Frjáls verslun - 01.06.1942, Blaðsíða 4

mið, sem þjóðín getur Öll sameínast um og eru
greindum og hugsandi mönnum í landinu sam-
boðnari en síendurtekin andlaus pólitík, sem er
eins og fúlt vatn á fúlu keri, er öllum klýgjar
við. Þetta hærra sjónarmið næst aðeins með því
að öll viðleitni byggist á því, hvað þjóðinni í
heild er fyrir beztu, þótt það rekist á hagsmuni
stétta eða flokka að einhverju leyti. Þjóðfélagið
er eins og maðurinn sjálfur. Honura er ekki
nóg að hugsa aðeins um hendur, augu eða eyru.
Hann verður að hugsa um allan líkamann, hvað
honum er fyrir beztu, ef hann vill halda góðri
heilsu.
Verzlunarstéttinni er ljóst, að hún hefir
vandasamt og ábyrgðarmikið starf í þjóðfélag-
inu, og hún hefir sýnt sízt minni þegnskap en
aðrar stéttir, þegar vandamál hafa borið að
höndum. Ennþá eimir eftir af þeirri fornu hé-
gilju, að starf verzlunarmannsins sé eingöngu
í því fólgið að féfletta landslýðinn, eins og var
þegar einokunarverzlunin þrengdi mest að
þjóðinni. Ennþá eru til menn í þessu landi,
sem reyna að læða þessari trú inn í huga fólks-
ins, að þeir séu vargar í véum, sem fást við
verzlun. Þessir menn, sem slíku halda á loft,
hljóta að þjást af rótgrónu virðingarleysi fyrir
gáfnafari og glöggskyggni almennings. Árang-
urinn af starfi verzlunarstéttarinnar síðasta
mannsaldur, talar sínu máli. Hún á sterkan
þátt í þeim íramförum, sem hér hafa orðið á
þeim tíma, þótt um það hafi ekki verið hrópað
á strætum og gatnamótum við hvert tækifæri.
Ég sagði áðan, að verzlunarmönnunum væri
það ljóst, að þeir hafi ábyrgðarmikið starf að
inna af hendi í þjóðfélaginu — og með hverju
ári, sem líður, búa þeir sig betur undir starfið
með vaxandi menntun og aukinni reynzlu. —
Verzlunarmenn eru ekki eingöngu þeir, sem
standa á bak við búðarborð eða sitja bognir yfir
höfuðbókunum. Það eru allir, sem við viðskipti
fást. Engin viðskipti eru þeim óviðkomandi og
augu þeirra eru stöðugt leitandi að nýjum við-
fangsefnum. Það er þessi stöðuga leit að nýj-
um viðfangsefnum, sem forðar viðskiptunum
frá kyrrstöðu og ber ávexti í formi nýrra fram-
kvæmda. Á þennan hátt hafa viðskiptin hvar-
vetna rutt nýjar brautir. Og það er slíkur bar-
áttuhugur, sem hjálpar þjóðinni til að lifa og
sigrast á erfiðleikunum. Það er slíkur baráttu-
hugur, sem á eftir að senda íslenzka menn ut í
heiminn í leit að nýjum nytjajurtum og ávöxt-
um, sem hér geta þrifist og bætt heilsufar þjóð-
arinnar. Það er slíkur baráttuhugur, sem á eft-
ir að flytja hingað tækni og vinnuaðferðir stór-
þjóðanna til þess að nýta gæði landsins. Það er
slíkur baráttuhugur, sem á eftir að senda ís-
lenzk kaupför um heimshöfin til þess að flytja
varninginn frá einni heimsálfu til annarar.
Verzlunarmennirnir íslenzku ætla sér ekki
að standa í stað. Enginn veit betur en þeir, að
kyrrstaða er dauði. Þá skyldu, sem á' þeim hvíl-
ir gagnvart þjóðfélaginu, munu þeir uppfylla
með alúð, dugnaði og fullum þegnskap — ef
skilningsleysi, andúð og tortryggni ver þeim
ekki veginn.
En þeim sjálfum til handa vildi ég óska þess,
að verzlunarstéttin haldi áfram að þroskast að
dugnaði, framsýni og góðvild.
Islenzkan á að siija fyrir
Vegna viðskiptanna við setuliðið hafa ýmsir
tekið að setja upp margskonar auglýsingaspjöld,
sem letrað er á bæði á ensku og íslenzku. Þetta
er að vísu eðlilegt, þegar tillit er tekið til þess
að ýmsar vörutegundir eru allmikið seldar til
útlendinga, en þó verður að gæta þess, að slík-
ar áletranir séu ekki þannig að óviðeigandi sé.
En á því hefir borið stundum að enska áletrun-
in á slíkum auglýsingaspjöldum sé mun meira
áberandi en sú íslenzka og eru jafnvel dæmi til
þess að íslenzka áletranin sé með örsmáum stöf-
um fyrir neðan hina ensku, og er þar þó um
vörutegund að ræða, sem er íslenzk og keypt af
íslendingum.
Islenzk fyrirtæki og verzlanir gæta þess al-
mennt, að þær eru stofnanir handa íslending-
um en ekki erlendum mönnum og viðskiptin við
þá því utan hins eiginlega verkahrings. Þær
undantekningar, sem eru frá því að fyrirtæki
hagi sér eftir þessu í auglýsingum sínum, eru
leiðinlegar og ættu að hverfa.
B. E.
4
FRJÁLS VERZLUN