Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1977, Blaðsíða 41
HALLDÓRS HERMANNSSONAR OG SIGURÐAR NORDALS
41
með. Nú veit ég náttúrlega ekki, hvort þetta allt er nokkuð annað
en hjalið tómt, en ef þetta verður í alvöru boðið, þá þykist ég vita,
að hvorki þú né ég né nokkur annar íslendingur vilji vera með. Við
eigum ekki að ganga að neinum boðum öðrum en þeim, sem gefi
Islandi einhvern virkilegan hagnað með tilliti til þeirra handrita-
s>afna, sem í Khöfn eru, annaðhvort að Danir lofi að veita vissa summu
árlega til þess að gefa út rit þar, eða þá að við fáum einhver handrit
afhent. En nú stendur svo, að Danir hafa komið sjálfum sér í klípu,
og það sjá þeir. Þeir gleyptu við uppástungu minni gegnum Arup,
sem bara vildi þann veg hefna sín á Steenstrup, og báru málið upp
í Sambandslaganefndinni, og Islendingarnir þar gerðu þeim þann
grikk að tjá sig fúsa til að vinna með þeim að málinu. En nú sjá
Danir eftir öllu saman, verða þó að gera eitthvað og ætla að reyna
ginna okkur inn í ónýta nefnd, og fá þannig enda á málið. Ef við
nú bara getum haldið og viljum halda saman, getum við gert'Dönum
lífið dálítið „brogað“ út af þessu, og ef við látum kné fylgja kviði,
fengið einhvern skaplegan enda á handritamálið. En hér gildir bara
að halda saman, og að halda Dönum við tilboð sitt, eða vera menn
að minni. Ég trúi nú varla á það, að nokkuð ,,Institut“ geti þrifizt
í Danmörku, til þess eru Danir of óinteresseraðir fyrir málinu, það
hef ég komizt að fullri raun um, en við gætum notað þessa „situa-
tion“ til þess bera nokkurn hagnað heim í okkar garð viðvíkjandi
handritunum. Láttu mig heyra frá þér við tækifæri.
Annars hef ég heyrt, að þeir hafi kosið þig í fornritanefndina í
Fornritafélaginu. Það er auðvitað bara gert sem „bluff“ til þess að
láta líta út sem Islendingar séu með Dönum þar, enda verður víst
ekki mikið gert þar að útgáfum rita. Mér finnst þú ættir ekki að taka
þeirri kosningu, að minnsta kosti ekki skilyrðislaust.“
Sigurður svarar Halldóri 14. febrúar 1935 og reifar þessi mál við
hann með svofelldum orðum:
„Þá vík ég að ‘stóru nefndinni’, og um hana get ég fyrst og fremst
sagt þér það, að þar hefur engin fyrirspurn komið til háskólans hér
(sem um leið er stjórn Sáttmálasjóðs), hvort eða með hverjum skil-
yrðum hann vildi setja menn í þessa nefnd! Arup bollaleggur um
þetta (og okkur) úti í Höfn, eins og við værum ekki til. Svo að við
höfum sannarlega alveg lausar hendur til þess að gera hvað sem við
viljum, og eftir því sem ég skil af bréfi frá Munksgaard, vakir ekkert
annað fyrir Arup en komast sjálfur í þetta, að nafninu, án þess að
gera neitt, og svo, eins og þú segir, að koma Steenstrup gamla burtu.