Frjáls verslun - 01.02.1950, Blaðsíða 11

Ajgreiðslusalir skóverzlunurinnur í húsinu nr. 5 viö Bankastræli. Stórir og vistlegir eins og j>cir gerast í nýtízku verzlunum
síSustu ára, enda þótt byggSir séu 1929.
Lárus var aðeins 17 ára gamall, þegar liann
hóf atvinnurekstur sinn í húsi Péturs Bierings
við Laugaveg 6.
Til að byrja með mun hanin ekki hafa rekið
neina verzlun í sambandi við skósmíði sína, held-
ur aðeins gert við og smíðað skó. Hann var fram-
úrskarandi skyldurækinn og iðinn og sat alla
daga við iðn sína.
Viðskiptin við Lárus reyndust vel, hainn vann
traust og hylli allra þeirra, er við hann skiptu,
og þeinr fjölgaði ár frá ári.
Atvinnureksturinn óx í höndum þessa fátæka
skósmiðs svo mjög, að hann þurfti hvað eftir ann-
að að flytja sig og afla sér stærra húsnæðis.
Vinnustofa hans við Laugaveg 6 varð brátt of
lítil. Þá flutti hann í lrúsið' nr. 5 við Skólaviirðu-
stíg, „Ekkjukassann“ svokallaða. Þar vár rýmra,
len þó þröngt, því að fjölskylda Lárusar var stór.
1 „Ekkjukassanum“ hjó Lárus í mörg ár, og
þar mun hann hafa byrjað að selja skó, einhvern-
tíma fyrir 1890.
Árið 1892 kom hann upp skóverzlun í Ingólfs-
stræti 3, en það hús hafði hann látið byggja í
þeim tilgangi.
Blómgaðist verzlunin ár frá ári, enda ieið ekki
á löngu, unz hann varð að byggja viðbyggingu
bæði fyrir verkstæðið og verzlunina.
Árið 1907 var svo komið, að húseignin nr. 3
við Ingólfsstræti var orðin alltof lítd fyrir hina
umfangsmiklu verzlun, og verkstæði, þar sem oft
umnu allt að 12 manns.
Þá voru öll sjóstígvél og reiðstígvél urmin í
höndununr á verkstæðfnu, því að engar voru
sjálfvirku vélarnar til, og því öll slík vinna rnann-
frek.
Fór Lárus því að svipast um eftir öðru og
stærra húsrými og keypti þá gamabt hús nr. 4
við Þingholtsstræti.
FRJÁLSVERZLUN
11