Frjáls verslun - 01.02.1950, Blaðsíða 26
EINAR ÁSMUNDSSON, hrl.:
Reuters
í Lmdon
Fleet Street er ein af frægustu götum Lundúnaborg-
ar. Þar hafa öll helztu blöð borgarinnar aðsetur sín
í stórum húsurn, sem hvert ber nafn síns blaðs 1 göt-
unum, sem liggja að Fleet Street eru skrifstofur ara-
grúa af minnháttar blöðum og tímaritum og þar eru
mörg útgáfufyrirtæki, sölumiðstöðvar fyrir alls kon-
ar prenlað mál og margs konar önnur starfsemi. sem
lýtur að útgáfu blaða og bóka.
Við Fleet Street stendur bygging fréttastofu Reuters,
sem allir kannast við. Það er mikið hús úr gráum
steini og stingur nokkuð í slúf við flestar aðrar bygg-
ingar í strætinu, því það er bjartara yfirlitum og ný-
legra en flest hin. Þarna er höfuðaðsetur þeirrar miklu
stofnunar, sem kennd er við Þjóðverjann Júlíus Reuter
og koma þar saman allir aðalþræðir þessa heimsfræga
fréttamiðils, sem alls staðar um heiminn hefur augu
og eyru og flvtur fréttir „per terra et mare“ -— um
láð og liig eins og stendur í skjaldarmerki Reuters, til
allra landa jarðarinnar.
Júlíus Reuter var ungur maður um miðja 19. öld.
Þá voru tímar mikilla umbrola. Byltingin í Rarís 1848
hleypti Evrój)U í bál og brand og menn voru þá fíkn-
ari í fréttir en nokkru sinni áður.
Svo vildi til, að ritsími Þýzkalands og Frakklands
náðu ekki saman. Þýzka endastöðin var í Aachen og sú
franska 48 kílómetrum vestar í Verviers. Þetta bil var
til mikilla óþæginda og Reuter kom auga á, að sá sem
hrúaði bilið mundi fá það vel launað. Þjóðverjar
vildu fylgjast nákvæmlega með því hvað gerðisl í
hinu órólega Frakklandi og þá einkum hvernig þar
væri háttað fjármálum og verðlagi á vörum. Reuter
kom sér uj)j) bækistöðvum bæði í Aachen og Verviers
og notaði bréfdúfur til að flytja skeyti á milli. Þessi
dúfnaj)óstur gafst vel og bráðlega var farið að tala
Julius Reuler.
um nýjar Reutersfrétlir á kauphöllunum í Frakklandi
og Þýzkalandi.
Á þessum tíma hugsaði Reuter ekki um aðrar fréttir
en'tíðindi, sem vörðuðu fjármál og viðskipti, en bráð-
lega kom hann auga á að fleira er frétlnæmt en verð-
lag og gengi og nú tók hann að safna fréttum um eitt
og annað, sem ætla mátti að almenningi j>ætti feng-
ur í, og selja þær.
Reuter notaði auðvitað ritsímann, sem þá var ný-
kominn til sögunnar, til þess ýtrasta, en síminn var
í höndum ýmsra félaga í mörgum löndum og ekkert
samkomulag um neitt og gerðu þessi félög lionum á
ýmsan hátt erfitt fyrir. Þá flutti Reuter sig til Eng-
lands. Þar var þá framtak einslakra manna mest í
heiðri haft og Reuter er ekki hinn eini, sem flutti
iðju sína til Bretlands, eingöngu vegna þess, að þar
var meira olnbogarúm en annars staðar. Fngland hef-
ur orðið mörgum fra:gum framfaramönnum góð fóstra,
sem hefur fengið frjálslyndi sitt ríkulega endurgoldið.
Reuter varð enskur borgari og þegar sími var lagður
yfir Ermarsund 1851 fluttist liann til London. Það er
því á næsta ári, sem Reuters í London getur haldið
aldarafmæli.
Á fyrstu Lundúnaárunum hugsaði Reuter mest um
fjármálafréttir. Hann opnaði skrifstofu í kauphöll-
inni, en ekki hafði hann þar í fyrstu aðra hjálp en
26
FRJÁLS VERZLUN