Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1917, Blaðsíða 60

62
ing á ekki við, og þeim er, sem betur fer, óðum að
fjölga, en ef jarðeplaræktin á að vera sú tekjugrein
fyrir landbúnaðinn, sem hún getur orðið, þá dugar
ekki að eyðileggja alt með hirðuleysi um val á garð-
stæði, því heppilegt garðstæði verður altaf öruggasta
undirstaðan undir arðvænlega jarðeplarækt.
Lega.
það sem fyrst og fremst ber að athuga við val á
garðstjeði, er lega garðsins; ef hún er heppileg, má
að miklu bæta upp aðra galla, sem á honum kunna
að vera.
Garðurinn verður að liggja í góðu skjóli fyrir köld-
ustu áttunum, og halla lítið eitt móti suðri eða suð-
vestri, svo sólargeislarnir nái sem bestum tökum á
honum. Aftur er það óheppilegt, að hallinn sje mjög
mikill, því þá er hætt við, að næringarefnin renni
með vatninu, úr efri hluta garsins, svo vöxturinn
verði þar litill eða enginn; sjerstaklega er hætt við
þessu ef garðurinn er mjög sendinn.
Jarðvegurinn.
er næsta atriðið, sem taka verður tillit til. Heppileg-
astur er sendinn og gljúpur jarðvegur, þar sem sand-
urinn er nægileur til þess að halda moldinni lausri.
Jarðeplin ná þar fljótari þroska, verða fastari og
mjölefnisríkari, en í tómum moldar- eða leirjarð-
vegi, auk þess sem þeim er þar síður hætt við ýmsum
sjúkdómum.
Ef ekki er hægt að fá sendinn jarðveg á heppi-
legum stað, má oftast bæta úr því, með því að flytja