Ármann - 30.01.1919, Síða 3

Ármann - 30.01.1919, Síða 3
A R I .I A N N 3 legt er aö ackan vorOur til ctórt jónc a nörguia jórðun, einkun á túnun ocr í ‘brattlendi. Ilun er Þerar viöa r ?kin saraan í stórar dyngjur, sors enginn annir aö moka, aö vísu getur eitthvað fokiö af Því í hurtu raeö vorinu, en Þa getur líka öestst viö annað i staöinn eöa jafnvek raiklu no.ira, Þvi n;.pu Þaö er Þvi arí andi aö -y ■*• •-** V .O. .4. v -U X X .. X. -V ' C. J- f jöllunura. rejrna aö oja raö fyrir sor í tíma, Þvx varl.*: veröa heyfyrnirra ar tii hiálpar i Þetta sinn, oöa sist almennt. Sn ef ai hmdur :/:< 'u nu aö okerða Þann litia oúotofn, er Þei*± hafa nú fprir fóöursrort nr'sta ár, hold eg aö enginn fari aö veröa Öfundsveröur a‘f svoitahús?:an:iura. Franh. LEITDINGA3JETUR I SJ.LA?TA7ELL33ÝSLU. 3g e?tla aö hiöja Þig ungi Árraann, aö flytja Þessar cd kjarnlitlu 1í nur: ; irfarandi Flestir eöa allir oera slcjm hera a og ura Þa-t hugsa vita Þaö; af landcstjórr. og alÞinc, aera liafa vörslu og oftirlit noö fo og fjarhag lanclsins, útg'jÖldura sen tekjun, ’oer aö verja f járgroiösiurc. iahdssjóCí Þannig a.ö tryggilogt sc aö Þaö fe korai aö sera drygstun, hestun og. iöfnustun notura í Þarf.ir landsins or: frarafai’ir hinna vn.su oinstöku ;en horaöa; Þa raa Þaö hoita all einraor.nilogt að alÞing; íslondinga, stutt hofir aö og variö rajög háum f járhfaöura í hafna og lendingahcjtur á ;r:.3ura Þoira stööura, sora altaf raátti snuja á sjó Þegar L: rilogt var veöur, en slcuii draga raiaiö lengur aö láta athuga oí “’-w- * • j- iá X. jU 01lí L/iia .' endingar a Þeim otööu;-:, oe.ú oaragöngurnav e-.'u vnuct aö fá góða og t.r-yrga lendingarstaöi, versóar Þörfin er Loir, sara -cunnugir eru, - o oj; un oö aö ta.í.a at gjóra að 'ta ovo a aö oir.i .it.aöurimn hor í ;r.rrTi'ura o« góðura lendlncarstaö só VI V' sé: rhói o n‘r - 3J, Þeoo vogna ríöur raikiö a^Þvi að Þingaaaöur svolunnar snui variega aö Þooou raali og fái áh:/ggilegan oc sorfróöan nann til .POf JJ.1J athuga Þar o r* c' » .oöi jafnfrarat o jáifur hvernig Þar ovo aö hann geti flutt raaiiö oera .'I;,;u:rnugur og viti ura hva-,. óhrtt ura^Þai aö 3o''ja. Ura á-it hafnarver/cfrrjings vitun viö eh'.i onr.há, en Þaö vitnra viö aö hann rauni hafo. lagt annað fvri • oig on iosa um kötiu'ilaun o ~ hroytingar hc.-r oora hlaupin hafe. gjört i Víh og viðar á 3trö:iá-- i'ini í suraura hlauyunura. Og ekki er ólíklegt að síöasta hlaura gori natrar ; il n-. lonura. e. xr öreytingar ;x.s‘:u o.rnn, Þegar > Q.AC. i-- 'í:ti .o'COJ.as*' 01 iiih. ■*. uf IIjföatongcnura. - Viö Lyrhölaey hnfa alclroi noinar hreyting oröiö, sera oogur ura geti. z<- ra Hve raiLiö gagn vcri að lendingahítnra her yslu ox’ að visu eV:i auðgort að segja raeö viscu un, en síðar mn eg eitthv.aö nimiaol ö Þaö, svo og ýnisiogt fleira; en Þakklatur vr:ri or aö fleiri leggi hér orð í holg og oiö eg ritstjcrana aö leyfa mönaura

x

Ármann

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ármann
https://timarit.is/publication/274

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.