Ármann - 20.02.1919, Blaðsíða 2
Á R M A 3? sr
aiiarBl-a osr að loggjo. e oftir >;v:í liveiraig til ha^ar. Her ne ssgja
að slt ~b:/ggist á 2?ein, ©f tua noldrrar frajaf&rir tutti aó-rera að r©5&,
eöa
og hGfiuidinun si&ist &ð aiklu leyti yflr i?a5, seir. ger*:lt heflr e>. g9r1
liefir verlö elnmitt í 3?ja;öng\yaal-mun sáðustu árin, eðe. árir_u áóur,
1917. psso £Sotir ekki i orí'm ’nanr, er. }?ð er nikill Iiluti af huglolð-
in.gun hans a 2?ví reietur, Ito o’rici t^áir annað an að r.lnenningur fylgi
i-ví noö s.Ttilnlngl og álmga, son roriC' er e.ð ko-na^í fr&nkvcsnd, 3?5tt
eðlilega se haö noetnognis >&ð sen lcaila nrotti ná pappimm^ til að
lyr & ue 5.
3’yr£t er -aá akvarOí. verkin, eíðsn- að vin-aa hau.
Alt i frá S>lngmer*slaiárun Quöl. Qutnunda30.nar cg hangað tii árin
1913 - 17, rá heita^að elqkert - "blátt áfran ehki noitt - hafi verið
aíhafst i s&m£"n£u;táiiua cí'tar ökaftfellin;,:&• I'ver sen vill getur
ranns&kað hc.ð, c.q rrm sf.nnfnrcst. Hvað hafa há hingmennimlr gert
fyrir hlördtnii ? skal fiáta, að eg veit 3?að ekui. sf til vill
gotur olri'-ver ar.nar fratt fóllcið vja, að svo hafi Þú verið; vanti eg
&ð 3?aö Icoai lá fraa.
h.v£crðit l>a nu-jtti ekki ^lengur vf.ð svo huið otauda, að fulltrui hess-
arar syslu loti rolca á reið&num í 1 ifa?i»ursnáli kl'rdamisins. l’im'bul-
f&no út í loftið um einh.ver óákveðln nI?í3ð:i\ái", eins cg oft Iiefir
hótt bregða við hár e. landi, gat e’áci leitt til neinna fr&inkvmda. A
nolsn við bygvjum jorðina verðum við að hal«la oIöc.ir við han&. ^
Ts mun iri gora noV.hrar .•i.thug&fisndir un hlfuðhliðar hessa m&ls,
&ð hví er hetta Ic.'öróœmi - 7sstui'-3Icaftafell3e;rslu - snertir, fyrst
l) samgöngur. á landi, h&r nccct s) o&ngCn-irnar á gjó, sið&n ö)
sim&nn*~og ícks 4)~2?eð atriðl, er snertir fSaröflunina eða úrræðin
til Vess að stendast kostr.&ðim &f samgöngvmum.
3am.göngurne.r á landi #
c=!Æ^==!r!s=n!rwsaM« f haroari pýslv. eru i ravninni all&r
einn veg - Im í hóraðið &ö veotan og um 3?að oóa á milli sveita. Hu
er svo iComió, &ð Jokulsá'’á Súlheimas&ndi verður brúuð, hvað sem Þ&ð
kcstar, og hvort 'sem örugt hykir tll fram'oúðár eða okki. ^sá afburður,
er har reið baggaaoninn, gerðiat á hinginu 1917, ’-egar fe v&r veitt
til leps& vorlcs. >að or 3?vi alls eVJci rótt, einc og ger*t er í grein
heirri. sr getlð var, aó ðlá rvi aðelns föstu, að hún có enn dbiníuð
og minnact ©>±i hins, e-er. ©r aðalatniöió í l>vi s&mban:.l, að 2?að er
eklci neraa Örlitið tín&spurcmál, hvennr vlð förun yfir hana ”2>urrum
f óturr’, íafnvel i ófcsrum hlaup*na! Yfir hðnni otti bví okki að Þurfa
að faract longur. f ,
C&mgöngubótunum, eða vegum og b:vu&rgorðum inn&n heraðsins, er