Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1975, Blaðsíða 88
hafi borist að Brú á Jökuldal með heyi frá Norðfirði. Vildi hann því
fá í lög bann við heyflutningum frá sýktum svæðum.
Þórður Pálsson vildi beina þessum umræðum inn á afmarkaðri
svið með það fyrir aug-um að fá lagíæringu á reglugerð þar að lút-
andi.
Hákon Hansson viðurkenndi að mjög margt væri á huldu varðandi
smitleiðir riðunnar. Ekki væri sannað, að nautgripir eða hey flytji
veikina. Til bóta væri að fá nýtt blóð í stofninn með aðkeyptum
hrútum. Sjálfsagt væri að skera niður strax, þegar veikin kæmi upp
á bæ á áður ósýktu svæði, en bíða ekki eftir að veikin komi upp á
næsta bæ. Eftir ósk fundarins las Hákon upp reglugerð um varnir
gegn riðu og kýlapest frá 1957. Hákon var þvi meðmæltur, að eftir-
litsmenn fari um og fjarlægi sjúkar kindur. Riða var fyrst staðfest
á Austurlandi 1970.
Jón Péturason dýralæknir flutti nú framsöguerindi. Hann þakkaði
fyrir að hafa verið boðið til þessa fundar. Hann sagði frá fundi er
hann átti með Borgfirðingum, þar sem rætt var um riðu og viðskipt-
um sínum við Sigurð Bóasson vegna flutninga kinda af sýktu svæði
á ósýkt, kvað Jón brenna á dýralæknum, að fá rétt í lögum til að
gera eitthvað raunhæft í vörnum gegn riðuveiki.
Jón skoraði á bændur að skera aðfengið fé frá sýktum bæjum,
ennfremur að snúa sér umsvifalaust til dýralækna, ef grunur leikur
á, að sýki sé komin upp. Ekki er talið, að menn geti fengið riðu.
Jón taldi til bóta að setja hlið á brýr á Jökulsá og Lagarfljót. Hann
upplýsti, að enn hefði hann veika von um, að ekki sé um riðu að ræða
á Brú, en þetta væri ósköp veikt hálmstrá að halda í. Jón snéri nú
máli sínu frá riðunni að öðrum búfjársjúkdómum.
Túnveiki er algengui’ og alvarlegur sjúkdómur, sem leggst bæði á
lömb og fullorðið fé.
Um 1960 voru veruleg brögð að Hvanneyrarveiki að völdum illa
verkaðs votheys. Votheyið hefur batnað og veikin stórminnkað.
Seinna komu myglaðir baggar og nú verða bændur fyrir stórtjóni, ef
litið er á heildina.
Jón upplýsti að í Skotlandi er farið að framleiða nýtt fjölvirkt
bóluefni gegn túnveiki (flosnýrnaveiki), lambablóðsótt o.fl. Að
92