Frjáls verslun - 01.04.1942, Blaðsíða 13
Framsókn vill hvorki
lýðfrelsi né jafnrétti.
Menn spyrja, hvers vegna Framsókn sé hætt
að stjórna landinu. Hvers vegna þessi minni-
hluta flokkur, sem stjórnað hefir landinu í 15
ár, ekki er látinn stjórna því áfram.
Markaðsörðugleikar er svarið. í fyrsta sinni á
15 árum hefir fyrirtækinu brugðizt markaður
hjá öðrum flokkum.
ísland hefir fyrir rás viðburða losnað úr sam-
bandinu við Danmörku. Af þessu leiðir, að land-
ið verður að fá ný stjórnarlög. Framsókn ótt-
ast það, að þjóðin muni ekki sætta sig við ann-
að, en að hin nýja stjórnarskrá tryggði fullkom-
ið lýðfrelsi hér á landi, þar á meðal jafnan kosn-
ingarrétt til Alþingis. En það mundi verða þess
valdandi, að þingflokkur Framsóknar yrði í hlut-
falli við kjósendatölu flokksins, eða aðeins l/j,
hluti þingsins. Verzlunaraðstaðan yrði þá örðug,
og ekki annað líklegra, en að fyrirtækið færi í
mola. Framsóknarflokkurinn barðist því gegn
því, að stjórnarlögum landsins yrði breytt.
Tókst honum að fá nægilegan stuðning úr öðr-
um flokkum, til þess að fresta aðgerðum í þessu
efni á þinginu 1941.
Þeir menn voru, innan Sjálfstæðisflokksins,
sem undu illa þeim málalokum, sem urðu á þing-
inu 1941. Þeir kröfðust þess, að sjálfstæðismálið
yrði til lykta leitt, og kjördæmaskipuninni
breytt á þann veg, að kosningarétturinn yrði
sem jafnastur. Alþýðuflokkurinn kom þá með
miðlun þá, sem fólst í stjórnarskrárfrumvarpi
hans. Og þegar Framsóknarflokkurinn sá, að
meiri hluti Alþingis mundi aðhyllast þetta byrj-
unarskref til fullkomins jafnréttis kjósendanna,
tók hann það ráð, að hafa í hótunum. Hann
þóttist geta skapað allskonar glundroða og vand-
ræði. Boðaði jafnvel algerða „upplausn" í þjóð-
félaginu. — En þá skeði loks það, sem aldrei
áður hafði skeð, að allir flokkar þingsins, aðrir
en Framsóknarflokkurinn, skildu það, að hags-
munir Framsóknarflokksins eru ekki samrýman-
legir velferð þjóðfélagsins, og að hið síðar talda
er meira vert.
„Af ávöxtunum
skuluð þér hekkja bá“.
Það hefir margt drifið á daga þjóðarinnar
síðustu 15 árin, sumt ósjálfrátt, annað sjálf-
rátt. Veturinn, hinn mikli aldaægir íslenzku
þjóðarinnar, hefir að mestu horfið, svo að fé
hefir gengið nær sjálfala ár eftir ár í sumum
sveitum landsins. En það var ekki stjórn lands-
ins að kenna. Sjálfstæði landsins, sem þjóðin
hefir þráð í margar aldir og barizt fyrir, hefir
fallið okkur í skaut. En það var ekki stjórninni
að kenna.
I ýmsu höfum vér þó verið vorrar eigin gæfu
smiðir. — Á þessu tímabili „dreifbýlis“-um-
hyggjunnar komust um 2800 bændur í greiðslu-
þrot. Varð ríkið að gera skuldaskil þeirra og
verja til þess fé ærnu. — Á þessu tímabili
sveitaumhyggjunnar komust 100 sveitarfélög í
greiðsluþrot, og urðu að leita á náðir ríkisins.
Á þessu tímabili landbúnaðarumhyggjunnar var
flutt inn erlend fjárpest er eyddi svo bústofni
bænda, að heil héruð urðu nær sauðlaus. Á
þessu tímabili viðskipaspekinnar var endurreist
verzlunareinokun hér á landi, svo að enginn
mátti flytja inn saumnál nema með stjórnar-
leyfi. En ríkissjóður komst í hengjandi skuldir.
6. gangan.
Framsókn á örðuga göngu fyrir höndum. Hún
á að mæta tvisvar fyrir dómstóli þjóðarinnar
áður en þessu ári lýkur. Hún verður í fyrsta lagi
að biðja þjóðina að gleyma fortíðinni, biðja
hana að skrifa stjórnarsögu Framsóknarflokks-
ins í sandinn. En auk þess ætlar hún að biðja
þjóðina að afneita dýrustu hugsjónum sínum,
frelsi og jafnrétti.
Æfintýrið í Mjallhvít hefir endurtekizt hér á
landi 5 sinnum á 15 árum. Hin vonda stjúpa
hefir gengið 5 sinnum fyrir spegil þjóðarinnar
og spurt sömu spurningar: „Spegill, spegill
herm þú mér, hver á landi fríðust er“.
Spegillinn hefir ætíð svarað hinu sama: að
stjúpan væri ljót og sviksamleg. En ætíð hefir
hún komið ár sinni svo fyrir borð, að hún hefir
haldið áfram að vera drottning.
Nú er flagðkonan í útlegð. En samt ætlar
hún að ganga fyrir spegilinn í 6. sinni. Um það
skal engu spáð hvert svarið verður. En hinu
skal spáð, að þegar þjóðin hefir fengið stjórn-
arskrá, sem tryggir henni fullkomið lýðfrelsi
og jafnrétti, og þar með réttláta kjördæmaskip-
un, þá verði sú stjómarskrá Framsókn þeir
funaskór, er hún dansar á styzta og síðasta
dansinn. Hitað í apríl 1942.
FRJÁLS VERZLUN
13