Vísbending - 31.08.1988, Blaðsíða 2
VÍSBENDING
VIÐSKIPTI
MEÐ
ERLEND
VERÐBRÉF
FrostiSigurjónsson
Á meðan fjárfesting í erlendum
verðbréfum færist í vöxt á meðal ná-
grannaríkjaríkjanna hafa íslendingar
setið hjá. Undanfarið hefur umræða
þó aukist um að breytinga sé þörf á
gjaldeyrislögunum þannig að erlend
viðskipti geti átt sér stað með líkum
hætti og hjá nágrannaþjóðum okkar.
Stuðningur við þetta viðhorf kemur
t.d. fram í stefnuyfirlýsingu ríkis-
stjórnarinnar í október 1987. í henni
segir m.a.:
“Einstaklingum og fyrirtækjum
verður heimilað að eignast erlend
verðbréf. Heimildir íslenskra fyrir-
tækja til að fjárfesta í atvinnurekstri
erlendis og styrkja þannig viðskipta-
stöðu sína verða rýmkaðar. íslending-
um verður heimilað að kaupa skulda-
bréf ríkisins og annarra íslenskra
aðila, sem til sölu eru á verðbréfa-
mörkuðum erlendis. Þá verða opnað-
ar heimildir til kaupa á öðrum trygg-
um verðbréfum."
Hér á eftir verður drepið á ýmis at-
riði sem máli kunna að skipta í sam-
bandi við kaup á erlendum verðbréf-
um.
Markmið fjárfestingar í útlöndum_____
Markmið með fjárfestingum erlend-
is geta verið mismunandi eftir því
hvort í hlut eiga einstaklingar, at-
vinnufyrirtæki, lífeyrissjóðir eða
Seðlabanki.
Einstaklingar: Meðan hægt er að
fjárfesta í vísitölubundnum skulda-
bréfum hérlendis með jafn góðum
kjörum og boðist hafa hingað til, er ó-
líklegt að einstaklingar leiti mikið út
fyrir landsteinana með sparnað sinn.
Óðru máli gegnir um einstakling sem
hyggur á neyslu í ákveðnu landi í fram-
tíðinni. Honum væri mikilvægt að
geta sparað í gjaldmiðli þess lands.
Almenningur á ekki auðvelt með að
verða sér úti um þá þekkingu sem þarf
til að kaupa erlend verðbréf. Senni-
lega myndu flestir einstaklingar því
snúa sér til fjármálafyrirtækis sem
byði ráðgjöf og aðstoð við kaup á er-
lendum verðbréfum.
Fyrirtæki: Fyrirtæki geta haft sér-
stakan ávinning af því að fjárfesta í
þeim löndum sem þau eiga viðskipti
við. Beinar fjárfestingar í hlutafélög-
um í sömu grein geta verið nauðsyn-
legar til þess að standast harða sam-
keppni. Fyrirtæki geta einnig þurft að
nota erlenda fjárfestingu til að verjast
gengisáhættu.
Lífeyrissjóðir: Lífeyrissjóðir um all-
an heim hafa verið að auka fjárfest-
ingu sína í erlendum verðbréfum.
Breskir lífeyrissjóðir eru í fararbroddi
með 15% af eignum sínum erlendis en
Japanir eru í öðru sæti með 8-10%.
Með því að fjárfesta að hluta til í er-
lendum verðbréfum geta lífeyrissjóðir
dregið úr þeirri áhættu sem fylgir
sveiflum í ávöxtun og jafnframt aukið
ávöxtunina, t.d. með því að fjárfesta í
erlendum fyrirtækjum með mikla
vaxtarmöguleika og jafnvel flytja fjár-
magn milli landa til þess að notfæra sér
árstíðabundnar sveiflur mismunandi
markaða.
Seðlabanki: I árslok 1987 voru er-
Ekki er víst að ávöxtun ertendra skuldabréfa sé betri en gerist á Islandi. A línuritinu má sjá þróun
3ja mánaða LiBOR (London Interbank Offered Rate) vaxta undanfarin 6 ár fyrir þýskt mark, jap-
anskt yen og bandaríkjadollar. Gera má ráð fyrir að LiBOR vextir gefi nokkra hugmynd um vaxta-
kjörin á erlendum skuidabréfamarkaði en á honum eru vextir oft miðaðír við LIBOR að viðbættu
álagi sem fer eftir iánstrausti lántakandans.
Til þess að geta boríð saman vexti af innlendum og erlendum skuldabréfum er nauðsynlegi aó
taka tillit til gengisbreytinga viðkomandi gjaidmiðta. A iínuritinu er sýnd þriggja mánaða ávöxtun
færð upp til 12 mánaða ef fjárfest hefði verið jafnt í skuldabréfum i þýskum mörkum, japönskum
yenum og bandaríkjadollurum með LIBOR vöxtum. Miðað er við verðtryggingu með lánskjara-
vísitölu. Sjá má miklar sveiflur sem stafa að langmestu leyti af breytingum á gengi krónunnar.
2