Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1924, Blaðsíða 37

39
gæði hrútanna snerti. Á öllum sýningunum þar, að
einni undanskildri, voru fyrsta flokks hrútar, einn eða
fleiri, og tala þeirra stóð jafnan í vissu hlutfalli við
fjölda þeirra hrúta, sem sýndir voru.
í Austur-Skaftafellssýslu er fjárræktin eðlilega lakari
og misjafnari en í Suður-Múlasýslu, því afréttirnar þar
eru miklu verri og misjafnari en hér; en þrátt fyrir
það gáfu hrútasýningarnar sumstaðar þar í haust
ekkert eftir sýningunni yfirleitt í Suður-Múlasýslu. —
Þar hefi ég séð ljótasta og fallegasta hrúta á sýning-
um. Skaftfellingar hafa gert talsvert að fjárbótunum
síðustu árin, bæði með austan- og norðanhrútum.
Aðallega hafa þær verið framkvæmdar fyrir forgöngu
og milligöngu Þorbergs Þorleifssonar í Hólum, sem
fyrir nokkrum árum fékk hrúta og ær af Möðrudalsfé
til fjárbóta í Hólum, og eftir að hafa ræktað dálítið
sinn fjárstofn, fór hann að miðla öðrum þar syðra
hrúta til undaneldis og sláturlambaframleiðslu. Þessar
fjárbótatilraunir hafa gefist fremur vel, en þó mjög
misjafnlega. Einstöku hrútar hafa komið góðir frá Þor-
bergi og reynst vel, en aðrir hafa reynst miður en
skildi, eins og búast mátti við. Nú er bæði Þorbergur
og fleiri farnir að fá sér þingeyska hrúta til sláturfjár-
framleiðslu og enn sem komið er hafa þær tilraunir
gefist heldur vel, fyrir allflestum, sem reynt hafa. Kyn-
blendinganir undan þingeysku hrútunum sérstaklega,
hafa reynst betri til fjárlags en dilkar af heimaöldu fé í
báðar ættir. Báðum þessum kynblöndunum, og þó
einkum og helzt hinum síðarnefndu, fylgir þó sá bögg-
ull skamrifi, að gera verður heldur vel við ærnar, til þess