ea hætt
er við, að þar bæri »ð sama brunni.
Eina ráðið virðist því vera, að
landsstjórnin taki einkasöln á öll-
um aðalpbstJLutningsvörum næsta
árs, með útflutningsnefnd eða
nefndum skiþuðum aj Julltrúum
þeirra, sem framleiddu vörurnar.
— Þessi útflutningsnelnd fengi með
söiunni ráð yfir erlenda gjaldeyr
tnum og bankar aðrir, sem notað
hefðu lánstraust sitt erleodis tii
innfiutnings nauðsynja, gætu þar
fengið keyptan e lenda gjaldeyr
inn með fastákveðnu verði. Eick-
ert sölubann milliliðanna gæti þá
hindrað sölu afurðanna. Og þá
fengist trygging fyrir því, að
gengisbreytingarnar yrðu engar,
en það er þjóðinni og atvinnu
vegum hennar fyrif beztu. í raun
og veru væru þetta einskonar
vöruskiftaverz'un miili innflytjenda
Og ú fiytjenda á heilbrigðum
grn”dvelli.
Á þenna hátt væri leyst verk-
efmð, að nota að fullu lánstraust
iandsooanna erlendis, án þess að
þurfa að taka til fastalána af rík
íslns balfu og verzlunin gæti aftur
komi't á heilbrigðan grundvöll
að svo miklu leyti sem hægt er
í brað án endurre*snar atvinnu-
veganna, sem alt hvflir á að lok
«ni. F»h.
Héðinn Valdimarsson
«
|f(erkQeg grein.
Að cbörgu layti er það merki
leg grein, sem Morgunbiaðið flutti
laugardaginn io. des., undir yfir
skriftinni Ofbeldið, — álit manna
út um iaqd. —
Fyrst er nú það, að Mgbl.
þykist hafa „fengið íjölda bréfa
utjn af landi, úr ýmsum sýsium".
Hvernig blaðinu hafa borisí þessi
bréf, getur það ekki um. Þess er
heldur ekki að vænta, því eins og
aliir vita komu engir póstar utan
af iandt frá þeim minnisstæða
degi 23 nóv og þar til tveim
dögum síðar en Mgbl birti þessi
skrif sín. Hver maður hlýtur því
að sjá að hér er um vísvitandi
bsannindi að ræða og sð þau
„uomtæli manna út um iaad“ eru
auðsjáanlega fólsuð
En þetta er raunar ekkert
merkiiegt, það er aðeins venju-
legur LIM-ismi, eða á algengu
Reykja víkurmáli: Morgunblaðslýgi.
Morgunblaðið brestur aldrei heioi
iidir,(ll) anaað mal er það hve
áreiðanlegar þær eru! — Bstnandi
rnanni er bezt að lifo, — og
Morgurblaðinu er alt af að íara
fraœ! Raunar munu fáir telj. að
það fari batnandí, því „framfarirn
ar* stefna í dysexelixis áttina.
Það merkilegaata í þessari „of
beldis* grein Mgbl er vafalaust
viðurkenning blaðsins á réttmœti
socialismans. Um það segir blað
ið m. a : Áður hafa fiestir sann
gjarnir menn hajt mikla samúð
með verkamÖnnum og félagsskaþ
þeirra og talið sjálfsagt að þeir
héldu saman og beittu sér fyrir
málum stéttarinnar á löglegum og
skynsamlegum grundvelli, svo sem
með því að koma málsvörum sínum
í stjórn bœjarfélaga á Alþíng og
á annan hátt “ ‘)
Sér eru nú hver heilindinl!
Ýmsir munu minnast þess að
Mgbi hefir áður jarið nokkuð
öðrum orðum um þær tilraunir
alþýðumanna, að »koma málsvör-
um sfnum í stjórn bœjarjélaga, á
Alþingí og á annan hátt*, Þá
hefir vanalega þotið öðruvísi i
þcim skjá. Eða hvernig var það
við bæjarstjórnar og Alþingis-
kosningarnar sfðustu?
Auðsjáanlega telur blaðið les-
i) Leturbreyting Aiþýðublaðsins.
endur sítsa þau „sauðarhöfuð"
sem a!t megi bjóða, sem taki við
»dagskamti“ sínum mótmæla- og
aihugasemdalaust, og á saoía standi
hvort þeim sé skamtað „sann-
ieiksmolar* (sem þeir fá þegar
bezt er i ári), eða auðsjáanlegasta
lýgi. — Aumingja kaupendurnirl
— Alt skraf bíaðsins um að sam-
úðin minki með Alþýðuflokknum
út um fand, er af sömu rótum
runnið, og þvf tilhœfulaus og vís-
vitandi ósannindi. Og Aiþýðu-
blaðið hefir betri heimildir en
Mbl., fyrir því að Alþýðuflokkur-
inn hefir ekki beðið neinn átits-
haekkir úti um iand vegna upp-
þotsins 23 nóv., það eru aðrir
sem þar hafa orðið harðara úti,
enda hlýtur óbrjáluð dómgreind
hlutlausra manua verða mjög á
á eiun veg: „herforingjum>m“ og
„gráu* hersvestinni til ævarandi
skammsr.
Morgnnblaðs-lýgin er fyrir löngu
orðin landsfræg, þótt hún hafi
sjaidan verrð jaín ósvffin og i
þessari „ofbeldisgrein Að birta
álit manna vfðsvegar að án ailra
heimilda og án möguleika til
nokkurar heimildar og sannan-
lega „tilbúningur* frá uþþhafi til
enda, geiur vægasl tal\st ojbeldi
við skoðanafrelsi og einstakhngs-
rétt einstakra rnanna.
Geirr.
Deila er fcomin upp a!l hörð
meðal lærðra manna um ÓUf
Tryggvsson. Segja sumir, að hann
hs.fi verið hin mesta hetja, og
jafnan gengið þangað sem bar-
daginn var harðastur. Aðrfr segjat
að hann hafi jafnan falið sig þeg-
ar til orustu dró, en er hennt
siotaði, og fangar voru leiddir i
járnum tii herbúða, hafi hann
gengið fram móti þeim af mikilli
hugprýði og enginn verið ötulli
en hann f þvf, að hæða fangana,
en það þótti vel við eiga þá, em
nú ekki nema meðal afar siðlausra
þjóða. Hér ber svo mikið á milli,
að ætla mætti, að hér væri um
tvo menn að ræða, en þó báðir
hetjur. Annar sýndi hetjuskap sinn
gagnvart vopnuðutn óvinum, en
hetjuskapur hins kom aðallega í