Frjáls verslun - 01.02.1951, Blaðsíða 9

Og loksins rann upp sú hin langþráða tíð,
að launsugum þeim var af gullstóli hrundið.
Og jafnframt varð œ betur ljóst öllum lýð,
að líf vorrar þjóðar er heilbrigðum viðskiptum bundið.
— En þrátt fyrir allt reyndist eitthvað af blygðlausum bjálfum
með blindaða dómgreind og vögl á augunum sjálfum.
Svo aftur í dag er það raunaleg reynd,
hve ríkjandi um mál vor er blindingjaháttur,
þar eð enn gerast menn, sem að ljóst og með leynd
beita lymsku og slœgð, svo að krenkist vor sjálfstœði máttur.
— En unum vér lengi að fá skammtaða skamvisk úr hnefa
frá skálkum, er álíta sœlla að þiggja en gefa?
Vér vitum að œ kemur skin eftir skúr,
sem skýjunum ryður og þokunni eyðir;
og hver sá er binzt sínu takmarki trúr
fœr tífaldað pund sitt og ávinnast farsœlar leiðir.
— Eins þykjumst vér fullviss að hindranir hrjóti oss úr vegi
og hrafnsorti nœtur renni út í árbjörtum degi.
Stattu samhuga og viljaföst verzlunarstétt
fyrir velferð og hagsmunum lands vors og þjóðar,
og mundu að afmá þann áþjánarblett,
sem var atað á nafn hinnar þjökuðu fortíðarslóðar.
Ég bið þess af alhug að lánið þér liðsinnað verði,
svo líkist þú vaxandi blómi í grœnkandi sverði.
Baldur Pálmason.
FRJALS VERZLUN
9