Frjáls verslun - 01.10.1951, Blaðsíða 25

SVEINBJÖRN ÁRNASON:
Hjá verzlunarfólki er mesti annatími ársins fram-
undan, og samkeppni um að ná í sem flesta viðskipta-
vini er að hefjast á öllum sviðum verzlunarinnar.
Glöggt dæmi þess eru auglýsingarnar úr öllum áttum,
gegnum útvarpið og í blöðum og tímaritum. Sýning-
argluggar verzlana í Reykjavík liafa sjaldan verið
betri og aldrei fleiri en nú. Margar glæsilegar vöru-
tegundir, sem áður fengust alls ekki eða aðeins á hin-
um svokallaða svartamarkaði, fylla nú sýningarglugga,
hillur og gólf verzlana bæjarins. Fólkið getur nú fyrst
eftir mörg ár notið þeirrar ánægju að verzla — bæði
sem kaupendur og seljendur. Viðskiptavinurinn getur
nú fyrst valið og hafnað, allt eftir eigin geðþótta. En
einmitt vegna hinnar auknu samkeppni, svo og að
vöruúrval hefur aukizt, er ekkert eins þýðingarmikið
og að leggja rækt við að hafa góða sýningarglugga,
og eigi finnst heldur nærtækari og betri auðlýsing en
góður sýningargluggi.
Gluggasýningar þurfa ekki né eiga alltaf að vera
skrautsýningar. Oft gelur hreinleg, formföst glugga-
sýning, þar sem mátulega mikið er af varningi, haft
meiri sölumöguleika en yfirborðsskraut, sem sett er
upp án forms og sambands við þær vörur, sem sýnd-
ar eru.
Fyrsta skilyrði þess, að sýningargluggi sé góður,
er, að hann sé það sem kallað er „sölugluggi“. í öðru
2
lagi, að jafnvægi sé í niðurröðun varningsins (form-
fast), hvort sem það er reglulegt eða óreglulegt (sjá
mynd 3). Og í þriðja lagi, að gluggasýningin sé snyrti-
leg.
Þetta eru þrjú meginatriði við útstillingu og undir-
1
3